DOAC-antidotum versus protrombinecomplex bij DOAC-gerelateerde intracraniële bloeding

Introductie en methoden

Achtergrond

Jaarlijks treedt bij circa 0,7% van de patiënten die in het kader van een RCT met een DOAC worden behandeld een levensbedreigende bloeding op [1]. Andexanet alfa is een gemodificeerde vorm van humaan factor Xa-eiwit [2]. Dit antidotum is goedgekeurd door de FDA (versnelde goedkeuring) en het EMA (voorwaardelijke goedkeuring) voor volwassenen die worden behandeld met apixaban of rivaroxaban en bij wie omkering van de antistolling nodig is vanwege een levensbedreigende of ongecontroleerde bloeding [3,4]. Een concentraat van 4 protrombinecomplex-stollingsfactoren (4F-PCC) wordt ook vaak off-label voorgeschreven als alternatiefernstige bloedingen te stoppen [5,6]. Er is echter geen gerandomiseerd onderzoek verricht waarin de effectiviteit en veiligheid van andexanet alfa worden vergeleken met die van 4F-PCC.

Doel van de studie

In deze studie werden de effectiviteit en veiligheid van andexanet alfa indirect vergeleken met die van 4F-PCC op basis van gegevens uit de ANNEXA-4-studie en een synthetische controlegroep in patiënten met een apixaban- of rivaroxaban-gerelateerde intracraniële bloeding.

Methoden

De onderzoekers verrichtten een indirecte vergelijkende studie naar de effectiviteit en veiligheid van andexanet alfa en 4F-PCC bij volwassen die in de VS waren opgenomen met een acute intracraniale bloeding binnen 24 uur nadat zij apixaban of rivaroxaban hadden ingenomen. Gegevens over apixaban waren afkomstig van 107 patiënten die deelnamen aan de ANNEXA-4-studie, een multicentrische, prospectieve ‘open-label’-fase 3-studie zonder controlegroep. Gegevens over 4F-PCC werden verzameld uit het epd van 95 patiënten die waren opgenomen in 1 van 3 ziekenhuizen die aangesloten zijn bij Hartford HealthCare; tezamen vormden deze patiënten de synthetische controlegroep. Patiënten met een EMW-score <7, hematoomvolume >60 ml of een geplande operatie binnen 12 uur na de index-CT- of MRI-scan werden geëxcludeerd. Om te corrigeren voor confouding werd een ‘propensity score’-methode toegepast, waarbij gewichten werden toegekend aan patiënten die evenredig waren met hun waarschijnlijkheid om tot de andere behandelgroep te behoren (‘overlap weighting’).

Uitkomstmaten

De primaire uitkomstmaten waren hemostatische effectiviteit (‘uitstekend of goed’ vs. ‘slecht of geen’) en totale sterfte binnen 30 dagen. ‘Uitstekende of goede’ hemostatische effectiviteit was gedefinieerd als een toename van de grootte van het hematoom ≤35% tussen de index-CT- of MRI-scan en de herhaalde scan circa 12 uur na toediening van andexanet alfa of 4F-PCC. De secundaire uitkomstmaat was het optreden van trombotische voorvallen gedurende de eerste 5 dagen na toediening van andexanet alfa of 4F-PCC.

Belangrijkste resultaten

Effectiviteit

• Het percentage patiënten bij wie de hemostatische effectiviteit uitstekend of goed was, was 85,8% (95%-BI: 77,7-91,8) in de andexanet alfa-groep, vergeleken met 68,1% (95%-BI: 57,7-77,3) in de 4F-PCC-groep (OR: 2,73; 95%BI: 1,16-6,42).
• De totale mortaliteit binnen 30 dagen was 7,9% (95%-BI: 3,6-13,8) in de andexanet alfa-groep, vergeleken met 19,6% (95%-BI: 12,1-24,0) in de 4F-PCC-groep (OR: 0,36; 95%BI: 0,13-0,98).

Veiligheid

• In de andexanet alfa-groep traden 2 trombotische voorvallen op in de eerste 5 dagen na toediening, terwijl in de 4F-PCC-groep geen enkele patiënt een trombotisch voorval ontwikkelde.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op Crit Care.