GLP-1RA vermindert risico op MACE in alle nierfunctiesubgroepen

Effect of semaglutide on MACE by baseline kidney function in participants with type 2 diabetes and high risk of cardiovascular disease: SUSTAIN 6 and PIONEER 6 post hoc analysis

Gepresenteerd op de EASD annual meeting 2022 door: Prof. Peter Rossing - Kopenhagen, Denemarken

Introductie en methoden

Eerdere studies hebben aangetoond dat semaglutide bloedglucose verlaagt in alle eGFR-subgroepen en het risico op MACE vermindert in vergelijking met placebo. Deze post-hocanalyse van de SUSTAIN 6- en PIONEER 6-studies werd uitgevoerd om het verband tussen baseline-nierfunctie en het risico op MACE te onderzoeken. Het effect van semaglutide op het risico op MACE in de verschillende nierfunctiesubgroepen en het absolute risico voor de eerste MACE en NNT werd ook onderzocht. MACE was gedefinieerd als CV sterfte, niet-fataal MI of niet-fatale beroerte.

In totaal werden 6.480 patiënten met T2DM en met een hoog CV risico die semaglutide of placebo kregen in deze analyse opgenomen. De deelnemers werden gecategoriseerd volgens baseline eGFR (≥60 [referentie]; ≥45-<60; <45 ml/min/1,73 m²) en UACR (<30 [referentie]; ≥30-≤300; >300 mg/g). Gegevens over UACR waren alleen beschikbaar van deelnemers aan de SUSTAIN 6-studie (n=3.238).

Belangrijkste resultaten

• Het risico op MACE was hoger bij patiënten met een verminderde nierfunctie dan bij patiënten met een normale nierfunctie. Met een eGFR ≥60 ml/min/1,73 m² als referentie, was de HR voor MACE 1,36 (95% BI 1,04-1,76; p = 0,022) bij patiënten met een eGFR ≥45-<60 ml/min/1,73 m², en 1,52 (95 % BI 1,15-1,99; P = 0,0026) bij mensen met een eGFR<45 ml/min/1,73 m². Met UACR <30 mg/g als referentie, was de HR voor MACE bij patiënten met waarden van ≥30-≤300 mg/g 1,53 (95% BI 1,14-2,04; P=0,0043) en 2,52 (95% BI 1,84-3,42) bij patiënten met UACR >300 mg/g.
• Semaglutide verminderde het risico op MACE in de totale populatie in vergelijking met placebo (HR 0,76, 95% BI 0,62-0,92). Dit voordeel was consistent in de eGFR-subgroepen en UACR-subgroepen, zonder significante interactie tussen de behandeling en de subgroepen.
• De absolute risicoreducties bij patiënten met baseline eGFR ≥60, ≥45-<60 en <45 ml/min/1,73 m² waren respectievelijk 0,98% (95% BI: 0,23 tot 1,72), 1,12% (-0,80 tot -3,05). ) en 1,03% (-1,35 tot 3,41) met een NNT van respectievelijk 102, 89 en 97.
• De absolute risicoreducties in UACR-subgroepen van <30, ≥30-≤300 en >300 mg/g waren respectievelijk 2,68% (0,71 tot 4,66), 0,91% (-2,53 tot 4,34) en 3,24% (-3,05 tot 9,52), met een NNT van respectievelijk 37, 110 en 31.

Conclusie

Deze gepoolde post-hocanalyse van SUSTAIN 6 en PIONEER 6 toonde aan dat bij patiënten met T2DM die een hoog CV risico hebben, het risico op MACE hoger is bij patiënten met een verminderde nierfunctie in vergelijking met diegenen met een normale nierfunctie. Bovendien toonde de analyse aan dat semaglutide het risico op MACE consequent verminderde in eGFR- en UACR-subgroepen. Twee klinische uitkomstenstudies, FLOW en SOUL, zijn momenteel gaande die de effecten van semaglutide op nier- en CV-uitkomsten onderzoeken. De resultaten van deze studies worden in 2024 verwacht.

-Onze berichtgeving is gebaseerd op de informatie die beschikbaar is gesteld tijdens de EASD annual meeting-