Verhoogd remnant cholesterol verbetert risicovoorspelling van MI en IHD

Introductie en methoden

Achtergrond

Remnant cholesterol bestaat uit de cholesterolinhoud van triglyceride-rijk VLDL, IDL en chylomicron remnants. Uit observationele onderzoeken en Mendeliaanse randomisatiestudies blijkt dat een verhoogde concentratie remnant cholesterol sterk geassocieerd is met het risico op ischemische hartziekten (IHD), waaronder myocardinfarct (MI) [1-7]. In de meeste richtlijnen worden de concentraties totaal cholesterol en HDL-c meegewogen in de schatting van het 10-jaarsrisico op ischemische en atherosclerotische hartziekten, maar niet de concentratie remnant cholesterol.

Doel van de studie

Het doel van deze studie was om te bepalen of de toevoeging van remnant cholesterol aan een risicomodel met conventionele risicofactoren leidt tot het beter identificeren van personen die later een MI of IHD zullen krijgen.

Methoden

De onderzoekers gebruikten gegevens van 41.928 blanke Deense personen uit de Copenhagen General Population Studie die gedurende mediaan 12 jaar (IQR: 10,7-13,5) werden gevolgd. Bij aanvang de studie hadden de deelnemers geen IHD of diabetes en gebruikten zij geen statine. De niet-nuchtere concentratie remnant cholesterol werd berekend door de concentraties LDL-c en HDL-c af te trekken van de concentratie totaal cholesterol. De onderzoekers gebruikten een risicomodel met en zonder de concentratie remnant cholesterol als risicofactor om het 10-jaarsrisico op een MI en IHD te voorspellen. Conventionele risicofactoren waren leeftijd, geslacht, roken, LDL-c-concentratie en systolische bloeddruk. Vervolgens werden deelnemers onderverdeeld in vooraf gedefinieerde categorieën van het 10-jaarsrisico:<5% en ≥5%, <7,5% en ≥7,5%, en <10% en ≥10%.

Uitkomstmaten

Op basis van vooraf gedefinieerde afkapwaarden voor een verhoogde concentratie remnant cholesterol werd voor elk van de 10-jaarsrisicocategorieën de ‘net reclassification improvement’ (NRI) berekend voor MI en IHD. IHD was gedefinieerd als sterfte door een IHD, MI of coronaire revascularisatie.

Belangrijkste resultaten

• Voor deelnemers met een concentratie remnant cholesterol ≥95e percentiel (≥1,6 mmol/l, 61 mg/dl) werd 23% (P<0,001) van de patiënten met een MI en 21% (P<0,001) van de patiënten met een IHD correct gereclassificeerd voor lager tot hoger dan 5% 10-jaarsrisico wanneer remnant cholesterol werd toegevoegd aan een risicomodel met conventionele risicofactoren; dit resulteerde in een NRI van 10% (95%-BI: 1-20) voor MI en 5% (95%-BI: 3-13) voor IHD.
• Voor deelnemers met een concentratie remnant cholesterol ≥75e percentiel (≥1,0 mmol/l, 37 mg/dl) werd 10% (P<0,001) van de patiënten met een MI en 8% (P<0,001) van de patiënten met een IHD correct gereclassificeerd vppr lager tot hoger dan 5% 10 jaarsrisico wanneer remnant cholesterol werd toegevoegd aan een risicomodel met conventionele risicofactoren; dit resulteerde in een NRI van 4% (95%-BI: 1-6) voor MI en 2% (95%-BI: -3-4) voor IHD.
• Voor alle 10-jaarsrisicogroepen gecombineerd (lager tot hoger dan 5%, 7.5% en 10% 10-jaarrisico) werd 42% (P<0,001) van de patiënten met een MI en 41% (P<0,001) van de patiënten met een IHD correct gereclassificeerd voor diegenen met remnant cholesterol ≥95e percentiel wanneer remnant cholesterol werd toegevoegd aan een risicomodel met conventionele risicofactoren; dit resulteerde in een NRI van 20% (95%-BI: 9-31) voor MI en 11% (95%-BI: 2-21) voor IHD.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op J Am Coll Cardiol.