Verhoogd remnant cholesterol verbetert risicovoorspelling van MI en IHD
In de meeste richtlijnen worden de concentraties totaal cholesterol en HDL-c meegewogen in de risicovoorspelling van ischemische en atherosclerotische hartziekten, maar niet de concentratie restcholesterol. Verbetert inclusie van verhoogde remnant cholesterolconcentraties risicovoorspelling?
Elevated remnant cholesterol reclassifies risk of ischemic heart disease and myocardial infarctionLiteratuur - Doi T, Langsted A, Nordestgaard BG. - J Am Coll Cardiol. 2022 Jun 21;79(24):2383-2397. doi: 10.1016/j.jacc.2022.03.384.
Introductie en methoden
Achtergrond
Remnant cholesterol bestaat uit de cholesterolinhoud van triglyceride-rijk VLDL, IDL en chylomicron remnants. Uit observationele onderzoeken en Mendeliaanse randomisatiestudies blijkt dat een verhoogde concentratie remnant cholesterol sterk geassocieerd is met het risico op ischemische hartziekten (IHD), waaronder myocardinfarct (MI) [1-7]. In de meeste richtlijnen worden de concentraties totaal cholesterol en HDL-c meegewogen in de schatting van het 10-jaarsrisico op ischemische en atherosclerotische hartziekten, maar niet de concentratie remnant cholesterol.
Doel van de studie
Het doel van deze studie was om te bepalen of de toevoeging van remnant cholesterol aan een risicomodel met conventionele risicofactoren leidt tot het beter identificeren van personen die later een MI of IHD zullen krijgen.
Methoden
De onderzoekers gebruikten gegevens van 41.928 blanke Deense personen uit de Copenhagen General Population Studie die gedurende mediaan 12 jaar (IQR: 10,7-13,5) werden gevolgd. Bij aanvang de studie hadden de deelnemers geen IHD of diabetes en gebruikten zij geen statine. De niet-nuchtere concentratie remnant cholesterol werd berekend door de concentraties LDL-c en HDL-c af te trekken van de concentratie totaal cholesterol. De onderzoekers gebruikten een risicomodel met en zonder de concentratie remnant cholesterol als risicofactor om het 10-jaarsrisico op een MI en IHD te voorspellen. Conventionele risicofactoren waren leeftijd, geslacht, roken, LDL-c-concentratie en systolische bloeddruk. Vervolgens werden deelnemers onderverdeeld in vooraf gedefinieerde categorieën van het 10-jaarsrisico:<5% en ≥5%, <7,5% en ≥7,5%, en <10% en ≥10%.
Uitkomstmaten
Op basis van vooraf gedefinieerde afkapwaarden voor een verhoogde concentratie remnant cholesterol werd voor elk van de 10-jaarsrisicocategorieën de ‘net reclassification improvement’ (NRI) berekend voor MI en IHD. IHD was gedefinieerd als sterfte door een IHD, MI of coronaire revascularisatie.
Belangrijkste resultaten
- Voor deelnemers met een concentratie remnant cholesterol ≥95e percentiel (≥1,6 mmol/l, 61 mg/dl) werd 23% (P<0,001) van de patiënten met een MI en 21% (P<0,001) van de patiënten met een IHD correct gereclassificeerd voor lager tot hoger dan 5% 10-jaarsrisico wanneer remnant cholesterol werd toegevoegd aan een risicomodel met conventionele risicofactoren; dit resulteerde in een NRI van 10% (95%-BI: 1-20) voor MI en 5% (95%-BI: 3-13) voor IHD.
- Voor deelnemers met een concentratie remnant cholesterol ≥75e percentiel (≥1,0 mmol/l, 37 mg/dl) werd 10% (P<0,001) van de patiënten met een MI en 8% (P<0,001) van de patiënten met een IHD correct gereclassificeerd vppr lager tot hoger dan 5% 10 jaarsrisico wanneer remnant cholesterol werd toegevoegd aan een risicomodel met conventionele risicofactoren; dit resulteerde in een NRI van 4% (95%-BI: 1-6) voor MI en 2% (95%-BI: -3-4) voor IHD.
- Voor alle 10-jaarsrisicogroepen gecombineerd (lager tot hoger dan 5%, 7.5% en 10% 10-jaarrisico) werd 42% (P<0,001) van de patiënten met een MI en 41% (P<0,001) van de patiënten met een IHD correct gereclassificeerd voor diegenen met remnant cholesterol ≥95e percentiel wanneer remnant cholesterol werd toegevoegd aan een risicomodel met conventionele risicofactoren; dit resulteerde in een NRI van 20% (95%-BI: 9-31) voor MI en 11% (95%-BI: 2-21) voor IHD.
Conclusie
De resultaten van deze grootschalige Deense populatiestudie suggereren dat de toevoeging van remnant cholesterol aan een risicomodel met conventionele risicofactoren leidt tot een aanzienlijke verbetering van de risicovoorspelling van MI en IHD bij individuen met verhoogde remnant cholesterolconcentraties.
Referenties
1. Triglyceride Coronary Disease Genetics Consortium and Emerging Risk Factors Collaboration. Triglyceride-mediated pathways and coronary disease: collaborative analysis of 101 studies. Lancet. 2010;375:1634-1639.
2. Jorgensen AB, Frikke-Schmidt R, West AS, et al. Genetically elevated non-fasting triglycerides and calculated remnant cholesterol as causal risk factors for myocardial infarction. Eur Heart J. 2013;34:1826-1833.
3. Varbo A, Benn M, Tybjaerg-Hansen A, et al. Remnant cholesterol as a causal risk factor for ischemic heart disease. J Am Coll Cardiol. 2013;61:427-436.
4. Do R, Willer CJ, Schmidt EM, et al. Common variants associated with plasma triglycerides and risk for coronary artery disease. Nat Genet. 2013;45:1345-1352.
5. Helgadottir A, Gretarsdottir S, Thorleifsson G, et al. Variants with large effects on blood lipids and the role of cholesterol and triglycerides in coronary disease. Nat Genet. 2016;48:634-639.
6. Khera AV, Won HH, Peloso GM, et al. Association of rare and common variation in the lipoprotein lipase gene with coronary artery disease. JAMA. 2017;317:937-946.
7. Varbo A, Nordestgaard BG. Directly measured vs. calculated remnant cholesterol identifies additional overlooked individuals in the general population at higher risk of myocardial infarction. Eur Heart J. 2021;42:4833-4843.