Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Zelfde werkzaamheid en veiligheid van SGLT2-remmer bij gebruik van MRA of ARNI in HFmrEF/HFpEF

Dapagliflozin in patients with heart failure with mildly reduced and preserved ejection fraction treated with a mineralocorticoid receptor antagonist or sacubitril/valsartan

Literatuur - Yang M, Butt JH, Kondo T, et al. - Eur J Heart Fail. 2022 Nov 7. doi: 10.1002/ejhf.2722

Introductie en methoden

Achtergrond

de studie DELIVER (Dapagliflozin Evaluation to Improve the LIVEs of Patients With PReserved Ejection Fraction Heart Failure) toonde recent een reductie van 18% in het risico van verergering van HF of cardiovasculaire sterfte met de SGLT2-remmer dapagliflozine versus placebo bij HF-patiënten met LVEF >40% [6]. De werkzaamheid en tolerantie/veiligheid van de toevoeging van een SGLT2-remmer aan een MRA of ARNI bij patiënten met HFmrEF of HFpEF zijn echter onduidelijk [3-5].

Doel van de studie

In een vooraf gespecificeerde analyse van de DELIVER-studie werden de werkzaamheid en veiligheid van behandeling met dapagliflozine in vergelijking met placebo geëvalueerd bij patiënten met HFmrEF of HFpEF die al dan niet een achtergrondbehandeling met een MRA, ARNI of beide kregen.

Methoden

De DELIVER-studie was een wereldwijde, dubbelblinde, placebogecontroleerde, event-gedreven RCT waarin de werkzaamheid en veiligheid van dapagliflozine 10 mg per dag werden vergeleken met die van placebo bij 6263 patiënten met HFmrEF of HFpEF gedurende een mediane follow-upduur van 2,3 jaar. Bij aanvang van de studie werden 2667 patiënten (42,6%) behandeld met een MRA, 301 (4,8%) met een ARNI en 197 (3,1%) met beide geneesmiddelen. Patiënten die een MRA of ARNI gebruikten, waren jonger, hadden een lagere gemiddelde systolische bloeddruk en een lagere gemiddelde LVEF en waren vaker eerder in het ziekenhuis opgenomen voor HF dan degenen die respectievelijk geen MRA of ARNI gebruikten.

Uitkomstmaten

De primaire uitkomstmaat van de DELIVER-studie was een samengestelde uitkomst van verergering van HF of cardiovasculaire sterfte. Secundaire uitkomstmaten waren totale (eerste en herhaalde) HF-events en cardiovasculaire sterfte; cardiovasculaire sterfte; totale sterfte; en verandering in de Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire totale symptoomscore van baseline tot 8 maanden. Voor de huidige studie werden de verandering in systolische bloeddruk, lichaamsgewicht en serumcreatininewaarde van baseline tot 1 jaar en de verandering in eGFR van baseline tot 2 jaar onderzocht.

De vooraf gespecificeerde veiligheidsanalyses omvatten ernstige nadelige events, nadelige events die leidden tot stopzetting van de gerandomiseerde behandeling en geselecteerde nadelige events (waaronder volumeverlies, renale nadelige events, amputatie, ernstige hypoglykemie en diabetische ketoacidose).

Belangrijkste resultaten

Werkzaamheid van dapagliflozine volgens MRA- of ARNI-achtergrondbehandeling

Effect van dapagliflozine op fysiologische parameters volgens MRA- of ARNI-achtergrondbehandeling

Veiligheid van dapagliflozine volgens MRA- of ARNI-achtergrondbehandeling

Conclusie

Deze vooraf gespecificeerde analyse van de DELIVER-studie liet zien dat de werkzaamheid en veiligheid van dapagliflozine niet werden beïnvloed door achtergrondbehandeling met een MRA of ARNI bij patiënten met HFmrEF of HFpEF. De auteurs menen daarom dat de beslissing om behandeling met een SGLT2-remmer te beginnen bij deze patiënten niet mag afhangen van het achtergrondgebruik van een MRA of ARNI.

Referenties

Toon referenties

Vind dit artikel online op Eur J Heart Fail.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: