Veranderingen in serieel gemeten hsTnT geassocieerd met risico op latere CV-events bij gestabiliseerd ACS

Introductie en methoden

Achtergrond

Bepaling van de concentratie van het hoogsensitief troponine-T (hsTnT) speelt niet alleen een rol bij het diagnosticeren van een ACS, maar ook bij risicostratificatie in het kader van secundaire preventie van HVZ [1-6]. Zo kan herclassificatie van het cardiovasculaire risico op basis van de hsTnT-concentratie nuttig zijn om intensieve bloeddruk- en lipidenverlaging te sturen [5,7]. Bij patiënten met DM en ischemische hartziekten bieden kleine absolute veranderingen in de serieel gemeten hsTnT-concentratie aanvullende prognostische informatie [8]. Gegevens over de implicaties van dergelijke veranderingen bij patiënten met een ACS zijn echter beperkt. Een eerdere secundaire analyse van de IMPROVE-IT-trial liet zien dat bij deze patiënten een enkele bepaling van de hsTnT-concentratie 1 maand na stabilisatie post-ACS geassocieerd is met het risico op latere cardiovasculaire events [1].

Doel van de studie

In deze secundaire analyse van de IMPROVE-IT-trial werd onderzocht wat de associatie is van veranderingen in de serieel gemeten hsTnT-concentratie met het risico op latere cardiovasculaire events bij hoogrisicopatiënten met een gestabiliseerd ACS.

Methoden

De IMPROVE-IT-trial is een internationale, multicentrische, dubbelblinde RCT waarin 18.144 patiënten met een gestabiliseerd ACS werden gerandomiseerd naar ezetimibe of placebo, in aanvulling op behandeling met simvastatine. Patiënten van 50 jaar of ouder die in de afgelopen 10 dagen in het ziekenhuis waren opgenomen vanwege een STEMI, NSTEMI of instabiele angina pectoris, kwamen in aanmerking voor deelname als zij ten minste 1 hoog-risicofactor, een LDL-c-concentratie van 50-125 mg/dl (of 50-100 mg/dl bij langdurig statinegebruik) en minimaal 24 uur vóór de randomisatie stabiel waren. Deze secundaire analyse had betrekking op 6035 patiënten (24,6% vrouw) bij wie de hsTnT-concentratie gemeten was na 1 en 4 maanden. De mediane follow-upduur was 6 jaar.

Uitkomstmaten

De belangrijkste uitkomstmaat was samengesteld uit cardiovasculaire sterfte, myocardinfarct, beroerte of ziekenhuisopname vanwege HF. Andere uitkomstmaten waren de losse componenten van de samengestelde uitkomstmaat.

Belangrijkste resultaten

• Bij de meeste patiënten (68,2%) bleef de hsTnT-concentratie stabiel over de tijd (verandering <3 ng/l), terwijl bij 19,2% en 12,6% van de patiënten de absolute verandering respectievelijk 3 tot minder dan 7 ng/l en ≥7 ng/l bedroeg.
• Na correctie voor klinische risicofactoren en stratificatie op basis van de hsTnT-concentratie na 1 maand was een absolute stijging van de hsTnT-concentratie ≥7 ng/l geassocieerd met een ruim 3 keer zo hoog risico op de samengestelde uitkomst (aHR: 3,33; 95%BI: 1,99-5,57; P<0,001), terwijl een absolute daling ≥7 ng/l geassocieerd was met een vergelijkbaar tot lager risico (aHR: 0,51; 95%BI: 0,26-1,03; P=0,06), vergeleken met een stabiele hsTnT-concentratie.
• De associatie van de hsTnT-concentratie met het risico op de samengestelde uitkomst nam stapsgewijs toe van grotere absolute dalingen (aHR: 0,51; 95%BI: 0,26-1,03) naar grotere absolute stijgingen (aHR: 3,33; 95%BI: 1,99-5,57) (P-trend<0,001); deze gegradeerde associatie werd ook gevonden na stratificatie op basis van de hsTnT-concentratie na 1 maand en voor de losse componenten van de samengestelde uitkomst.
• Een ≥50% toename van de hsTnT-concentratie was geassocieerd met een circa 2 keer zo hoog risico op de samengestelde uitkomst (aHR: 2,09; 95%BI: 1,60-2,73; P<0,001), vergeleken met een stabiele hsTnT-concentratie.
• Indien beschouwd als een continue variabele, was een stijging of daling van de hsTnT-concentratie geassocieerd met een respectievelijk hoger of lager risico op de samengestelde uitkomst (aHR: 1,50; 95%BI: 1,37-1,64 per verdubbeling van de hsTnT-concentratie; P<0,001).

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op JAMA Cardiol.