Geen verandering in placebo-gecorrigeerde SBD na 8 weken met aldosteron synthase-remmer

HALO: Results From a Phase 2, Double-blind, Placebo-controlled Trial Evaluating the Efficacy and Safety of Baxdrostat in Patients With Uncontrolled Hypertension

Gepresenteerd op de ACC.23/WCC door: Prof. Deepak Bhatt - New York, NY, VS

Introductie en methoden

Vroege fase 1-studies hebben aangetoond dat de zeer selectieve aldosteron synthaseremmer baxdrostat resulteerde in een aanhoudende, dosisafhankelijke afname van plasma aldosteron met >70%. De fase 2-studie BrigHTN liet zien dat baxdrostat SBD verlaagde met 11 mHg meer dan placebo bij patiënten met behandelingsresistente hypertensie.

In de HALO-studie – een dubbelblinde fase 2-studie- werd de werkzaamheid en veiligheid van baxdrostat onderzocht bij patiënten met ongereguleerde hypertensie.

Patiënten op een stabiel regiment van een ACE-remmer of ARB, een ACE-remmer/ARB plus een thiazide-diureticum, of een ACE-remmer/ARB plus een calciumkanaalblokker met een gemiddelde zittende SBD ≥140 mmHg werden geïncludeerd. Diegenen met een zittende SBD ≥180 mmHg, BMI >50 kg/m2, of eGFR <30 mL/min/1.73 m2 werden uitgesloten. Na screening en een run-in-fase werden 249 patiënten gerandomiseerd in een 1:1:1:1 ratio naar baxdrostat 0.5 mg, 1 mg, 2 mg of placebo met een achtergrond van antihypertensiva.

Het primaire eindpunt was verandering in gemiddelde zittende SBD van baseline tot 8 weken behandeling.

Belangrijkste resultaten

Primaire en secundaire eindpunten

• Verandering in SBD was -16.6 mmHg in de placebogroep, en -17.0, -16.0 en -19.8 mmHg in de respectievelijke 0.5 mg, 1 mg en 2 mg groepen (verandering in de placebo-gecorrigeerde SBD was -0.5 mmHg, 0.6 mmHg en -3.2 mmHg voor de 0.5, 1 en 2 mg groepen). Het primaire eindpunt was dus bij geen enkele dosis baxdrostat behaald.
• Er was geen significant verschil in placebo-gecorrigeerde DBD-verandering voor enige baxdrostat-dosis (verandering in DBD na 8 weken was -5.9 mmHg in de placebogroep, en -5.8 mmHg, -5.0 mmHg, en -5.4 mmHg in de respectievelijke 0.5 mg, 1 en 2 mg groepen.
• Het percentage patiënten dat een zittende SBD-respons <130 mmHg behaalde na 8 weken was niet verschillend tussen de groepen (56.3%, 57.1%, 53.7% en 71.7% in de respectievelijke placebo en 0.5, 1, 2 mg baxdrostatgroepen).
• Baxdrostat verlaagde serum aldosteronwaarden (significante verlaging met alle doses), en verhoogde renine-activiteit (significante bevinding met 1 mg baxdrostat).

Veiligheid

• Er waren 2 serieuze nadelige events in de baxdrostatgroepen en geen in de placebogroep.
• Er waren 14 nadelige events in de placebogroep, 18 in de 0.5 mg groep, 10 in de 1 mg groep en 14 in de 2 mg groep, waarvan 4 in de placebogroep, 4 in de 0.5 mg groep, 6 in de 1 mg groep en 6 in de 2 mg groep medicijn-gerelateerd waren.
• Er waren weinig nadelige events van speciale interesse (hyperkalemie, hyponatriëmie, en hypotensie).

Posthoc-analyse

• 20 patiënten in de 2 mg-arm hadden baxdrostatwaarden <0.2 ng/mL, wat therapie-ontrouw suggereert.
• Er was een discordantie met doseringsgegevens door het tellen van pillen, wat >95% therapietrouw in alle groepen aantoonde.
• Er was een placebo-gecorrigeerde verandering in SBD van -7,9 mmHg voor de 2 mg baxdrostatgroep wanneer alle therapietrouwe patiënten werden geïncludeerd (P<0.01).

Conclusie

Het primaire eindpunt van placebo-gecorrigeerde verandering in gemiddelde zittende SBD met baxdrostat bij patiënten met ongereguleerde hypertensie in de HALO-studie werd niet behaald. Over het algemeen leek baxdrostat een gunstige veiligheidsprofiel te hebben en werd het goed verdragen. Er was een groot effect op SBD-verlaging door de placebo in deze studie.

Wanneer alleen therapietrouwe patiënten werden geïncludeerd, werd een significante verlaging van gemiddelde zittende SBD gezien met 2 mg baxdrostat, wat verder onderzocht dient te worden in toekomstige studies.

-Onze berichtgeving is gebaseerd op de informatie die beschikbaar is gesteld tijdens de ACC.23/WCC -

Bekijk een video van prof. Bhatt over de HALO-studie