Gunstige effecten van non-steroïde MRA op mortaliteit bij patiënten met CNS en DM2

In de vooraf gespecificeerde FIDELITY-analyse onderzochten de auteurs de oorzaken van mortaliteit bij patiënten met CNS en DM2 die werden behandeld met de niet-steroïde MRA finerenon of placebo.

Finerenone and effects on mortality in chronic kidney disease and type 2 diabetes: a FIDELITY analysis
Literatuur - Filippatos G, Anker SD, August P, et al. - Eur Heart J Cardiovasc Pharmacother. 2023 Feb 2;9(2):183-191. doi: 10.1093/ehjcvp/pvad001.

Introductie en methoden

Achtergrond

Patiënten met CNS en DM2 hebben een verhoogd risico op sterfte door alle oorzaken en sterfte door cardiovasculaire oorzaken [1]. Finerenon, een selectieve niet-steroïde MRA, heeft gunstige cardiorenale effecten voor patiënten met CNS en DM2, zoals werd aangetoond door de complementaire FIDELIO-DKD- en FIGARO-DKD-studies en hun gepoolde FIDELITY (FInerenone in chronic kiDney diseasE and type 2 diabetes: Combined FIDELIO-DKD and FIGARO-DKD Trial programme analYsis) analyse [2-4].

Doel van de studie

De auteurs onderzochten de oorzaken van mortaliteit in de FIDELITY dataset en onderzochten of finerenon patiënten met CNS en DM2 beschermt tegen sterfte.

-

Methoden

Dit is een vooraf gespecificeerde analyse van de FIDELIO-DKD- en FIGARO-DKD-studies. Dit waren internationale, gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde, multicenter studies. De belangrijkste exclusiecriteria waren patiënten met HFrEF en nierschade niet-gerelateerd aan diabetes. In deze analyse werden in totaal 13.026 patiënten met CNS en DM2 geïncludeerd die waren gerandomiseerd naar finerenon met een dosis van 20 mg (10 mg als eGFR <60 ml/min/1,73 m2; 6519 patiënten) of placebo (6507 patiënten). De meeste patiënten (99,8%) gebruikten RAS-remmers aangezien maximaal verdraagbare dosis van een ACE-remmer of ARB voor ten minste 4 weken vóór de screening een vereiste was.

Uitkomstmaten

Uitkomstmaten waren sterfte door alle oorzaken, cardiovasculaire-sterfte, renale sterfte en niet-cardiovasculaire, niet-renale sterfte.

Belangrijkste resultaten

Intention-to-treat populatie

• In de finerenongroep overleden 552 patiënten (8,5%) in vergelijking met 614 patiënten (9,4%) in de placebogroep (HR: 0,89; 95%BI: 0,79–1,00; P=0,051).
• De incidentie van cardiovasculaire sterfte was lager in finerenon-behandelde patiënten in vergelijking met placebo-behandelde patiënten (respectievelijk 332 patiënten (4,9%) versus 364 patiënten (5.6%); HR: 0,88; 95%BI: 0,76–1,02; P=0,092).

On-treatment- populatie

• De incidentie van sterfte door alle oorzaken en cardiovasculaire sterfte was significant lager met finerenon in vergelijking met placebo. 280 finerenon-behandelde patiënten (4,3%) versus 344 placebo-behandelde patiënten (5,3%) stierven door alle oorzaken (HR: 0,82, 95%BI: 0,70-0,96, P=0,014). Cardiovasculaire sterfte trad op bij 189 finerenon-behandelde patiënten (2,9%) versus 233 placebo-behandelde patiënten (3,6%; HR: 0,82, 95%BI: 0,67–0,99, P=0,040).

Oorzaken van sterfte

• In de totale studiepopulatie kwam sterfte met een cardiovasculaire oorzaak het vaakst voor (4.9% in de finerenongroep versus 5.6% in de placebogroep). Dit waren voornamelijk onbepaalde cardiovasculaire sterfte en plotselinge hartdood (respectievelijk 2,2% versus 2,4% en 1,3% versus 1,8%).
• Finerenon verlaagde de incidentie van plotselinge hartdood in vergelijking met placebo (88 patiënten (1.3%) vs. 115 patiënten (1,8%; HR: 0,75; 95%BI: 0,57–0,996; P=0,046).
• De incidentie van non-cardiovasculaire, niet-renale sterfte vond plaats in 228 finerenon-behandelde patiënten (3,5%) en 246 placebo-behandelde patiënten (3,8%). Dit omvat sterfte door maligniteiten, infectie en andere oorzaken. De incidentie van renale sterfte was lager dan 0.1% in beide behandelgroepen.

Subpopulaties

• Finerenone verminderde de incidentie van sterfte door elke oorzaak, cardiovasculaire sterfte, en niet-cardiovasculaire, niet-renale sterfte in vergelijking met placebo in de meeste KDIGO risicogroepen. Uitzonderingen waren dat finerenon geen effect had op de incidentie van sterfte door elke oorzaak en cardiovasculaire sterfte in zeerhoogrisicopatiënten, en cardiovasculaire sterfte in laagrisicopatiënten.
• Het effect van finerenon op sterfte door alle oorzaken, cardiovasculaire mortaliteit en plotselinge hartdood na 4 jaar was consistent ongeacht baseline eGFR, baseline UACR of serum kaliumwaarde op maand 4. Echter, het effect van finerenon was sterker bij patiënten met een hogere baseline eGFR of met lagere serum kaliumwaardes op maand 4.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op Eur Heart J Cardiovasc Pharmacother.