Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Hoge persistentie en therapietrouw van DOAC bij patiënten met AF

Adherence and persistence to oral anticoagulants in patients with atrial fibrillation: A Belgian nationwide cohort study

Literatuur - Grymonprez M, Capiau A, Steurbeaut S, et al. - Front Cardiovasc Med. 2022 Sep 29;9:994085. doi: 10.3389/fcvm.2022.994085.

Introductie en methoden

Achtergrond

Orale anticoagulantia (OAC) zijn essentieel ter preventie van trombo-embolie bij patiënten met AF [1]. Momenteel worden DOAC steeds meer gebruikt als veiliger alternatief voor VKA [1]. DOAC worden toegediend in een vaste dosis zonder dat monitoring noodzakelijk is [1-2]. Om deze reden is er bezorgdheid over een mogelijke lagere therapietrouw en persistentie van DOAC ontstaan.

Doel van de studie

De auteurs onderzochten de persistentie, re-initiatie, wisseling en therapietrouw van DOAC en VKA bij Belgische patiënten met AF.

-

Methoden

Twee nationale databases werden gebruikt als populatiebron, namelijk de InterMutualistic Agency (IMA) database en de Minimal Hospital Dataset (MHD). De IMA database bevat nationale zorgverzekeringsdata met data van alle legale Belgische bewoners met een vergoeding voor medicatie of zorg. De MHD wordt beheerd door de Belgische Ministerie van gezondheid en verzamelt diagnoses over ziekenhuisontslag van elke ziekenhuisopname. 277.782 patiënten met AF van 45 jaar of ouder die tussen 2013-2019 voor het eerst een DOAC (n=221.172; gemiddelde leeftijd: 77.2 jaar; 48.1% vrouw) of VKA (n=56.610; gemiddelde leeftijd: 73.1 jaar; 46.9% vrouw) voorgeschreven kregen werden geïncludeerd. Als DOAC werden dabigatran (n=29,492), rivaroxaban (n=77,023), apixaban (n=79,176) en edoxaban (n=35,481) geïncludeerd, en warfarin (n=15,412), acenocoumarol (n=27,392) en phenprocoumon (n=13,806) als VKA. Exclusie criteria waren operatie van de heup of knie; diagnose van DVT of longembolie binnen 6 maanden na eerste OAC prescriptie; valvulair AF; vergevorderde nierziekte; 2 of meer prescripties van OAC; en DOAC dosering niet goedgekeurd ter preventie van beroerte in AF. De gemiddelde follow-up was 2,9 jaar ± 2,0 jaar.

Uitkomstmaten

De belangrijkste uitkomstmaten waren persistentie (gedefinieerd als de tijd van OAC initiatie tot discontinuatie), tijd tussen discontinuatie en tot re-initiatie, wisseling van therapie en therapietrouw.

Belangrijkste resultaten

Persistentie

Re-initiatie

Wisseling

Therapietrouw

Voorspellers van niet-persistentie

Voorspellers van niet-therapietrouw

Conclusie

Deze nationale cohortstudie liet zien dat het gebruik van DOAC was geassocieerd met een hogere persistentie in vergelijking met VKA bij Belgische patiënten met AF. Bovendien was de therapietrouw van DOAC na 1 jaar hoog (≥ 90%). Therapietrouw was hoger met DOAC met een eendaagse dosis in vergelijking met DOAC met een tweedaagse dosis. Tevens werden VKA eerder gewisseld voor DOAC, in plaats van vice versa.

Referenties

Toon referenties

Vind dit artikel online op Front Cardiovasc Med.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: