Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Intermitterend vasten plus vroeg tijdbeperkt eten bij volwassenen met risico op DM2

Intermittent fasting plus early time-restricted eating versus calorie restriction and standard care in adults at risk of type 2 diabetes: a randomized controlled trial

Literatuur - Tong Teong X, Liu K, Vincent AD, et al. - Nat Med. 2023 Apr;29(4):963-972. doi: 10.1038/s41591-023-02287-7

Introductie en methoden

Achtergrond

Gezonde levensstijlveranderingen zoals voedingsinterventies en gewichtsbeheersing verminderen het risico op het ontwikkelen van DM2 [1-2]. Intermitterend vasten (intermittent fasting, IF), dat vaak wordt omschreven als dagen met ~30% van de energiebehoefte afgewisseld met dagen van onbeperkt eten, resulteert in grotere verbeteringen in insulineresistentie in vergelijking met calorierestrictie (CR) [3-4]. Het is echter onduidelijk of IF postprandiaal glucosetolerantie verbetert in vergelijking met CR. Tijdbeperkt eten met lange periodes van vasten per dag is een nieuwe IF-methode dat meer in overeenstemming is met het circadiaanse ritme en activeert verschillende metabolische pathways [5-6].

Doel van de studie

De auteurs vergeleken de effecten van IF met vroeg tijdbeperkt eten (IF plus early time-restricted eating, iTRE) met CR en standaardzorg bij volwassen met een hoog risico op DM2.

-

Methoden

Dit was een open-label, driearmige parallelle groep sequentiële RCT, met een interventiefase van 6 maanden gevolgd door een follow-up van 12 maanden. Een totaal van 209 deelnemers (57% vrouw, 58±10 jaar, 34,8 ± 4,7 kg mֿ²) werden gerandomiseerd naar iTRE, CR of standaardzorg (2:2:1 verhouding). iTRE werd gedefinieerd als 30% van de energiebehoefte die tussen 8:00 en 12:00 uur werd geconsumeerd gevolgd door een vastenperiode van 20 uur op drie niet-opeenvolgende dagen per week en onbeperkt eten op andere dagen. CR werd gedefinieerd als consumptie van 70% van de energiebehoefte zonder tijdsbeperking. Deelnemers in de iTRE-groep en de CR-groep kregen maaltijdvervangers en één-op-één dieetbegeleiding gedurende de eerste 6 maanden. Na 6 maanden hadden deze deelnemers de mogelijkheid om door te gaan met het plan of om een aangepast plan te volgen. Deelnemers aan de standaardzorggroep kregen een boekje over gewicht, zonder verdere begeleiding. Deelnemers die in aanmerking kwamen waren 35-75 jaar oud, scoorde ≥12 op de Australische Type 2 Diabetes Risk Assessment Tool, hadden gewichtsschommelingen ≤5% gedurende meer dan 6 maanden vóór aanvang van het onderzoek, hadden geen diagnose van diabetes en waren geen gebruikers van medicatie die het glucosemetabolisme en/of gewichtsregulatie zouden kunnen beïnvloeden.

Uitkomstmaten

Het primaire eindpunt was een verandering in postprandiaal glucose gebied onder de curve (area under the curve, AUC) na 6 maanden. Belangrijke secundaire eindpunten waren gerelateerd aan glycemische-, cardiovasculaire- en levermarkers, en lichaamsgewicht.

Belangrijkste resultaten

Glycemische regulatie

Cardiovasculair risico

Levergezondheid

Lichaamsgewicht en lichaamscompositie

Veiligheidsuitkomsten

Conclusie

iTRE leidde tot grotere verbeteringen in postprandiaal glucosemetabolisme na 6 maanden bij volwassen met verhoogd risico op DM2 in vergelijking met CR of standaardzorg. Nuchtere triglyceridenwaardes waren sterk gereduceerd na 2 en 6 maanden in de iTRE-groep, maar niet in de CR- of standaardzorggroep. Gewichtsverlies was groter in de iTRE- en CR-groep in vergelijking met de standaardzorggroep, maar deze reductie werd tenietgedaan tijdens de follow-up. Dit suggereert dat geen van beide gewichtsverliesprotocollen duurzaam waren zonder actieve begeleiding.

Referenties

Toon referenties

Vind dit artikel online op Nat Med.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: