Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

CHD-risico voorspellen bij volwassenen van middelbare leeftijd tot ouder: CAC-score presteert beter dan polygene risicoscore

Coronary Artery Calcium Score and Polygenic Risk Score for the Prediction of Coronary Heart Disease Events

Literatuur - Khan SS, Post WS, Guo X, et al. - JAMA. 2023 May 23;329(20):1768-1777. doi: 10.1001/jama.2023.7575

Introductie en methoden

Achtergrond

Aangezien conventionele klinische risicoscores, zoals de gepoolde cohortvergelijkingen (pooled cohort equations, PCE’s) van de American College of Cardiology/American Heart Association (ACC/AHA), niet in staat zijn om het risico op CHD nauwkeurig in te schatten, wordt gezocht naar nieuwe risicomarkers. Zowel coronaire arteriële calciumscores als polygene risicoscores (PRS’en) kunnen worden gebruikt om het risico op klinische CHD te voorspellen [1-4], maar ze zijn nog niet rechtstreeks vergeleken in hetzelfde cohort.

Doel van de studie

De auteurs evalueerden de verandering in de voorspelling van het CHD-risico wanneer een coronaire arteriële calciumscore, een PRS of beide werden toegevoegd aan een traditioneel model gebaseerd op risicofactoren in 2 cohorten met volwassenen van middelbare leeftijd tot ouder.

Methoden

De gegevens werden geïncludeerd van 2 observationele, populatiegebaseerde cohortonderzoeken van personen met Europese voorouders in de leeftijd van 45-79 jaar die bij studieaanvang geen klinische CHD hadden: de MESA-studie (Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis) (n=1991), uitgevoerd in de VS [5], en de RS-studie (Rotterdam Study) (n=1217), uitgevoerd in Nederland [6,7]. De mediane follow-upduur was respectievelijk 16,0 jaar (IQR: 12,7-16,7) en 14,2 jaar (IQR: 11,3-14,9).

Om het voorspelde 10-jaarsrisico op atherosclerotische HVZ voor elke deelnemer te berekenen, werden de ACC/AHA-PCE’s uit 2013 toegepast, waarin traditionele risicofactoren zoals leeftijd, geslacht en systolische bloeddruk zijn opgenomen [8,9]. De coronaire arteriële calciumscore werd berekend op basis van CT-beelden, terwijl linkage-disequilibrium-single-nucleotide-polymorfisme-weging werd gebruikt om de CHD-PRS te berekenen.

Modeldiscriminatie, -kalibratie en verandering in risicostratificatie, inclusief nettoreclassificatieverbetering (net reclassification improvement, NRI) (bij een aanbevolen risicodrempel van 7,5%), ten aanzien van de voorspelling van incidentele CHD-events werden beoordeeld.

Uitkomstmaat

De primaire uitkomstmaat was de verandering in modeldiscriminatie (ΔC-statistiek) wanneer de coronaire arteriële calciumscore, PRS of beide werden toegevoegd aan de PCE’s.

Belangrijkste resultaten

Conclusie

In een studie van 2 bevolkingscohorten van volwassenen van middelbare tot oudere leeftijd van Europese afkomst toonde de coronaire arteriële calciumscore, maar niet de CHD-PRS, verbeterde risicodiscriminatie en risicoreclassificatie wanneer deze werd toegevoegd aan een traditioneel model voor CHD-risicovoorspelling. Het combineren van beide scores had geen extra voorspellend nut vergeleken met toevoeging van alleen de coronaire arteriële calciumscore.

“Deze studie voorziet direct in een belangrijke leemte in de kennis die onder andere is geïdentificeerd in de recente wetenschappelijke verklaring van de AHA, waarin de noodzaak wordt uitgesproken om PRS’en direct te vergelijken met coronaire arteriële calciumscores voor het voorspellen van het risico op CHD”, aldus de auteurs.

Referenties

Toon referenties

Vind dit artikel online op JAMA.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: