Consistent effect van SGLT2-remmers op CV-uitkomsten in verschillende patiëntenpopulaties

Introductie en methoden

Achtergrond

SGLT2-remmers zijn onderzocht in verschillende grootschalige klinische studies bij patiënten met DM2, HF of CNS [1-12]. De effecten van SGLT2-remmers op HF uitkomsten en cardiovasculaire sterfte bij patiënten met meerdere comorbiditeiten van DM2, HF en CNS zijn onduidelijk.

Doel van de studie

De auteurs onderzochten de effecten van SGLT2-remers op cardiovasculaire uitkomsten in verschillende subgroepen van patiënten met verschillende combinaties van cardiovasculaire, renale en metabole comorbiditeit.

-

Methoden

Een systematische review en meta-analyse werd uitgevoerd van literatuur dat gepubliceerd was in Medline, Scopus en Cochrane Centrale databases tot de laatste week van november 2022. Primaire en secundaire analyses van placebogecontroleerde RCT’s met SGLT2-remmers werden geïncludeerd als deze tenminste 1000 deelnemers hadden en rapporteerden over de volgende uitkomsten: (1) een samenstelling van eerste HF-ziekenhuisopname of cardiovasculaire sterfte, (2) eerste HF-ziekenhuisopname of (3) cardiovasculaire sterfte. Er werden totaal 13 studies geïncludeerd (n=90.413 deelnemers). Data werden geanalyseerd in 12 verschillende patiëntenpopulaties met verschillende combinaties van HF, DM2 en CNS.

Belangrijkste resultaten

Samenstelling van eerste HF-ziekenhuisopname of cardiovasculaire sterfte

• SGLT2-remmers verlaagden het risico op de samenstelling van eerste HF-ziekenhuisopname of cardiovasculaire sterfte bij patiënten met HF (HR: 0,76; 95%BI: 0,72-0,81; P<0,001), DM2 (HR: 0,77; 95%BI: 0,73-0,81; P<0,001) en CNS (HR: 0,77; 95%BI: 0,71-0,82; P<0,001).
• Een consistent effect van SGLT2-remmers op het samengestelde eindpunt werd gezien bij verschillende patiëntenpopulaties, waaronder bij patiënten met HFrEF of HFpEF, HF met of zonder DM2, HF met of zonder CNS, DM2 zonder HF, DM2 met of zonder CNS, CNS zonder HF, CNS zonder DM2, en met alle 3 comorbiditeiten. Daarentegen hadden SGLT2-remmers geen effect het samengestelde eindpunt bij patiënten met CNS zonder DM2 (HR: 0.95; 95%CI: 0.65-1.40; P=0.51).

Eerste HF-ziekenhuisopname

• SGLT2-remmers verlaagden het risico op eerste HF-ziekenhuisopname bij patiënten met HF (HR: 0,71; 95%BI: 0,67-0,77; P<0,001), DM2 (HR: 0,71; 95%BI: 0,66-0,76; P<0,001) en CNS (HR: 0,68; 95%BI: 0,60-0,77; P<0,001).
• De effecten op eerste HF-ziekenhuisopname waren consistent voor verschillende patiëntenpopulaties, met als uitzondering bij patiënten met alle 3 comorbiditeiten waarvan alleen data beschikbaar was van 1 studie (HR: 0,76; 95%BI: 0,48-1,29; P=0,24). Er waren geen gegevens voor patiënten met CNS zonder DM2.

Cardiovasculaire sterfte

• SGLT2-remmers verminderde cardiovasculaire sterfte bij patiënten met HF (HR: 0,85; 95%BI: 0,78-0,92; P<0,001), DM2 (HR: 0,85; 95%BI: 0,79-0,91; P<0,001) en CNS (HR: 0,88; 95%BI: 0.81-0.95; P<0.001). Vergelijkbare resultaten werden gerapporteerd bij patiënten met HFrEF, HF met of zonder DM2, HF zonder CNS, en DM2 met CNS.
• Een trend suggestief voor een klinisch gunstig effect van SGLT2-remmers op cardiovasculaire sterfte werd gedetecteerd bij patiënten met HF en CNS, DM2 zonder HF, en DM2 zonder CNS, maar dit verschil was niet statistisch significant.
• SGLT2-remmers hadden geen effect op cardiovasculaire sterfte bij patiënten met HFpEF (HR: 0,96; 95%BI: 0,82-1,13; P=0,65), en CNS zonder DM2 (HR: 1,02; 95%BI: 0,44-2,37; P=0,14). Er waren geen gegevens beschikbaar voor patiënten met CNS zonder HF of voor patiënten met alle 3 comorbiditeiten.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op J Am Coll Cardiol.