Effect van icosapent-ethyl op CV-uitkomsten bij metabool syndroom

Goedendag. Met genoegen presenteer ik u The Effectiveness of Icosapent Ethyl on First and Total Cardiovascular Events in the Metabolic Syndrome. Dit is de REDUCE-IT Met-Syndrome-studie. Dit zijn mijn disclosures.

De reden om deze analyse te doen, die vooraf was gespecificeerd, is omdat metabool syndroom geassocieerd is met een hoog risico op cardiovasculaire events, ongeveer twee keer hoger dan bij patiënten zonder metabool syndroom, ongeacht statinetherapie. Metabool syndroom komt vrij veel voor. Meer dan één op de drie volwassen Amerikanen heeft het, en één op de vier wereldwijd heeft het metabool syndroom. Het is een cluster van ten minste drie van de volgende risicofactoren, en deze omvatten een verhoogde tailleomtrek, verhoogde bloeddruk, verhoogde nuchtere glucose, triglyceriden van ten minste 150, en een laag HDL. Nu, dit onderzoek evalueerde de vooraf gespecificeerde patiëntensubgroep met metabool syndroom die werd gekenmerkt door ten minste drie van deze metaboolsyndroomcomponenten, maar zonder diabetes op baseline.

De baselinekarakteristieken van patiënten met metabool syndroom maar zonder diabetes bij aanvang van de studie worden getoond op deze dia. In wezen waren er geen verschillen bij aanvang van de studie tussen de groepen die icosapent-ethyl, of IPE, kregen versus placebo. De mediane leeftijd was ongeveer 62 jaar, ongeveer 80% man in de groepen en 20% vrouw. Als je dan kijkt naar de andere parameters, waren er eigenlijk geen verschillen, geen significant verschillen. Er was een trend naar een klein beetje lager HDL. Verder waren er geen verschillen bij aanvang van de studie.

Ook de medicatie bij patiënten met metabool syndroom en de afwezigheid van diabetes bij aanvang van de studie wordt hier getoond. Zoals te verwachten bij een groep met metabool syndroom, gebruikte een hoog percentage ook antihypertensiva. Natuurlijk, als onderdeel van REDUCE-IT, moesten patiënten een statine gebruiken, dus niet verrassend, hoge percentages van gebruik van deze medicijnen, maar geen verschillen tussen de groepen bij baseline.

Nu, deze dia toont u het totaal, dat is eerste plus volgende events, en de tijd tot het initiële samengestelde eindpunt bij patiënten met Met-syndroom die ten minste drie van deze risicofactoren hadden, maar weer zonder diabetes bij baseline. Icosapent-ethyl is te zien in het blauw en placebo in het rood. Zoals u ziet in het onderste deel van de dia, was er een vrij significante vermindering in initiële eindpunten in vergelijking met placebo. Dan in het totaal aantal events, was er ook een behoorlijke reductie in events van ongeveer 41%.

Totaal, dat is eerste plus secundaire en tijd tot het belangrijkste secundaire samengestelde eindpunt, cardiovasculair overlijden of myocardinfarct of beroerte, wordt hier opnieuw getoond. Er was een reductie van 20% bij degenen die icosapent-ethyl kregen voor het secundaire eindpunt. Al deze primaire en secundaire eindpunten waren zeer statistisch significant, net als het totale aantal eindpunten.

Deze dia toont de primaire en belangrijke secundaire samengestelde eindpunten evenals nieuwe diabetes per metabool syndroom op baseline bij patiënten die op baseline geen diabetes hadden. Zoals u hier kunt zien, hadden de patiënten die het metabool syndroom hadden, zeker veel meer baat bij dan de patiënten die geen metabool syndroom op baseline hadden, hoewel er geen verschillen tussen de groepen waren met betrekking tot de P-interactie,en er was geen bewijs dat icosapent-ethyl leidde tot een toename van nieuwe diabetes in vergelijking met placebo.

Hier zie je de diabetesstatus in de populatie bij aanvang van de studie. Waar we hier naar kijken zijn de patiënten die metabool syndroom hadden met of zonder diabetes op baseline Ook hier waren er geen verschillen tussen de groepen. Meer patiënten in de REDUCE-IT-studie hadden diabetes, dus alle patiënten met primaire preventie in de studie hadden diabetes, en degenen die metabool syndroom hadden zonder diabetes vertegenwoordigen een secundaire preventiepopulatie. Er waren 2.866 patiënten in de groep met metaboolsyndroom.

Dit toont de werkzaamheidseindpunten naar de risicofactoren van het metabool syndroom. Ook hier geldt dat vrijwel alle risicofactoren, met uitzondering van degenen die geen hypertensie hadden, en degenen die geen laag HDL hadden, een tendens naar significantie vertoonden. Degenen met, natuurlijk, de risicofactoren hadden wel baat bij het gebruik van icosapent-ethyl.

Tot slot, primaire, secundaire eindpunten bij patiënten die het metabool syndroom hadden. per cardiovasculaire risicocategorie, en opnieuw secundaire versus primaire preventie vergelijken. Nogmaals, dit zijn alle patiënten met het metabool syndroom dus veel van hen hadden diabetes, maar geen significante verschillen tussen de groepen in zoveel als dat er een trend was in secundaire preventie, maar het aantal patiënten in primaire preventie was ook lager in vergelijking met secundaire preventie. De P-waarde voor interactie was echter negatief, of was niet significant.

Nu, behandeling in spoedeisend atriumfibrilleren en aflutter, iets waarvan we weten dat het verhoogd is bij patiënten die omega-3 vetzuren krijgen, waren hier opnieuw verhoogd, hoewel de P-waarde 0,06 was.

Hier zijn enkele van de bloedingsincidenten of hemorragische beroerte. Er was een toename in bloedingen bij degenen die IPE kregen, maar er waren geen significante verschillen in hemorragische beroerte. Over het geheel genomen was er bij patiënten met metabool syndroom maar zonder diabetes, bij ziekenhuisopname op baseline, een toename in positief beoordeelde atrium-fibrilleren of flutter, dus was de P-waarde hoger 0,06.

Behandeling van spoedeisende ongewenste voorvallen toonde dat er een trend was naar meer bloedingen met IPE, maar er waren geen significante verschillen voor bloedingen, ongewenste voorvallen of hemorragischeberoerte eindpunten. Er waren geen verschillen in nieuw diabetes met betrekking tot IPE-behandeling. Nu de beperkingen van het onderzoek. REDUCE-IT was ontworpen en gepowerd voor het primaire eindpunt, niet gepowerd voor subgroepanalyses. Sommige van deze analyses waren verkennend van aard, zoals hartstilstand en plotselinge hartdood, en een variatie in subjectieve maten zoals tailleomtrek. Het kan natuurlijk van invloed zijn geweest op een deel van de classificatie van die component van de definitie van het metabool syndroom.

Concluderend, bij statine-behandelde patiënten met een voorgeschiedenis van metabool syndroom maar zonder diabetes op baseline, verminderde icosapent-ethyl significant het risico van eerste en totale cardiovasculaire events in vergelijking met placebo. IPE verminderde het risico op HVZ bij patiënten met metabool syndroom ondanks het ontbreken van robuuste effecten op een van de parameters van het metabool syndroom. De grote relatieve en absolute reducties die werden waargenomen ondersteunen icosapent-ethyl als een potentiële therapeutische overweging voor onze patiënten die het metabool syndroom hebben met een verhoogd cardiovasculair risico.

Ik wil onze onderzoekers, coördinatoren, en vooral alle patiënten bedanken die hebben deelgenomen aan de REDUCE-IT-studie. Dit artikel is nu gepubliceerd in de European Heart Journal Open online. Hartelijk dank.