Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Fase 4-studie met bètablokkers behaalt primaire uitkomstmaat niet bij post-MI-patiënten met behouden LVEF

Nieuws - 8 apr. 2024

Long-term Beta-blocker Treatment After Acute Myocardial Infarction And Preserved Left Ventricular Ejection Fraction – The REDUCE-AMI Trial

Gepresenteerd bij de ACC.24 Scientific Session door: Troels Yndigegn - Lund, Zweden

Introductie en methoden

De meeste onderzoeken die een gunstig effect van behandeling met een bètablokker na een MI hebben laten zien, hadden betrekking op patiënten met een groot MI en systolische LV-disfunctie. Bovendien werden deze studies voornamelijk uitgevoerd in de jaren 80 van de vorige eeuw, toen er nog geen moderne, op biomarkers gebaseerde diagnostische mogelijkheden voor een MI of reperfusiebehandelingen bestonden. Hedendaagse klinische studies naar het effect van langdurige bètablokkerbehandeling bij patiënten met een acuut MI en een behouden LVEF ontbreken.

De REDUCE-AMI-studie (Randomized Evaluation of Decreased Usage of Beta-Blockers after Acute Myocardial Infarction) was een internationale, multicentrische, registergebaseerde, event-gestuurde open-label-RCT met parallelle groepen (fase 4-studie) waarin 5020 patiënten met een acuut MI en LVEF ≥50% die coronaire angiografie hadden ondergaan, werden gerandomiseerd naar een langetermijnbehandeling met een orale bètablokker (metoprolol (eerste keus) of bisoprolol (alternatief)) of geen bètablokker, naast standaardzorg. De mediane follow-uptijd was 3,5 jaar (IQR: 2,2-4,7).

De primaire uitkomstmaat was een samengestelde uitkomst van totale sterfte of een nieuw niet-fataal MI. De secundaire uitkomstmaten waren totale sterfte, cardiovasculaire sterfte, nieuw MI en ziekenhuisopname voor HF of AF. De veiligheidsuitkomstmaten waren ziekenhuisopname voor bradycardie, AV-blok II-III, hypotensie, syncope of implantatie van een pacemaker, ziekenhuisopname voor astma of COPD en ziekenhuisopname voor beroerte.

Belangrijkste resultaten

Conclusie

In de REDUCE-AMI-studie, een fase 4-studie, resulteerde langdurige bètablokkerbehandeling niet in een lager risico op de samengestelde primaire uitkomstmaat van totale sterfte of een nieuw MI bij patiënten met een acuut MI die vroege coronaire angiografie ondergingen en een behouden LVEF hadden, vergeleken met geen bètablokkerbehandeling. De behandeling met de bètablokker leek ook geen effect te hebben op de secundaire uitkomstmaten, waaronder cardiovasculaire sterfte en ziekenhuisopname voor HF of AF, en de veiligheidsuitkomstmaten.

Troels Yndigegn merkte op dat het aantal events zeer laag was, wat betekent dat de studiepopulatie een laagrisicogroep was. “In het licht van deze bevindingen stelt REDUCE-AMI [toch] het routinematig voorschrijven van een bètablokker aan MI-patiënten met een behouden ejectiefractie ter discussie, wat de mogelijkheid biedt om de behandeling af te stemmen op het individuele patiëntprofiel”.

- Onze rapportage is gebaseerd op de informatie die tijdens de ACC.24 Scientific Session is verstrekt -

De bevindingen van deze studie werden tegelijkertijd gepubliceerd in N Engl J Med.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: