Gunstige effecten van GLP-1RA bij obesitasgerelateerd HFpEF ongeacht diureticagebruik

Semaglutide therapy and diuretic use in obesity-related HFpEF: insights from the STEP-HFpEF programme

Gepresenteerd op de ESC Heart Failure 2024 door: Prof. dr. Subodh Verma - Toronto, ON, Canada

Introductie en methoden

Patiënten met HFpEF krijgen vaak lisdiuretica voorgeschreven voor decongestie. Lisdiuretica lijken minder effectief en hebben een versterkt negatief effect op de nierfunctie bij patiënten met obesitas-gerelateerd HFpEF. In het STEP-HFpEF-programma verbeterde behandeling met semaglutide HF-gerelateerde symptomen, fysieke beperkingen en inspanningsfunctie, en leidde het tot meer gewichtsverlies in vergelijking met placebo.

Het doel van deze vooraf gespecificeerde analyse van gepoolde data van het STEP-HFpEF-programma was om (1) de werkzaamheid en veiligheid van semaglutide te onderzoeken bij verschillende diureticasubgroepen bij studieaanvang, en (2) de effecten van semaglutide op veranderingen in lisdiureticagebruik en -dosis gedurende 52 weken te onderzoeken.

Het STEP-HFpEF-programma bestaat uit twee RCT's (STEP-HFpEF, n=529; STEP-HFpEF DM, n=617) waarin volwassenen met HFpEF en obesitas (BMI ≥30 kg/m²) gerandomiseerd werden naar subcutaan semaglutide 2,4 mg eenmaal per week of placebo gedurende 52 weken, bovenop standaardzorg. Lisdiuretica, thiazidediuretica en MRA's, maar geen SGLT2-remmers, werden beschouwd als diuretica. In deze analyse werden patiënten gestratificeerd in 5 verschillende groepen op basis van diureticagebruik bij studieaanvang: geen diuretica (n=220), alleen niet-lisdiuretica (n=223), dosis lisdiuretica <40 mg/d (n=219), dosis lisdiuretica 40 mg/d (n=309), en dosis lisdiuretica >40 mg/d (n=174).

De duale primaire uitkomstmaten waren verandering in KCCQ – Clinical Summary Score (CSS) en procentuele verandering in lichaamsgewicht vanaf baseline tot 52 weken.

Belangrijkste resultaten

Werkzaamheid van semaglutide

• Op week 52 verbeterde semaglutide KCCQ-CSS in alle baseline diureticasubgroepen in vergelijking met placebo, met de grootste verbeteringen in de groep met de hoogste dosis van lisdiuretica (verschil: 3,2 punten [95%BI: -1,8-8,2] in de groep zonder diuretica; 6,2 punten [95%BI: 1,4-11.1] in de groep met alleen niet-lisdiuretica; 7,9 punten [95%CI: 2,9-12,9] in de <40 mg/d lisdiureticadosisgroep; 8,9 punten [95%CI: 4,7-13,0] in de =40 mg/d lisdiureticadosisgroep; en 11,6 punten [95%CI: 6,0-17,2] in de >40 mg/d lisdiureticadosisgroep; P voor interactie=0,22; P-waarde voor trend=0,02).
• Semaglutide had een consistent gunstig effect op lichaamsgewicht (P voor interactie=0,39), 6-minuten loopafstand (P voor interactie=0,70), het hiërarchisch samengestelde eindpunt (P voor interactie=0,24), CRP (P voor interactie=0,76) en NT-proBNP (P voor interactie=0,54) in alle 5 diureticasubgroepen vergeleken met placebo.

Veranderingen in gebruik en dosis van lisdiuretica

• Semaglutide verlaagde de dosering van lisdiuretica vanaf baseline tot 52 weken in vergelijking met placebo (geschat behandelverschil: -11,8 mg/d; 95%BI: -16,8 tot -6,8; P<0,0001).
• Vergeleken met patiënten in de placebogroep hadden patiënten in de semaglutidegroep meer kans op een verlaging van de lisdiureticadosis (OR: 2,67; 95%BI: 1,70-4,18; P<0,001) en minder kans op een verhoging van diureticadosis (OR: 0,23; 95%BI: 0,23-0,53; P<0,001).
• Behandeling met semaglutide was geassocieerd met een daling in het aantal initiaties van nieuwe lisdiuretica bij patiënten die geen diuretica gebruikten bij studieaanvang vergeleken met placebo (OR: 0,29; 95%BI: 0,16-0,52; P<0,001), en ook tot meer stopzettingen van lisdiureticagebruik bij patiënten die diuretica gebruikten bij studieaanvang (OR: 2,69; 95%CI: 1,19-6,12).

Conclusie

In deze vooraf gespecificeerde analyse van het STEP-HFpEF-programma verbeterde behandeling met semaglutide versus placebo KCCQ-CSS in alle diureticasubgroepen, met meer uitgesproken effecten bij patiënten die bij studieaanvang lisdiuretica kregen. Het effect van semaglutide op lichaamsgewicht, inspanningsfunctie en biomarkers van ontsteking en congestie was consistent in alle diureticasubgroepen. Bovendien verminderde behandeling met semaglutide het gebruik en de dosis van lisdiuretica vanaf baseline tot 52 weken in vergelijking met placebo.

- Onze rapportage is gebaseerd op de informatie die tijdens ESC Heart Failure 2024 is verstrekt -

De bevindingen van deze studie werden tegelijkertijd gepubliceerd in Eur Heart J.