Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Fase 2-studieresultaten van survodutide bij MASH met leverfibrose

A Phase 2 Randomized Trial of Survodutide in MASH and Fibrosis

Literatuur - Sanyal AJ, Bedossa P, Fraessdorf M, et al. - N Engl J Med. 2024 Jun 7 [Online ahead of print]. doi: 10.1056/NEJMoa2401755

Introductie en methoden

Achtergrond

Obesitas is een risicofactor voor en een comorbiditeit bij metabole-disfunctie-geassocieerde steatohepatitis (metabolic dysfunction–associated steatohepatitis, MASH; voorheen niet-alcoholische steatohepatitis genoemd) [1]. Hoewel de GLP-1-receptor een geschikte therapeutische target lijkt te zijn bij deze ziekte, beschikken hepatocyten niet over deze receptor [2]. Duaal agonisme van de GLP-1- en glucagonreceptoren kan effectiever zijn voor de behandeling van MASH, omdat daarbij de gunstige extrahepatische effecten van GLP-1-receptoragonisme (glucoseregeling, verminderde eetlust en gewichtsverlies) worden gecombineerd met de directe hepatische effecten die zijn geassocieerd met glucagonreceptoragonisme (verhoogd energieverbruik, lipolyse en mobilisatie van levervet) [3-9].

In een muismodel verbeterde G49, een duale glucagon/GLP-1-receptoragonist, MASH door vermindering van ontsteking, steatose, apoptose en oxidatieve stress en verhoogde hij de mitochondriale biogenese en leverregeneratie in vergelijking met de controlegroep [10]. In een recente fase 2-studie verminderde een andere duale glucagon/GLP-1-receptoragonist, survodutide (BI 456906), op dosisafhankelijke wijze het lichaamsgewicht tot 12% na 46 weken vergeleken met placebo bij personen met obesitas of overgewicht [11].

Doel van de studie

De auteurs onderzochten de werkzaamheid, de veiligheid en het bijwerkingenprofiel van survodutide bij patiënten met MASH en leverfibrose.

Methoden

In een internationale, multicentrische, dubbelblinde, placebogecontroleerde, dosisbepalende fase 2-RCT met parallelle groepen werden 293 patiënten (leeftijd: 18-80 jaar) met door leverbiopsie bevestigde MASH, een fibrosestadium F1-F3, een levervetgehalte ≥8% en een stabiel lichaamsgewicht geïncludeerd. De deelnemers werden gerandomiseerd in een 1:1:1:1-verhouding (gestratificeerd naar DM2-status) naar subcutaan survodutide (2,4, 4,8 of 6,0 mg) of placebo eenmaal per week gedurende 48 weken (bestaande uit een snelle-dosisescalatiefase van 24 weken en een dosisonderhoudsfase van 24 weken).

Uitkomstmaten

De primaire werkzaamheidsuitkomstmaat was verbetering van histologische bevindingen van leverbiopsie, gedefinieerd als een samengestelde uitkomst van verbetering (vermindering) van MASH (d.w.z.: afname van de ziekteactiviteitsscore voor niet-alcoholische leververvetting ≥2 punten en afname van ofwel lobulaire ontsteking ofwel hepatocellulaire ballonvorming ≥1 punt) zonder verslechtering van fibrose (afwezigheid van enige toename in het fibrosestadium), na 48 weken. Secundaire werkzaamheidsuitkomstmaten waren onder andere een afname van het levervetgehalte ≥30% en een door biopsie vastgestelde verbetering (afname) van fibrose met ≥1 stadium, beide beoordeeld na 48 weken.

Aangezien er geen vooraf gedefinieerde specifieke veiligheidsuitkomstmaten waren, was de veiligheidsbeoordeling gebaseerd op de algemene veiligheidsresultaten.

Belangrijkste resultaten

Werkzaamheid

Veiligheid

Conclusie

In deze fase 2-dosseringsstudie onder patiënten met MASH en leverfibrose was behandeling met survodutide gedurende 48 weken geassocieerd met een verbetering (vermindering) van MASH zonder verslechtering van fibrose vergeleken met placebo. Zoals verwacht, waren gastro-intestinale aandoeningen de vaakst gemelde nadelige events. De auteurs voegden hieraan toe: “Stopzetting van survodutide kwam voornamelijk voor tijdens de snelle-dosisescalatiefase van de studie en kan mogelijk worden verminderd door een langzamere dosisescalatie.”

Referenties

Toon referenties

Vind dit artikel online op N Engl J Med.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: