Effects of the GLP-1 receptor agonist, semaglutide, on heart failure outcomes: a pre-specified analysis of the FLOW trial in participants with type 2 diabetes and chronic kidney disease

Gepresenteerd op het ESC-congres 2024 door: Richard Pratley - Orlando, FL, VS

Introductie en methoden

Patiënten met DM2 en CNS hebben een hoog risico op nierfalen en cardiovasculaire uitkomsten. In de FLOW-studie verminderde behandeling met semaglutide de samengestelde uitkomst van nier-events of cardiovasculaire sterfte bij mensen met DM2 en CNS in vergelijking met placebo.

In deze voorafgespecificeerde analyse van FLOW werden de effecten van semaglutide versus placebo op HF-events geëvalueerd bij patiënten met DM2 en CNS.

De FLOW-studie was een multinationale, gerandomiseerde gecontroleerde klinische studie waarin 3533 volwassenen met DM2 en CNS in een 1:1 ratio werden gerandomiseerd naar semaglutide 1 mg eenmaal per week of naar placebo bovenop standaardzorg. FLOW was een event-gedreven studie en werd vroegtijdig gestopt vanwege werkzaamheid . De mediane follow-up was 3,4 jaar.

Het belangrijkste HF-uitkomstmaat was een samenstelling van de tijd tot eerste optreden van HF-events, gedefinieerd als nieuw ontstaan of verslechtering van HF (ziekenhuisopname of urgent bezoek vanwege HF), of cardiovasculaire sterfte.

Belangrijkste resultaten

HF-status bij aanvang van de studie

• In FLOW had 19,2% van de patiënten (678 van de 3532) bij studieaanvang een voorgeschiedenis van HF.
• Van de patiënten met een geschiedenis van HF had 47,9% HFpEF en 18,1% HFrEF. Bij 33,9% van de patiënten was het HF-type onbekend. De meeste patiënten werden ingedeeld in NYHA functionele klasse II (57,4%), 31,9% in NYHA functionele klasse I en 10,6% in NYHA functionele klasse III.

Belangrijkste uitkomstmaten

• Na 48 weken trad de belangrijkste HF-uitkomstmaat op bij 12,6% van de patiënten in de semaglutidegroep en 16,5% van de patiënten in de placebogroep (HR: 0,73; 95%BI: 0,62-0,87; P=0,0005).
• Semaglutide versus placebo verminderde zowel HF-events alleen (HR: 0,73; 95%BI: 0,58-0,92; P=0,0068) als cardiovasculaire sterfte alleen (HR: 0,71; 95%BI: 0,56-0,89; P=0,0036).
• De effecten van semaglutide op de belangrijkste samengestelde uitkomstmaat en HF-events alleen waren consistent bij patiënten met en zonder HF bij studieaanvang (P voor interactie>0,05).
• Consistente effecten op de samengestelde HF-uitkomst werden geobserveerd in alle voorafgespecificeerde subgroepen en waren onafhankelijk van het lisdiuretica-gebruik, MRA-gebruik, SGLT2i-gebruik, HF-subgroepen, eerdere ASCVD en NYHA-klasse.

Conclusie

In deze voorafgespecificeerde analyse van FLOW verlaagde semaglutide de samengestelde uitkomst van HF-events of cardiovasculaire sterfte bij patiënten met DM2 en CNS in vergelijking met placebo, ongeacht HF-status bij aanvang van de studie. Het effect van semaglutide was consistent in voorafgespecificeerde klinisch relevante subgroepen.

- Onze rapportage is gebaseerd op de informatie die tijdens het ESC-congres 2024 is verstrekt -

De bevindingen van deze studie werden tegelijkertijd gepubliceerd in JACC.