Bempedoïnezuur heeft vergelijkbaar gunstig CV-effect als statines wanneer genormaliseerd voor de mate van LDL-c-verlaging

Introductie en methoden

Achtergrond

Bempedoïnezuur, een remmer van adenosinetrifosfaatcitraatlyase (ACL), blokkeert de cholesterolsynthese stroomopwaarts van HMG-CoA-reductase. In tegenstelling tot statines is bempedoïnezuur een prodrug die in de lever wordt geactiveerd. In de recente CLEAR (Cholesterol Lowering via Bempedoic Acid, an ACL-Inhibiting Regimen) Outcomes-studie resulteerde behandeling met bempedoïnezuur in een daling van de LDL-c-waarde met 21% na 6 maanden vergeleken met placebo en een relatieve daling van het risico op MACE met 13% [1].

In 2010 rapporteerde de Cholesterol Treatment Trialists’ Collaboration (CTTC) dat voor elke verlaging van de LDL-c-waarde met 1 mmol/l (38,7 mg/dl) die wordt bereikt met statinetherapie gedurende 1 jaar, het risico op ernstige vasculaire events met 22% wordt verlaagd [2].

Doel van de studie

De auteurs onderzochten of de relatie tussen de LDL-c-verlaging en het gunstige cardiovasculaire effect die worden bereikt met bempedoïnezuur vergelijkbaar is met de relatie die is waargenomen voor statines wanneer deze wordt genormaliseerd per eenheid verandering van de LDL-c-waarde.

Methoden

De CLEAR Outcomes-studie was een internationale, multicentrische, dubbelblinde, placebogecontroleerde, event-gedreven fase 3-RCT waarin 13.970 statine-intolerante patiënten met reeds bestaande HVZ (secundaire-preventiecohort) of een verhoogd HVZ-risico (primaire-preventiecohort) en LDL-c ≥100 mg/dl (≥2,6 mmol/l) werden gerandomiseerd naar oraal bempedoïnezuur 180 mg eenmaal daags of placebo. Op het moment van de randomisatie gebruikten 3174 patiënten (22,7%) een statine. De mediane follow-upduur was 40,6 maanden (Q1-Q3: 37,1-46,2).

Voor de huidige analyse pasten de auteurs de CTTC-methodologie toe op de uitkomsten van patiënten in de CLEAR Outcomes-studie, waarbij ze de samengestelde uitkomstmaten ‘ernstig vasculair event’ (gedefinieerd als sterfte door coronaire hartziekte, niet-fataal MI, fatale of niet-fatale beroerte of coronaire revascularisatie) en ‘ernstig coronair event’ (gedefinieerd als sterfte door coronaire hartziekte of niet-fataal MI) van de CTTC hanteerden.

Belangrijkste resultaten

• Na 12 maanden had zich een eerste ernstig vasculair event volgens de CTTC-definitie voorgedaan bij 703 van 6992 patiënten (10,1%) in de bempedoïnezuurgroep en bij 816 van 6978 patiënten (11,7%) in de placebogroep (HR: 0,85; 95%BI: 0,77-0,94).
• Wanneer genormaliseerd per 1 mmol/l verlaging van de LDL-c-waarde, was de HR voor het eerste ernstige vasculaire event 0,75 (95%BI: 0,63-0,90). Dit was vergelijkbaar met de incidentieratio van 0,78 (95%BI: 0,76-0,80) per 1 mmol/l LDL-c-verlaging die was gerapporteerd voor statines in de CTTC-meta-analyse uit 2010 [2].
• De incidentie van het eerste door de CTTC gedefinieerde ernstige coronaire event na 12 maanden was 4,8% in de bempedoïnezuurgroep en 5,9% in de placebogroep (HR: 0,81; 95%BI: 0,70-0,93), wat overeenkwam met een HR per 1 mmol/l LDL-c-verlaging van 0,69 (95%BI: 0,54-0,89). Ter vergelijking, de incidentieratio per 1 mmol/l LDL-c-verlaging voor statines in de CTTC-meta-analyse uit 2010 was 0,76 (95%BI: 0,73-0,78) [2].
• Een vergelijkbare genormaliseerde risicovermindering voor bempedoïnezuur en statines werd gezien voor niet-fataal MI en coronaire revascularisatie, maar niet voor sterfte door coronaire hartziekte of fatale of niet-fatale beroerte.
• In het primaire-preventiecohort (n=4206) was de HR voor de samengestelde uitkomstmaat van eerste ernstig vasculair event per 1 mmol/l LDL-c-verlaging 0,55 (95%BI: 0,35-0,86), vergeleken met een incidentieratio per 1 mmol/l LDL-c-verlaging van 0,75 (95%BI: 0,70-0,80) bij statinebehandelde patiënten zonder vaatziekte in een bijgewerkte CTTC-meta-analyse uit 2012 [3].
• In het secundaire-preventiecohort (n=9764) was de HR voor de samengestelde uitkomstmaat van eerste ernstig vasculair event per 1 mmol/l LDL-c-verlaging 0,79 (95%BI: 0,66-0,96), vergeleken met een incidentieratio per 1 mmol/l LDL-c-verlaging van 0,80 (95%BI: 0,77-0,82) bij statinebehandelde patiënten met een voorgeschiedenis van vaatziekte in de CTTC-meta-analyse uit 2012 [3].
• Een gevoeligheidsanalyse in de populatie die was behandeld volgens het protocol van de CLEAR Outcomes-studie (n=13.820) liet een grotere risicovermindering zien voor alle cardiovasculaire uitkomstmaten vergeleken met de intention-to-treat-analyse. Wanneer de HR echter werd genormaliseerd voor de LDL-c-verlaging na 12 maanden, was deze vergelijkbaar in de intention-to-treat- en per-protocol-analyses.

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op J Am Coll Cardiol.