Verhoogd sterfterisico bij ernstigere vorm van cardiovasculair-nier-metaboolsyndroom
Association between different stages of cardiovascular-kidney-metabolic syndrome and the risk of all-cause mortality
Literatuur - Li N, Li Y, Cui L, et al. - Atherosclerosis. 2024 Oct:397:118585. doi: 10.1016/j.atherosclerosis.2024.118585Introductie en methoden
Achtergrond
Het cardiovasculair-nier-metaboolsyndroom (cardiovascular-kidney-metabolic syndrome, CKM-syndroom) is een systemische aandoening die wordt gekenmerkt door pathofysiologische interacties tussen obesitas, diabetes, CNS en HVZ [1]. Een slechte CKM-gezondheid is een belangrijke determinant van totale sterfte [2]. De associatie tussen verschillende stadia van het CKM-syndroom en het risico op totale sterfte is echter nog onbekend.
Doel van de studie
De auteurs onderzochten de associatie tussen verschillende stadia van het CKM-syndroom en het risico op totale sterfte.
Methoden
De Kailuan Study was een grootschalige, prospectieve, observationele, gemeenschapsgebaseerde cohortstudie waarin 97.777 volwassenen (79,9% mannen) met baselinegegevens over onder andere BMI, nuchtere bloedglucosewaarde, lipidenprofiel en bloeddruk werden geïncludeerd in 11 ziekenhuizen in het noorden van China in de periode juni 2006-oktober 2007. Alle deelnemers werden onderworpen aan vragenlijsten, lichamelijk onderzoek en laboratoriumtests. De mediane follow-upduur was 15,0 jaar (IQR: 14,7-15,2).
Het CKM-syndroom werd ingedeeld in de volgende stadia:
- stadium 0 – afwezigheid van CKM-risicofactoren
- stadium 1 – aanwezigheid van overgewicht (BMI ≥23 kg/m²), abdominale obesitas (middelomtrek ≥80 cm bij vrouwen en ≥90 cm bij mannen) of disfunctioneel vetweefsel, zonder bijkomende metabole risicofactoren of CNS
- stadium 2 – aanwezigheid van metabole risicofactoren (hypertriglyceridemie, dyslipidemie, hypertensie, metabool syndroom, diabetes), matig tot hoog risico op CNS, of beide
- stadium 3 – subklinische HVZ
- stadium 4 – klinische HVZ, met of zonder nierfalen
Uitkomstmaat
De uitkomstmaat was de incidentie van totale sterfte.
Belangrijkste resultaten
- Tijdens de follow-up overleden 14.805 deelnemers door welke oorzaak dan ook (incidentie: 10,8 per 1000 persoonsjaren).
- Het cumulatieve risico op totale sterfte nam toe met hogere CKM-syndroomstadia (log-rank-P<0,001). De incidentie varieerde van 3,0 per 1000 persoonsjaren voor deelnemers met stadium 0 tot 37,9 per 1000 persoonsjaren voor deelnemers met stadium 4.
- In een Cox-proportional hazards-regressiemodelanalyse, aangepast voor leeftijd, geslacht en baselinevariabelen zoals rookstatus, lichamelijke activiteit en opleidingsniveau, was het CKM-syndroomstadium positief geassocieerd met het risico op totale sterfte: vergeleken met stadium 0 was de multivariabel-gecorrigeerde HR van totale sterfte 1,24 (95%BI: 1,06-1,45) voor stadium 1, 1,72 (95%BI: 1,48-2,00) voor stadium 2, 2,58 (95%BI: 2,22-3,01) voor stadium 3 en 3,73 (95%BI: 3,19-4,37) voor stadium 4 (P voor trend<0,001).
- Subgroepanalyse liet zien dat de associatie tussen het CKM-syndroomstadium en totale sterfte sterker was bij deelnemers in de leeftijd van <60 jaar (gecorrigeerde HR voor stadium 4 vs. stadium 0: 8,07; 95%BI: 6,38-10,21) dan bij oudere volwassenen (gecorrigeerde HR voor stadium 4 vs. stadium 0: 3,44; 95%BI: 2,77-4,26; P voor interactie<0,001).
Conclusie
In de Chinese Kailuan Study was een hoger CKM-syndroomstadium geassocieerd met een verhoogd risico op totale sterfte, vooral bij deelnemers jonger dan 60 jaar. Volgens de auteurs “vereenvoudigt de CKM-stadiëringsbenadering de identificatie van individuen met een verschillende mate van ernst van het syndroom, waardoor er mogelijkheden zijn preventieve actie te ondernemen om de ziekteprogressie te stoppen of om te keren”.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: