CHD-risico voorspellen bij volwassenen van middelbare leeftijd tot ouder: CAC-score presteert beter dan polygene risicoscore
In een directe vergelijking verbeterde de coronaire arteriële calcium (CAC)-score de risicodiscriminatie wanneer deze werd toegevoegd aan traditionele risicofactoren bij volwassenen van middelbare leeftijd tot ouder, maar een polygene risicoscore voor CHD deed dat niet.
Coronary Artery Calcium Score and Polygenic Risk Score for the Prediction of Coronary Heart Disease EventsLiteratuur - Khan SS, Post WS, Guo X, et al. - JAMA. 2023 May 23;329(20):1768-1777. doi: 10.1001/jama.2023.7575
Introductie en methoden
Achtergrond
Aangezien conventionele klinische risicoscores, zoals de gepoolde cohortvergelijkingen (pooled cohort equations, PCE’s) van de American College of Cardiology/American Heart Association (ACC/AHA), niet in staat zijn om het risico op CHD nauwkeurig in te schatten, wordt gezocht naar nieuwe risicomarkers. Zowel coronaire arteriële calciumscores als polygene risicoscores (PRS’en) kunnen worden gebruikt om het risico op klinische CHD te voorspellen [1-4], maar ze zijn nog niet rechtstreeks vergeleken in hetzelfde cohort.
Doel van de studie
De auteurs evalueerden de verandering in de voorspelling van het CHD-risico wanneer een coronaire arteriële calciumscore, een PRS of beide werden toegevoegd aan een traditioneel model gebaseerd op risicofactoren in 2 cohorten met volwassenen van middelbare leeftijd tot ouder.
Methoden
De gegevens werden geïncludeerd van 2 observationele, populatiegebaseerde cohortonderzoeken van personen met Europese voorouders in de leeftijd van 45-79 jaar die bij studieaanvang geen klinische CHD hadden: de MESA-studie (Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis) (n=1991), uitgevoerd in de VS [5], en de RS-studie (Rotterdam Study) (n=1217), uitgevoerd in Nederland [6,7]. De mediane follow-upduur was respectievelijk 16,0 jaar (IQR: 12,7-16,7) en 14,2 jaar (IQR: 11,3-14,9).
Om het voorspelde 10-jaarsrisico op atherosclerotische HVZ voor elke deelnemer te berekenen, werden de ACC/AHA-PCE’s uit 2013 toegepast, waarin traditionele risicofactoren zoals leeftijd, geslacht en systolische bloeddruk zijn opgenomen [8,9]. De coronaire arteriële calciumscore werd berekend op basis van CT-beelden, terwijl linkage-disequilibrium-single-nucleotide-polymorfisme-weging werd gebruikt om de CHD-PRS te berekenen.
Modeldiscriminatie, -kalibratie en verandering in risicostratificatie, inclusief nettoreclassificatieverbetering (net reclassification improvement, NRI) (bij een aanbevolen risicodrempel van 7,5%), ten aanzien van de voorspelling van incidentele CHD-events werden beoordeeld.
Uitkomstmaat
De primaire uitkomstmaat was de verandering in modeldiscriminatie (ΔC-statistiek) wanneer de coronaire arteriële calciumscore, PRS of beide werden toegevoegd aan de PCE’s.
Belangrijkste resultaten
- In de MESA-studie waren de log(coronaire arteriële calciumscore+1) en de PRS geassocieerd met het 10-jaarsrisico op incidentele CHD (HR per SD: respectievelijk 2,60; 95%BI: 2,08-3,26 en 1,43; 95%BI: 1,20-1,71).
- De Harrell-C-statistiek was 0,76 (95%BI: 0,71-0,79) voor de coronaire arteriële calciumscore en 0,69 (95%BI: 0,63-0,71) voor de PRS.
- De verandering in de C-statistiek was 0,09 (95%BI: 0,06-0,13) wanneer de coronaire arteriële calciumscore werd toegevoegd aan de PCE’s, 0,02 (95%BI: 0,00-0,04) wanneer de PRS werd toegevoegd en 0,10 (95%BI: 0,07-0,14) wanneer beide werden toegevoegd.
- De totale categorische NRI was significant wanneer de coronaire arteriële calciumscore werd toegevoegd aan de PCE’s (0,19; 95%BI: 0,06-0,28), maar niet wanneer de PRS werd toegevoegd (0,04; 95%BI: -0,05-0,10).
- Kalibratie van de PCE’s en van de modellen met coronaire arteriële calciumscore en/of PRS was adequaat (alle χ² <20).
- Vergelijkbare patronen en schattingen voor de C-statistiek, verandering in de C-statistiek en NRI werden waargenomen met data van de RS-studie.
- Subgroepanalyse gestratificeerd naar de mediane leeftijd in beide studies (61 jaar in MESA-studie en 67 jaar in RS-studie) toonde eveneens vergelijkbare resultaten.
Conclusie
In een studie van 2 bevolkingscohorten van volwassenen van middelbare tot oudere leeftijd van Europese afkomst toonde de coronaire arteriële calciumscore, maar niet de CHD-PRS, verbeterde risicodiscriminatie en risicoreclassificatie wanneer deze werd toegevoegd aan een traditioneel model voor CHD-risicovoorspelling. Het combineren van beide scores had geen extra voorspellend nut vergeleken met toevoeging van alleen de coronaire arteriële calciumscore.
“Deze studie voorziet direct in een belangrijke leemte in de kennis die onder andere is geïdentificeerd in de recente wetenschappelijke verklaring van de AHA, waarin de noodzaak wordt uitgesproken om PRS’en direct te vergelijken met coronaire arteriële calciumscores voor het voorspellen van het risico op CHD”, aldus de auteurs.
Referenties
1. Yeboah J, McClelland RL, Polonsky TS, et al. Comparison of novel risk markers for improvement in cardiovascular risk assessment in intermediate-risk individuals. JAMA. 2012;308(8):788-795. doi:10.1001/jama.2012.9624
2. Natarajan P, Young R, Stitziel NO, et al. Polygenic risk score identifies subgroup with higher burden of atherosclerosis and greater relative benefit from statin therapy in the primary prevention setting. Circulation. 2017;135(22):2091-2101. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.116.024436
3. Green ED, Gunter C, Biesecker LG, et al. Strategic vision for improving human health at the forefront of genomics. Nature. 2020;586(7831):683-692. doi:10.1038/s41586-020-2817-4
4. Khera AV, Chaffin M, Aragam KG, et al. Genome-wide polygenic scores for common diseases identify individuals with risk equivalent to monogenic mutations. Nat Genet. 2018;50(9):1219-1224. doi:10.1038/s41588-018-0183-z
5. Bild DE, Bluemke DA, Burke GL, et al. Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis: objectives and design. Am J Epidemiol. 2002;156(9):871-881. doi:10.1093/aje/kwf113
6. Hofman A, Brusselle GG, Darwish Murad S, et al. The Rotterdam Study: 2016 objectives and design update. Eur J Epidemiol. 2015;30(8):661-708. doi:10.1007/s10654-015-0082-x
7. Ikram MA, Brusselle G, Ghanbari M, et al. Objectives, design and main findings until 2020 from the Rotterdam Study. Eur J Epidemiol. 2020;35(5):483-517. doi:10.1007/s10654-020-00640-5
8. Goff DC Jr, Lloyd-Jones DM, Bennett G, et al. 2013 ACC/AHA guideline on the assessment of cardiovascular risk: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines. J Am Coll Cardiol. 2014;63(25 part B):2935-2959. doi:10.1016/j.jacc.2013.11.005
9. Arnett DK, Blumenthal RS, Albert MA, et al. 2019 ACC/AHA guideline on the primary prevention of cardiovascular disease: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Clinical Practice Guidelines. J Am Coll Cardiol. 2019;74(10):e177-e232. doi:10.1016/j.jacc.2019.03.010