Cumulatieve gunstige effecten bij behandeling met GLP-1RA plus SGLT2-remmer bij patiënten met HFpEF, DM2 en overgewicht/obesitas

In een retrospectieve cohortstudie met real-world-gegevens van HFpEF-patiënten met DM2 en BMI ≥27 kg/m² was toevoeging van een GLP-1RA aan een SGLT2-remmer geassocieerd met een lager risico op nadelige uitkomsten, zoals HF-exacerbatie, na 12 maanden vergeleken met alleen een SGLT2-remmer.

Deze samenvatting is gebaseerd op de publicatie van Patel R, Wadid M, Makwana B, et al. - GLP-1 Receptor Agonists Among Patients With Overweight or Obesity, Diabetes, and HFpEF on SGLT2 Inhibitors. JACC Heart Fail. 2024 Nov;12(11):1814-1826. doi: 10.1016/j.jchf.2024.07.006

Introductie en methoden

Achtergrond

GLP-1RA’s verminderen niet alleen het risico op MACE bij patiënten met DM2 en obesitas [1-4], maar ze leiden ook tot een betere kwaliteit van leven en functionele capaciteit bij patiënten met obesitas en HFpEF maar zonder diabetes [5]. Voor HFpEF-patiënten worden SGLT2-remmers aanbevolen als eerstelijnsbehandeling, ongeacht hun diabetesstatus [6]. De additieve gunstige effecten en de mogelijke nadelige effecten van het gebruik van een GLP-1RA door HFpEF-patiënten die al een SGLT2-remmer nemen, zijn nog niet vastgesteld.

Doel van de studie

De auteurs evalueerden de cumulatieve gunstige effecten en de veiligheid van behandeling met een GLP-1RA bij patiënten met HFpEF, DM2 en overgewicht of obesitas die al een SGLT2-remmer kregen.

Methoden

Voor een retrospectieve observationele cohortstudie werden de gegevens verzameld van 29.922 volwassenen met DM2, BMI ≥27 kg/m² en HFpEF (LVEF ≥45%) die een SGLT2-remmer voorgeschreven kregen, uit het TriNetX global research network, dat elektronische patiëntendossiers bevat van ~110 miljoen patiënten, voornamelijk van Amerikaanse zorginstellingen. De auteurs maakten gebruik van propensity score matching (1:1-verhouding, greedy nearest-neighbor matching) om 2 cohorten te creëren op basis van uitgeschreven recepten voor GLP-1RA’s <12 maanden nadat de diagnose HFpEF was gesteld; hierdoor bleven er 7044 patiënten over in elk cohort.

Uitkomstmaten

De uitkomstmaten waren HF-exacerbatie (gedefinieerd als behoefte aan intraveneuze diuretica of een diagnose van longoedeem), ziekenhuisopnamen of bezoeken aan de Spoedeisende Hulp (SEH) ongeacht de reden, nieuw ontstaan AF of atriumflutter, pulmonale hypertensie, CRP ≥5 mg/dl, nieuw ontstane acute nierschade (acute kidney injury, AKI), behoefte aan nierfunctievervangende therapie en totale sterfte, alle beoordeeld na 12 maanden. De veiligheidsbeoordeling omvatte onder meer de incidentie van gastro-intestinale klachten, hypoglykemie en diabetische retinopathie.

Belangrijkste resultaten

Werkzaamheid

• Patiënten die werden behandeld met zowel een GLP-1RA als een SGLT2-remmer hadden een lager risico op HF-exacerbatie dan patiënten die alleen een SGLT2-remmer kregen (absolute risicoreductie (ARR): 9%; relatieve risicoreductie (RRR): 32%; HR: 0,62; 95%BI: 0,58-0,66; P<0,001).

• In vergelijking met patiënten die alleen een SGLT2-remmer gebruikten, vertoonden patiënten die de combinatietherapie van een GLP-1RA en SGLT2-remmer kregen ook een lager risico op alle ziekenhuisopnamen/SEH-bezoeken (ARR: 8%; RRR: 15%; HR: 0,74; 95%BI: 0,71; P<0,001), nieuw ontstaan AF/atriumflutter (ARR: 1%; RRR: 25%; HR: 0,81; 95%BI: 0,70-0,95; P=0,007), pulmonale hypertensie (ARR: 2%; RRR: 21%; HR: 0,81; 95%BI: 0,73-0,89; P<0,001), CRP ≥5 mg/dl (ARR: 1%; RRR: 29%; HR: 0,76; 95%BI: 0,65-0,89; P=0,001), nieuw ontstane AKI (ARR: 6%; RRR: 29%; HR: 0,70; 95%BI: 0,65-0,75; P<0,001), behoefte aan nierfunctievervangende therapie (ARR: 1%; RRR: 50%; HR: 0,47; 95%BI: 0,34-0,66; P<0,001) en totale sterfte (ARR: 2%; RRR: 35%; HR: 0,64; 95%BI: 0,54-0,75; P<0,001).

• Het cumulatieve gunstige effect op het risico op HF-exacerbatie en alle ziekenhuisopnamen/SEH-bezoeken bleef bestaan wanneer de onderzoekspopulatie werd gestratificeerd naar BMI, natriuretische-peptidewaarden of LVEF bij aanvang van de studie.

Veiligheid

• Patiënten die de combinatietherapie van een GLP-1RA en SGLT2-remmer kregen, hadden een hoger risico op diabetische retinopathie vergeleken met degenen die alleen een SGLT2-remmer kregen (HR: 1,36; 95%BI: 1,22-1,52; P<0,001) en een lager risico op palpitaties (HR: 0,74; 95%BI: 0,68-0,80; P<0,001).

• De risico’s op andere nadelige events verschilden niet tussen de 2 behandelgroepen (alle P>0,05).

Conclusie

In deze retrospectieve cohortstudie met real-world-gegevens was het gebruik van een GLP-1RA naast een SGLT2-remmer geassocieerd met een lager risico op HF-exacerbatie (ARR: 9%; RRR: 32%) na 12 maanden bij patiënten met HFpEF, DM2 en overgewicht/obesitas, vergeleken met alleen SGLT2-remmertherapie. De combinatietherapie was ook geassocieerd met een lager risico op alle ziekenhuisopnamen/SEH-bezoeken, nieuw ontstane atriale aritmieën, AKI en behoefte aan nierfunctievervangende therapie.

De auteurs merken op dat “[d]e robuustheid van onze gegevens wordt ondersteund door het substantiële aantal patiënten dat was geïncludeerd in onze studie, die, ondanks de inherente biases van real-world-gegevens, een overtuigend signaal afgeven voor het gunstige effect van een GLP-1RA in deze specifieke patiëntenpopulatie”.

Vind dit artikel online op JACC Heart Fail.

Referenties

1. Marso SP, Bain SC, Consoli A, et al. Semaglutide and cardiovascular outcomes in patients with type 2 diabetes. N Engl J Med. 2016;375:1834–1844.
2. Marso SP, Daniels GH, Brown-Frandsen K, et al. Liraglutide and cardiovascular outcomes in type 2 diabetes. N Engl J Med. 2016;375:311–322.
3. Ussher JR, Drucker DJ. Glucagon-like peptide 1 receptor agonists: cardiovascular benefits and mechanisms of action. Nat Rev Cardiol. 2023;20:463–474. 
4.  Michos ED, Lopez-Jimenez F, Gulati M. Role of glucagon-like peptide-1 receptor agonists in achieving weight loss and improving cardiovascular outcomes in people with overweight and obesity. J Am Heart Assoc. 2023;12:e029282.
5. Kosiborod MN, Abildstrom SZ, Borlaug BA, et al. Semaglutide in patients with heart failure with preserved ejection fraction and obesity. N Engl J Med. 2023;389:1069–1084.
6. Heidenreich PA, Bozkurt B, Aguilar D, et al. 2022 AHA/ACC/HFSA Guideline for the management of heart failure: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association Joint Committee on Clinical Practice Guidelines. J Am Coll Cardiol. 2022;79(17):e263–e421.