Endogene concentratie van omega 3-vetzuren niet geassocieerd met verhoogd AF-risico
In een meta-analyse van 17 prospectieve cohortstudies was er geen verband tussen EPA en incidenteel AF, terwijl hogere waarden van DPA, DHA en EPA+DHA geassocieerd waren met een lager risico op AF.
Omega-3 Fatty Acid Biomarkers and Incident Atrial FibrillationLiteratuur - Qian F, Tintle N, Jensen PN, et al. - J Am Coll Cardiol. 2023 Jul 25;82(4):336-349. doi: 10.1016/j.jacc.2023.05.024
Introductie en methoden
Achtergrond
De relatie tussen supplementatie met meervoudig onverzadigde omega 3-vetzuren en het optreden van AF blijft controversieel. Eerdere studies lieten geen effect zien op het risico op AF na chirurgie [1], een verhoogd risico op AF-ziekenhuisopname bij patiënten met reeds bestaande HVZ of met een hoog HVZ-risico [2-4], of noch voordeel noch nadeel voor de incidentie van AF bij mensen zonder voorgeschiedenis van HVZ [5]. De weinige prospectieve cohortstudies uit Europa en de VS waarin de endogene omega 3-vetzuurstatus in relatie tot incidenteel AF werd onderzocht, wezen op inverse associaties, waarbij DHA het meest consistent gerelateerd was aan een lager AF-risico [6-10].
Doel van de studie
De auteurs evalueerden de relatie tussen de bloed- en weefselwaarden van eicosapentaeenzuur (EPA ), docosapentaeenzuur (DPA) en docosahexaeenzuur (DHA) en incidenteel AF in 17 internationale prospectieve studies.
Methoden
In deze meta-analyse werden de gegevens op deelnemersniveau voor de bloed- en/of vetweefselwaarde van omega 3-vetzuren bij aanvang van de studie en AF-uitkomsten uit een wereldwijd consortium van 17 prospectieve cohortonderzoeken uit 21 landen (in Noord-Amerika, Europa, Azië en Afrika) samengevoegd (54.799 patiënten in totaal). Gedurende een mediane follow-uptijd van 13,3 jaar (bereik: 0,9-29,1) werden 7720 AF-gevallen waargenomen.
Belangrijkste resultaten
- In multivariabelgecorrigeerde analyses was de EPA-waarde niet geassocieerd met incidenteel AF. De HR per interkwintielbereik (dat is het verschil tussen het 90e en 10e percentiel) was 1,00 (95%BI: 0,95-1,05), met matige heterogeniteit (I²=52,2%).
- Daarentegen waren de andere omega 3-vetzuren geassocieerd met een lagere incidentie van AF. De HR per interkwintielbereik was 0,89 (95%BI: 0,83-0,95; I²=0,0%) voor DPA, 0,90 (95%BI: 0,85-0,96; I²=47,5%) voor DHA en 0,93 (95%BI: 0,87-0,99; I²=60,7%) voor EPA+DHA.
- Gepoolde categorische analyses waarbij extreme kwintielen (d.w.z.: eerste en vijfde groep ingedeeld naar kwintielwaarden in elk cohort) werden vergeleken, lieten vergelijkbare associaties zien.
- Subgroepanalyses toonden aan dat voor elk omega 3-vetzuur de associatie met incidenteel AF niet significant verschilde onder patiënten met een verhoogd HVZ-risico, noch in subgroepen gestratificeerd naar leeftijd, geslacht of mondiale regio (alle P voor heterogeniteit>0,05).
Conclusie
In deze meta-analyse van 17 prospectieve cohortstudies naar de bloed- en vetweefselwaarden van omega 3-vetzuren was er geen verband was tussen EPA en incidenteel AF, terwijl hogere waarden van DPA, DHA en EPA+DHA geassocieerd waren met een lager risico op AF. De auteurs menen dat hun “gegevens suggereren dat de gebruikelijke inname van omega 3-vetzuren via de voeding veilig is wat betreft het risico op AF”.
Referenties
1. Mariani J, Doval HC, Nul D, et al. N-3 polyunsaturated fatty acids to prevent atrial fibrillation: updated systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials. J Am Heart Assoc. 2013;2:e005033.
2. Bhatt DL, Steg PG, Miller M, et al. Cardiovascular risk reduction with icosapent ethyl for hypertriglyceridemia. N Engl J Med. 2019;380:11–22.
3. Nicholls SJ, Lincoff AM, Garcia M, et al. Effect of high-dose omega-3 fatty acids vs corn oil on major adverse cardiovascular events in patients at high cardiovascular risk: the STRENGTH randomized clinical trial. JAMA. 2020;324:2268–2280.
4. Kalstad AA, Myhre PL, Laake K, et al. Effects of n-3 fatty acid supplements in elderly patients after myocardial infarction: a randomized controlled trial. Circulation. 2021;143(6):528–539. https://doi.org/10.1161/CIRCULATIONAHA.120.052209
5. Albert CM, Cook NR, Pester J, et al. Effect of marine omega-3 fatty acid and vitamin D supplementation on incident atrial fibrillation: a randomized clinical trial. JAMA. 2021;325:1061–1073.
6. Wu JH, Lemaitre RN, King IB, et al. Association of plasma phospholipid long-chain omega-3 fatty acids with incident atrial fibrillation in older adults: the cardiovascular health study. Circulation. 2012;125:1084–1093.
7. Virtanen JK, Mursu J, Voutilainen S, Tuomainen TP. Serum long-chain n-3 polyunsaturated fatty acids and risk of hospital diagnosis of atrial fibrillation in men. Circulation. 2009;120:2315–2321.
8. Gronroos NN, Chamberlain AM, Folsom AR, et al. Fish, fish-derived n-3 fatty acids, and risk of incident atrial fibrillation in the Atherosclerosis Risk in Communities (ARIC) study. PLoS One. 2012;7:e36686.
9. Rix TA, Joensen AM, Riahi S, Lundbye-Christensen S, Overvad K, Schmidt EB. Marine n-3 fatty acids in adipose tissue and development of atrial fibrillation: a Danish cohort study. Heart. 2013;99:1519–1524.
10. Rix TA, Dinesen P, Lundbye-Christensen S, et al. Omega-3 fatty acids in adipose tissue and risk of atrial fibrillation. Eur J Clin Invest. 2022;52:e13649.