Gebruik van SGLT2-remmer geassocieerd met langzamere progressie van aortastenose

In een retrospectieve observationele studie onder patiënten met niet-ernstige aortastenose (AS) was SGLT2-remmergebruik geassocieerd met een lager risico op progressie naar ernstige AS dan geen SGLT2-remmerbehandeling.

Deze samenvatting is gebaseerd op de publicatie van Shah T, Zhang Z, Shah H, et al. - Effect of Sodium-Glucose Cotransporter-2 Inhibitors on the Progression of Aortic Stenosis. JACC Cardiovasc Interv. 2025 Mar 24;18(6):738-748. doi: 10.1016/j.jcin.2024.11.036.

Introductie en methoden

Achtergrond

Bij aortastenose (AS) is elk stadium geassocieerd met een progressief toenemend risico op MACE, HF of overlijden [1-3]. Momenteel zijn er geen bewezen medische therapieën die de progressie van AS vertragen of het risico op gerelateerde nadelige uitkomsten verminderen [4-8]. Op basis van hun hartbeschermende, antifibrotische, antioxidatieve en mogelijk anti-inflammatoire effecten [9-12], zijn SGLT2-remmers een potentiële kandidaat om de progressie van AS te vertragen.

Doel van de studie

Het doel van de studie was om te bepalen of het gebruik van een SGLT2-remmer geassocieerd is met een langzamere progressie van niet-ernstige AS.

Methoden

In een multicentrische, retrospectieve, observationele studie werden de gegevens van 11.698 patiënten met aortaklepsclerose, lichte AS of matige AS bij echocardiografie geëxtraheerd uit het Yale New Haven Health System voor de periode 1 januari 2016-30 september 2022. Exclusiecriteria waren onder andere ernstige AS, eerdere aortaklepvervanging, eGFR <30 ml/min/1,73 m², echocardiografische follow-up <12 maanden en start van SGLT2-remmerbehandeling >1 jaar vóór het indexechocardiogram. Om het causale effect van SGLT2-remmergebruik op de progressie van niet-ernstige AS te kunnen schatten, gebruikten de auteurs het target trial emulation-raamwerk om een hypothetische RCT na te bootsen [13]. Ze pasten uitkomstregressie toe om te corrigeren voor confounders en rekening te kunnen houden met baselineverschillen tussen patiënten die ooit een SGLT2-remmer kregen voorgeschreven en patiënten die deze medicatie niet kregen gedurende de follow-up van 5 jaar. De mediane duur van het SGLT2-remmergebruik in de eerste groep was 0,9 jaar (Q1-Q3: 0,3-2,1) na het indexechocardiogram.

Uitkomstmaten

De vooraf gespecificeerde primaire uitkomstmaat was progressie naar ernstige AS (zoals bepaald op basis van de diagnose van de lezende cardioloog in het oorspronkelijke echocardiografierapport). Secundaire uitkomstmaten waren totale sterfte en de jaarlijkse verandering in de aortakleppieksnelheid, in het aortaklepoppervlak en in de dimensieloze index.

Belangrijkste resultaten

Studiepopulatie

• Patiënten die een SGLT2-remmer kregen voorgeschreven, waren jonger en hadden vaker diabetes, CNS, coronairlijden of LVEF ≤40% dan degenen die geen SGLT2-remmer kregen (alle P<0,001).
• Bij aanvang van de studie had 66% van de patiënten aortasclerose, 23% had lichte AS en 11% had matige AS, zonder significant verschil in de prevalentie tussen de 2 behandelgroepen (P=0,34).

Primaire en secundaire uitkomstmaten

• Patiënten die een SGLT2-remmer kregen voorgeschreven (n=458) hadden minder kans op progressie naar ernstige AS gedurende 5 jaar dan degenen die geen SGLT2-remmer kregen (n=11.240) (4,6% vs. 10,9%; gecorrigeerde HR: 0,61; 95%BI: 0,39-0,94; P=0,026).
• Patiënten met SGLT2-remmerbehandeling vertoonden minder verslechtering van de aortakleppieksnelheid (0,029 vs. 0,052 m/s per jaar; gecorrigeerd gemiddeld verschil: -0,037 m/s per jaar; 95%BI: -0,071 tot -0,003; P=0,03) en een kleinere afname van het aortaklepoppervlak (-0,061 vs. -0,077 cm²/jaar; gecorrigeerd gemiddeld verschil: 0,027 cm²/jaar; 95%BI: 0,002-0,053; P=0,04) vergeleken met patiënten die deze medicatie niet gebruikten.
• Er was geen significant verschil in de verandering in de dimensieloze index (-0,018 vs. -0,021/jaar; gecorrigeerd gemiddeld verschil: 0,0044/jaar; 95%BI: -0,0021 tot 0,0110; P=0,19) of de incidentie van totale sterfte (9,0% vs. 13,0%; gecorrigeerde HR: 0,98; 95%BI: 0,71-1,37; P=0,912) tussen deelnemers met en degenen zonder SGLT2-remmerbehandeling.
• Vergeleken met patiënten die niet behandeld werden met een SGLT2-remmer, hadden degenen die deze wel kregen een progressief lager risico om ernstige AS te ontwikkelen wanneer ze de SGLT2-remmer in totaal >3 maanden (HR: 0,54; 95%BI: 0,34-0,83; P=0,006), >6 maanden (HR: 0,48; 95%BI: 0,30-0,77; P=0,002) of >12 maanden (HR: 0,27; 95%BI: 0,14-0,52; P<0,001) namen.

Conclusie

Uit deze retrospectieve observationele studie waarin gebruik werd gemaakt van de methodologie van target trial emulation, bleek dat SGLT2-remmergebruik door patiënten met niet-ernstige AS geassocieerd was met een verlaagd risico op progressie naar ernstige AS, minder verslechtering van de aortakleppieksnelheid en een kleinere afname van het aortaklepoppervlak, vergeleken met geen SGLT2-remmerbehandeling. Het risico op progressie naar ernstige AS werd steeds lager bij langer gebruik van de SGLT2-remmer.

Vind dit artikel online op JACC Cardiovasc Interv.

Referenties

1. Lindman BR, Clavel MA, Mathieu P, et al. Calcific aortic stenosis. Nat Rev Dis Primers. 2016;2:16006.
2. Otto CM, Lind BK, Kitzman DW, Gersh BJ, Siscovick DS. Association of aortic-valve sclerosis with cardiovascular mortality and morbidity in the elderly. N Engl J Med. 1999;341:142–147.
3. Strom JB, Playford D, Stewart S, et al. Increasing risk of mortality across the spectrum of aortic stenosis is independent of comorbidity & treatment: an international, parallel cohort study of 248,464 patients. PLoS One. 2022;17:e0268580.
4. Otto CM, Nishimura RA, Bonow RO, et al. 2020 ACC/AHA guideline for the management of patients with valvular heart disease: a report of the American College of Cardiology/American Heart Association Joint Committee on Clinical Practice Guidelines. J Am Coll Cardiol. 2021;77:e25–e197.
5. Vahanian A, Beyersdorf F, Praz F, et al. 2021 ESC/EACTS guidelines for the management of valvular heart disease: developed by the Task Force for the management of valvular heart disease of the European Society of Cardiology (ESC) and the European Association for Cardio-Thoracic Surgery (EACTS). Eur Heart J. 2022;43:561–632.
6. Rossebø AB, Pedersen TR, Boman K, et al. Intensive Lipid Lowering with Simvastatin and Ezetimibe in Aortic Stenosis. N Engl J Med. 2008;359:1343–1356.
7. Bull S, Loudon M, Francis JM, et al. A prospective, double-blind, randomized controlled trial of the angiotensin-converting enzyme inhibitor Ramipril In Aortic Stenosis (RIAS trial). Eur Heart J Cardiovasc Imaging. 2015;16:834–841.
8. Lindman Brian R, Sukul D, Dweck Marc R, et al. Evaluating medical therapy for calcific aortic stenosis. J Am Coll Cardiol. 2021;78:2354–2376.
9. Usman MS, Siddiqi TJ, Anker SD, et al. Effect of SGLT2 inhibitors on cardiovascular outcomes across various patient populations. J Am Coll Cardiol. 2023;81(25):2377–2387. https://doi.org/10.1016/j.jacc.2023.04.034
10. Scisciola L, Paolisso P, Belmonte M, et al. Myocardial sodium–glucose cotransporter 2 expression and cardiac remodelling in patients with severe aortic stenosis: the BIO-AS study. Eur J Heart Fail. 2024;26(2):471–482. https://doi.org/10.1002/ejhf.3145
11. Urbano Pagan L, Gomes MJ, Damatto FC, et al. Effects of SGLT2 inhibition on cardiac remodeling and heart failure development in rats with aortic stenosis. Eur Heart J. 2023;44:ehad655.1661.
12. Elrakaybi A, Laubner K, Zhou Q, Hug MJ, Seufert J. Cardiovascular protection by SGLT2 inhibitors – do anti-inflammatory mechanisms play a role? Mol Metab. 2022;64:101549.
13. Hernán MA, Wang W, Leaf DE. Target trial emulation: a framework for causal inference from observational data. JAMA. 2022;328:2446–2447.