GLP-1 receptoragonisten verminderen CV sterfte en sterfte door alle oorzaken
Een meta-analyse van beschikbare CV uitkomsttrials met GLP-1 receptoragonisten toont aan dat ze belangrijke nadelige CV events bij type 2 diabetespatiënten verminderen zonder ernstige veiligheidsrisico's.
Cardiovascular outcomes with glucagon-like peptide-1 receptor agonists in patients with type 2 diabetes: a meta-analysisLiteratuur - Bethel MA, Patel RA, Merrill P, et al. - Lancet Diab Endocrinol 2018;6:105–13
Introductie en methoden
Glucagon-like peptide-1 (GLP-1) receptoragonisten zijn effectieve glucose-verlagende behandelingen voor type 2 diabetes (T2DM). Bevindingen in CV uitkomsttrials toonden CV veiligheid, maar de resultaten voor CV werkzaamheid varieerden [1].
In deze systematische review en meta-analyse werden de CV werkzaamheid en veiligheid van GLP-1 receptoragonisten geëvalueerd in de CV uitkomstentrials ELIXA (lixisenatide), LEADER (liraglutide), SUSTAIN (semaglutide) en EXSCEL (exenatide met verlengde afgifte) [2-5]. Deze trials beoordeelden de veiligheid en werkzaamheid van GLP-1-receptoragonisten in vergelijking met placebo bij 33457 volwassen patiënten met T2DM van ≥18 jaar.
De primaire uitkomst van de werkzaamheid voor deze meta-analyse was het effect van GLP-1 receptoragonisten op de incidentie van driepunts-MACE, waaronder CV sterfte, niet-fataal myocardinfarct (MI) en niet-fatale beroerte, vergeleken met placebo. De veiligheidsresultaten van belang waren ernstige hypoglycemie, acute pancreatitis, alvleesklierkanker en medullaire schildklierkanker.
Belangrijkste resultaten
- De mediane duur van de follow-up varieerde van 2.1 tot 3.8 jaar.
- Het gebruik van GLP-1 receptoragonisten was geassocieerd met een significante relatieve risicoreductie van 10% (HR: 0.90; 95% CI: 0.82-0.99; P=0.033) van het primaire eindpunt, vergeleken met placebo.
- Er was een significante relatieve risicovermindering in CV sterfte van 13% in vergelijking met placebo (HR: 0.87; 95% CI: 0.79-0.96; P=0.007), en een significante relatieve risicovermindering in sterfte door alle oorzaken van 12% ( HR: 0.88; 95% CI: 0.81-0.95; P=0.002).
- In vergelijking met placebo werden geen significante effecten van GLP-1 receptoragonisten waargenomen voor fatale en niet-fatale MI, fatale en niet-fatale beroerte, ziekenhuisopname wegens onstabiele angina of ziekenhuisopname wegens hartfalen.
- In vergelijking met placebo werd geen significant effect van GLP-1 receptoragonisten waargenomen op de proporties van patiënten met ernstige hypoglykemie, acute pancreatitis, alvleesklierkanker of medullaire schildklierkanker.
Conclusie
Een meta-analyse van beschikbare CV uitkomsttrials met GLP-1 receptoragonisten toont aan dat ze MACE verminderen zonder significante veiligheidsrisico's.
Referenties
1. Nauck M. Incretin therapies: highlighting common features and differences in the modes of action of glucagon-like peptide-1 receptor agonists and dipeptidyl peptidase-4 inhibitors. Diabetes Obes Metab 2016; 18: 203–16.
2. Pfeffer MA, Claggett B, Diaz R, et al. Lixisenatide in patients with type 2 diabetes and acute coronary syndrome. N Engl J Med 2015;373: 2247–57.
3. Marso SP, Daniels GH, Brown-Frandsen K, et al. Liraglutide and cardiovascular outcomes in type 2 diabetes. N Engl J Med 2016;375: 311–22.
4. Marso SP, Bain SC, Consoli A, et al. Semaglutide and cardiovascular outcomes in patients with type 2 diabetes. N Engl J Med 2016;375: 1834–44.
5. Holman RR, Bethel MA, Mentz RJ, et al. Effects of once-weekly exenatide on cardiovascular outcomes in type 2 diabetes. N Engl J Med 2017; 377: 1228–39.