Gunstige effecten van niet-steroïde MRA op HF-uitkomsten bij CNS en DM2
Finerenon, een niet-steroïde MRA, is goedgekeurd voor de behandeling van CNS bij volwassenen met DM2. Eerder liet de FIDELITY-studie zien dat finerenon de cardiorenale uitkomsten verbetert bij deze patiënten. Maar geldt dit ook voor HF-gerelateerde uitkomsten?
Finerenone and heart failure outcomes by kidney function/albuminuria in chronic kidney disease and diabetesLiteratuur - Filippatos G, Anker SD, Pitt B, et al. - JACC Heart Fail. 2022 Nov;10(11):860-70. doi: 10.1016/j.jchf.2022.07.013.
Introductie en methoden
Achtergrond
Bij patiënten met DM2 neemt het risico op cardiovasculaire sterfte en HF toe naarmate de nierfunctie (eGFR) afneemt en de albuminurie (urine-albumine-creatinineratio, UACR) toeneemt [1,2]. Finerenon is een selectieve, niet-steroïde MRA die door de EMA is goedgekeurd voor de behandeling van chronische nierschade (CNS) in stadium 3 of 4, met albuminurie, bij volwassen patiënten met DM2 [3]. Eerder liet een gepoolde analyse van individuele patiëntgegevens uit de FIDELIO-DKD- en FIGARO-DKD-trial (de FIDELITY-studie genoemd) zien dat behandeling met finerenon de cardiorenale uitkomsten verbetert bij deze patiënten [4-6]. Het is echter onduidelijk of dit ook geldt voor HF-gerelateerde uitkomsten.
Doel van de studie
Het doel van deze analyse van de FIDELITY-studie was om de effecten van finerenon op HF-gerelateerde uitkomsten te onderzoeken bij volwassen patiënten met CNS en DM2, uitgesplitst naar eGFR en/of UACR bij aanvang van de studie.
Methoden
De onderzoekers verrichtten een gepoolde analyse van individuele patiëntgegevens uit de FIDELIO-DKD- en FIGARO-DKD-trial (FIDELITY-studie). In deze placebogecontroleerde, dubbelblinde, gerandomiseerde fase 3-studies werden in totaal 13.026 volwassen met CKD (gedefinieerd als UACR 30-<300 mg/g met eGFR ≥25 tot<60 mL/min per 1.73 m2 en retinopathie in FIDELIO-DKD of eGFR 25 tot ≤90 mL/min per 1.73 m2 in FIGARO-DKD; of UACR 300-5000 mg/g en eGFR ≥25 tot <75 /min/1.73 m2 in FIDELIO-DKD of ≥60 mL/min/1.73 m2 in FIGARO-DKD) en DM2 gerandomiseerd naar behandeling met eenmaal daags 10 of 20 mg finerenon of placebo. Aanvullende inclusiecriteria waren maximale behandeling met een ACE-remmer of ARB gedurende ≥4 weken en een serumkaliumconcentratie 4,8 mmol/l. Patiënten met HFrEF én symptomen uit NYHA-klasse II-IV, patiënten die in het verleden een beroerte, TIA of ACS hadden gehad en patiënten die in de afgelopen 30 dagen waren opgenomen in het ziekenhuis vanwege verslechterende HF werden uitgesloten van deelname.
Uitkomstmaten
‘Time-to-event’-uitkomsten waren: (a) eerste ziekenhuisopname vanwege HF; (b) cardiovasculaire sterfte óf eerste ziekenhuisopname vanwege HF; (c) herhaalde ziekenhuisopname vanwege HF; en (d) cardiovasculaire sterfte óf herhaalde ziekenhuisopname vanwege HF. Deze uitkomsten werden geanalyseerd in de totale studiepopulatie en in subgroepen op basis van eGFR (<60 en ≥60 ml/min per 1,73 m2) en/of UACR (<300 en ≥300 mg/g) bij aanvang van de studie.
Belangrijkste resultaten
Totale studiepopulatie
- Vergeleken met placebo, verlaagde finerenon het risico op een eerste ziekenhuisopname vanwege HF (HR: 0,78; 95%BI: 0,66-0,92; P=0,003), cardiovasculaire sterfte óf eerste ziekenhuisopname vanwege HF (HR: 0,83; 95%BI: 0,74-0,93; P=0,002), herhaalde ziekenhuisopname vanwege HF (HR: 0,79; 95%BI: 0,64-0,96; P=0,021) en cardiovasculaire sterfte óf herhaalde ziekenhuisopname vanwege HF (HR: 0,82; 95%BI: 0,72-0,95; P=0,006).
Subgroepen
- Reducties in HF-gerelateerde uitkomsten met finerenon vs. placebo waren vergelijkbaar bij patiënten met een baseline eGFR ≥60 ml/min per 1,73 m2 vergeleken met patiënten met baseline <60 ml/min per 1,73 m2 (Pinteracties≥0,15).
- Bij patiënten met UACR <300 mg/g in vergelijking met patiënten met UACR ≥300 mg/g waren reducties in risico van HF-gerelateerde uitkomsten met finerenon versus placebo niet significant verschillend (Pinteracties>0,20).
- De grootste relatieve-risicoreductie werd gezien in de gecombineerde subgroep van patiënten met een eGFR ≥60 ml/min per 1,73 m2 en een UACR <300 mg/g (43-70% reductie voor alle HF-gerelateerde uitkomsten).
Conclusie
Uit deze analyse van de FIDELITY-studie (FIDELITY-HF) blijkt dat bij volwassen patiënten met CNS en DM2, behandeling met finerenon de HF-gerelateerde uitkomsten verbetert, vergeleken met placebo. De gunstige effecten van finerenon waren onafhankelijk van de eGFR en/of UACR bij aanvang van de studie.
Referenties
Referenties
1. Fox CS, Matsushita K, Woodward M, et al. Associations of kidney disease measures with mortality and end-stage renal disease in individuals with and without diabetes: a meta-analysis. Lancet. 2012;380(9854):1662-73.
2. Matsushita K, Coresh J, Sang Y, et al. Estimated glomerular filtration rate and albuminuria for prediction of cardiovascular outcomes: a collaborative meta-analysis of individual participant data. Lancet Diabetes Endocrinol. 2015;3(7): 514-25.
3. Kerendia: EPAR – Public Assessment Report. EMA/78746/2022. Amsterdam: European Medicines Agency; 2021.
4. Bakris GL, Agarwal R, Anker SD, et al. Effect of finerenone on chronic kidney disease outcomes in type 2 diabetes. N Engl J Med. 2020;383(23): 2219-29.
5. Filippatos G, Anker SD, Agarwal R, et al. Finerenone reduces risk of incident heart failure in patients with chronic kidney disease and type 2 diabetes: analyses from the FIGARO-DKD trial. Circulation. 2022;145(6):437-47.
6. Agarwal R, Filippatos G, Pitt B, et al. Cardiovascular and kidney outcomes with finerenone in patients with type 2 diabetes and chronic kidney disease: the FIDELITY pooled analysis. Eur Heart J. 2022;43(6):474-84.