Kortdurende stopzetting van finerenon vermindert behandeleffect
ESC Heart Failure 2025 – Analyse van de FINEARTS-HF-studie onder HFmrEF/HFpEF-patiënten toonde dat langdurige behandeling met finerenon het risico op cardiovasculaire events verminderde vergeleken met placebo, maar dat dit gunstige effect leek af te nemen nadat het studiemedicijn 30 dagen was gestopt.
Deze samenvatting is gebaseerd op de presentatie van Muthiah Vaduganathan (Boston, MA, VS) tijdens het ESC Heart Failure 2025 congres - Blinded Withdrawal of Finerenone after Long-Term Treatment in FINEARTS-HF.
Introductie en methoden
Klinische richtlijnen voor HF bevelen aan om HF-therapieën onbeperkt voort te zetten bij HF-patiënten om een ziekteterugval te voorkomen. Zelfs als artsen en/of patiënten de medicatie op termijn willen stoppen, is de ervaring hiermee beperkt. Om deze leemte in kennis op te vullen, omvatte het ontwerp van de FINEARTS-HF-studie (FINerenone trial to investigate Efficacy and sAfety superioR to placebo in paTientS with Heart Failure) een geblindeerde stopfase van het studiegeneesmiddel.
De FINEARTS-HF-studie was een wereldwijde, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase 3-RCT waarin 6001 patiënten met HFmrEF of HFpEF, HF-klachten van NYHA-klasse II-IV, LVEF ≥40%, bewijs voor structurele hartziekte en een verhoogde NT-proBNP-waarde werden gerandomiseerd naar finerenon (maximale dosis: 20 of 40 mg eenmaal daags op basis van de eGFR) of placebo, naast de gebruikelijke zorg. De mediane follow-upduur was 2,6 jaar.
Na de dubbelblinde periode werd bij alle patiënten die nog deelnamen aan de studie het studiegeneesmiddel gestaakt en deze deelnemers ondergingen daarna een follow-upperiode van 30 dagen om gegevens over nadelige events te verzamelen (n=3742). Ze bleven geblindeerd voor het studiegeneesmiddel dat ze eerder hadden gekregen. De belangrijkste veiligheidsuitkomstmaat van de geblindeerde stopfase was ernstige nadelige cardiovasculaire events of een nadelig event dat tot de dood leidde.
Belangrijkste resultaten
- De baselinekenmerken van de patiënten in het stopcohort waren evenwichtig verdeeld tussen de groep die eerder met finerenon was behandeld (n=1890) en de groep die placebo had gekregen (n=1852).
- In de groep van patiënten die eerder placebo kregen, verschilde het risico op de belangrijkste veiligheidsuitkomstmaat niet tussen de fase direct vóór het stopzetten van het studiegeneesmiddel (d.w.z.: gemeten van vóór het begin van de afsluitingsperiode tot het einde van de dubbelblinde behandelperiode; gemiddelde duur: 101 dagen) en de stopfase (gemiddelde ± SD duur: 30 ± 5 dagen) (HR: 1,20; 95%BI: 0,60-2,41).
- Maar in de groep die geen finerenon meer kreeg, was dit risico verhoogd (HR: 2,80; 95%BI: 1,44-5,45; P voor interactie tussen tijd en behandeling=0,006).
- Het behandeleffect van finerenon versus placebo op de vermindering van het cardiovasculaire risico was nog steeds aanwezig in de fase direct vóór de stopzetting (incidentie: 6,0 vs. 9,2 events per 100 persoonsjaren; HR: 0,65; 95%BI: 0,41-1,05).
- In de stopfase was het risico op cardiovasculaire events echter hoger in de finerenongroep dan in de placebogroep (incidentie: 20,8 vs. 11,2 events per 100 persoonsjaren; HR: 1,85; 95%BI: 1,03-3,34; P voor interactie tussen tijd en behandeling=0,006).
Conclusie
Deze analyse van de FINEARTS-HF-studie onder HFmrEF/HFpEF-patiënten toonde dat langdurige behandeling met finerenon het risico op cardiovasculaire events verminderde vergeleken met placebo, maar dit gunstige effect leek af te nemen na kortdurende stopzetting van het studiegeneesmiddel. Bovendien nam het aantal ernstige nadelige cardiovasculaire events of een nadelig event dat tot de dood leidde toe nadat de behandeling met finerenon was gestopt, maar niet na het staken van de placebo. Volgens Muthiah Vaduganathan “bevestigen deze gegevens de huidige richtlijnen over de noodzaak van onderhoud met medische HF-therapieën om het gunstige behandeleffect op de lange termijn te maximaliseren, zelfs bij een klinisch stabiel individu en zelfs in de setting van HFpEF”.
- Onze rapportage is gebaseerd op de informatie die tijdens het ESC Heart Failure 2025-congres is verstrekt -