Lage adherentie en persistentie van HF-medicijnen bij nieuw gediagnosticeerd HF

Een Noors nationaal cohortonderzoek liet zien dat bij nieuw gediagnosticeerde HF-patiënten de 1-jaarsadherentie aan duale en triple HF-therapie laag was en dat de persistentie in jaar 2-5 onvoldoende was.

Adherence and persistence to pharmacotherapy in patients with heart failure: a nationwide cohort study, 2014-2020
Literatuur - Ødegaard KM, Lirhus SS, Melberg HO, et al. - ESC Heart Fail. 2022 Oct 20 [Online ahead of print]. doi: 10.1002/ehf2.14206

Introductie en methoden

Achtergrond

Ondanks de beschikbaarheid van verschillende HF-medicijnen blijven de morbiditeit en mortaliteit bij patiënten met HF hoog [1-3]. Een van de redenen zou lage adherentie aan de medicatie of het niet volhouden van de behandeling kunnen zijn [4-7].

Doel van de studie

De auteurs wilden de initiatie, adherentie en lange-termijnpersistentie onderzoeken van 3 HF-medicatieklassen (bètablokker (BB), RAAS-remmer en MRA) in een Noors nationaal cohort van HF-patiënten.

Methoden

De gegevens van 54.899 patiënten in de leeftijd van 18-79 jaar die tussen 2014 en 2020 een nieuwe HF-diagnose kregen en die ≥30 dagen overleefden, werden verzameld uit het Noorse patiëntenregister. Vervolgens werden deze gegevens gekoppeld aan de Noorse Prescription Database, die informatie bevat over geneesmiddelen op recept die door apotheken worden verstrekt. De patiënten werden gevolgd tot de gewenste uitkomst (overlijden) of tot en met december 2020.

Initiatie (tijd tot initiatie van het medicijn), adherentie en lange-termijnpersistentie (geen behandelingsonderbreking >30 dagen) werden berekend voor het voorschrijven van een BB, RAAS-remmer (ACE-remmer, ARB of ARNI) en MRA, evenals voor duale en triple HF-therapie. De adherentie na het eerste jaar werd gemeten als het percentage gedekte dagen (d.w.z.: het aantal dagen medicatie gedeeld door het aantal dagen onder observatie) en adherentie was gedefinieerd als ≥80%. Vanwege lokale verzekeringscriteria voor het voorschrijven van ARNI’s werd de groep patiënten die behandeling met een ARNI begon afzonderlijk bestudeerd. Om de robuustheid van de bevindingen te evalueren, werden gevoeligheidsanalyses uitgevoerd.

Belangrijkste resultaten

Initiatie

  • In het eerste jaar na de HF-diagnose kreeg 87% van het cohort een HF-medicijn voorgeschreven: 75% een BB, 69% een RAAS-remmer en 21% een MRA. Bij patiënten die daarvoor geen geneesmiddelen gebruikten, waren deze percentages respectievelijk 61%, 55% en 19%.
  • In het eerste jaar werd aan 61% van de patiënten duale HF-therapie voorgeschreven en aan 16% triple HF-therapie.
  • Er waren geen grote veranderingen in het voorschrijven van geneesmiddelen per kalenderjaar, behalve een toename van MRA- en vooral ARNI-voorschriften elk jaar van 2014 tot en met 2020 en een kleine afname van het starten met een BB van 2019 tot 2020.

Adherentie

  • In het eerste jaar na initiatie van het medicijn was het aandeel adherente patiënten voor BB, RAAS-remmer, ARNI en MRA respectievelijk 83%, 81%, 84% en 61%.
  • Van de patiënten die duale of triple HF-therapie kregen, toonde respectievelijk 42% en 5% adherentie in het eerste jaar.
  • Het aandeel patiënten dat een MRA bleef gebruiken, nam toe van 58% in 2014 tot 64% in 2019.
  • Een gevoeligheidsanalyse op basis van een vaste voorschrijfduur liet een lagere adherentie zien aan monotherapie met een BB (80%), RAAS-remmer (80%) of MRA (55%), maar niet met een ARNI (88%); adherentie aan duale of triple HF-therapie veranderde niet.

Lange-termijnpersistentie

  • Twee jaar na initiatie van de medicatie kreeg 58% van de patiënten nog steeds een BB voorgeschreven, 57% een RAAS-remmer en 31% een MRA.
  • Na 5 jaar waren deze percentages respectievelijk 38%, 37% en 15%.
  • In de RAAS-remmergroep was de persistentie in jaar 2-5 hoger voor ARNI’s dan voor ACE-remmers en ARB’s.
  • In de gevoeligheidsanalyse gebaseerd op vaste voorschrijfduur was de persistentie lager voor alle 3 HF-geneesmiddelenklassen.

Conclusie

Deze Noorse nationale cohortstudie met longitudinale follow-up liet zien dat de 1-jaarsadherentie aan duale en triple HF-therapie laag was bij nieuw gediagnosticeerde HF-patiënten (respectievelijk 42% en 5%). Bovendien was persistentie in jaar 2-5 onvoldoende, waarbij bijna de helft van de patiënten binnen 2 jaar stopte met een RAAS-remmer of BB en twee derde stopte met een MRA.

Hoewel de auteurs de redenen voor het niet voorschrijven of de non-adherentie niet hadden onderzocht, menen zij dat “urgente inspanningen nodig zijn om de implementatie van medicamenteuze HF-behandeling met beslissingsondersteuning voor artsen en patiënten te verbeteren en om te zorgen voor een bredere toegang tot gestructureerde multidisciplinaire zorg, met name voor de therapietrouw aan meerdere medicamenteuze behandelingen”.

Referenties

1. Metra M, Teerlink JR. Heart failure. Lancet (London, England). 2017; 390: 1981–1995.

2. Arrigo M, Jessup M, Mullens W, Reza N, Shah AM, Sliwa K, et al. Acute heart failure. Nat Rev Dis Primers. 2020; 6: 16.

3. McDonagh TA, Metra M, Adamo M, Gardner RS, Baumbach A, Böhm M, et al. 2021 ESC guidelines for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure: Developed by the task force for the diagnosis and treatment of acute and chronic heart failure of the European Society of Cardiology (ESC). With the special contribution of the Heart Failure Association (HFA) of the ESC. Eur J Heart Fail. 2022; 24: 4–131.

4. Bitar S, Agrinier N, Alla F, Rossignol P, Mebazaa A, Thilly N. Adherence to ESC guideline-recommended medications over a 36-month follow-up period after hospitalization for heart failure: Results from the EPICAL2 cohort study. Pharmacoepidemiol Drug Saf. 2019; 28: 1489–1500.

5. Gislason GH, Rasmussen JN, Abildstrom SZ, Schramm TK, Hansen ML, Buch P, et al. Persistent use of evidence-based pharmacotherapy in heart failure is associated with improved outcomes. Circulation. 2007; 116: 737–744.

6. Hood SR, Giazzon AJ, Seamon G, Lane KA, Wang J, Eckert GJ, et al. Association between medication adherence and the outcomes of heart failure. Pharmacotherapy. 2018; 38: 539–545.

7. Savarese G, Bodegard J, Norhammar A, Sartipy P, Thuresson M, Cowie MR, et al. Heart failure drug titration, discontinuation, mortality and heart failure hospitalization risk: A multinational observational study (US, UK and Sweden). Eur J Heart Fail. 2021; 23: 1499–1511.

Vind dit artikel online op ESC Heart Fail.

Registreren

We zijn blij te zien dat je geniet van CVGK…
maar wat dacht u van een meer gepersonaliseerde ervaring?

Registreer gratis