Linagliptine verbetert op veilige wijze glycaemische controle

von Eynatten M, Gong Y, Emser A, Woerle HJ
Cardiovasc Diabetol. 2013 Apr 9;12:60. doi: 10.1186/1475-2840-12-60

Achtergrond

Albumine in de urine is een belangrijke prognostische factor voor zowel renale als cardiovasculaire (CV) nadelige uikomsten in patiënten met type 2 diabetes mellitus (T2DM) en hypertensie [1]. Behandelrichtlijnen voor T2DM bevelen aan om bij initiële diagnose en vervolgafspraken te testen voor microalbuminurie als vroege indicatie van nierdysfunctie [2,3]. Nierfalen kan een beperkende factor zijn bij het pogen de glycemische controle te verhogen.
Linagliptine is een dipeptidyl peptidase (DPP)-4 remmer die inactivatie voorkomt van incretinehormonen glucagon-like peptide (GLP)-1 en glucose-dependent insulinotropic peptide, welke glucose-afhankelijke afgifte van insuline stimuleren. Linagliptine bleek klinisch effectief in T2DM patiënten, als monotherapie of in combinatie met andere antidiabetische medicijnen, met een laag risico op hypoglycaemie en zonder gewichtstoename [4-6]. Gepoolde analyse van fase III studies met linagliptine lieten zien dat het goed wordt getolereerd en dat het CV risico niet vergroot [7,8].
Linagliptine heeft primair een niet-renale uitscheidingsroute, in tegenstelling tot vele andere antidiabetische medicijnen. Aanpassingen van de dosis op grond van nierfunctie is daarom niet nodig [9]. De auteurs onderzochten daarom de effecten van linagliptine bij patiënten lijdend aan of met een hoog risico op het ontwikkelen van nierziekte en CV aandoeningen.
Gegevens van T2DM patiënten met hypertensie en microalbuminuria uit zes fase III gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studies weren samengevoegd en geanalyseerd.

Belangrijkste resultaten

• Patiënten met microalbuminuria en hypertensie die werden behandeld met linagliptine hadden een grotere afname in HbA1c vanaf baseline dan degenen die placebo ontvingen (in week 18: placebo-gecorrigeerde gemiddelde verandering: -0.57%, 95%CI: -0.75 tot -0.39, P<0.001) en in week 24 (-0.59%, 95%CI: -0.80 tot -0.39, P<0.001).
• Linagliptine verlaagde fasting plasma glucose (FPG) niveaus meer dan placebo (placebo- gecorrigeerde gemiddelde verandering vanaf baseline: -10,6 mg/dl, 95%CI: -18.4 tot -2.9, P=0.0074 in week 18 en -21.3 mg/dl, 95%CI: -31.0 tot -11.6, P<0.001 in week 24).

• De incidenties van bijwerkingen waren erg vergelijkbaar tussen beide behandelgroepen, inclusief bijwerkingen op grond waarvan patiënten stopten met de studiemedicatie. Alleen wanneer linagliptine gecombineerd werd met een sulfonylurea, ontwikkelden meer patiënten hypoglycemie dan patiënten die placebo ontvingen (19.8% vs 5.9%).

Conclusie

Linagliptine liet significante en klinisch relevante verlagingen van HbA1c en FPG zien in T2DM patiënten met een hoog risico op nierziekten en CV aandoeningen. Glycaemische controle werd verbeterd en linagliptine werd goed getolereerd. Dit suggereert dat linagliptine kan veilig worden gebruikt om op de lange termijn metabole therapieën te ondersteunen in alle patiënten, inclusief hoogrisico patiënten met ernstig nierfalen.

Referenties

1. Inzucchi SE, Bergenstal RM, Buse JB, et al. Management of hyperglycaemia in type 2 diabetes: a patient-centered approach. Position statement of the American Diabetes Association (ADA) and the
European Association for the Study of Diabetes (EASD). Diabetologia 2012, 55(6):1577–1596.
2. American Diabetes Association: Standards of medical care in diabetes— 2012. Diabetes Care 2012, 35(Suppl 1):11–63.
3. KDOQI: KDOQI clinical practice guideline for diabetes and CKD: 2012 update. Am J Kidney Dis 2012, 60(5):850–886.
4. Del Prato S, Barnett AH, Huisman H, et al. Effect of linagliptin monotherapy on glycaemic control and markers of beta-cell function in patients with inadequately controlled type 2 diabetes: a randomized controlled trial. Diabetes Obes Metab 2011, 13(3):258–267.
5. Owens DR, Swallow R, Dugi KA, Woerle HJ: Efficacy and safety of linagliptin in persons with type 2 diabetes inadequately controlled by a combination of metformin and sulphonylurea: a 24-week randomized study. Diabet Med 2011, 28(11):1352–1361.
6. Taskinen MR, Rosenstock J, Tamminen I, et al: Safety and efficacy of linagliptin as add-on therapy to metformin in patients with type 2 diabetes: a randomized, double-blind, placebocontrolled study. Diabetes Obes Metab 2011, 13(1):65–74.
7. Johansen OE, Neubacher D, von Eynatten M, et al, Cardiovascular safety with linagliptin in patients with type 2 diabetes mellitus: a pre-specified, prospective, and adjudicated meta-analysis of a
phase 3 programme. Cardiovasc Diabetol 2012, 11:3.
8. Schernthaner G, Barnett AH, Emser A, et al. Safety and tolerability of linagliptin: a pooled analysis of data from randomized controlled trials in 3572 patients with type 2 diabetes mellitus. Diabetes Obes Metab 2012, 14(5):470–478.

Klik door naar dit artikel op Pubmed