Mavacamten effectief bij symptomatische obstructieve HCM onafhankelijk van geslacht

In een secundaire analyse van VALOR-HCM onder patiënten met zeer symptomatische obstructieve hypertrofische cardiomyopathie (HCM) die gedurende 128 weken werden behandeld met mavacamten, was er geen sekseverschil in de behoefte aan septale reductietherapie of klinische, echocardiografische en veiligheidsuitkomsten.

Deze samenvatting is gebaseerd op de publicatie van Desai MY, Saberi S, Geske JB, et al. - Long-Term Response of Obstructive Hypertrophic Cardiomyopathy Patients to Mavacamten Based on Sex: Insights From the VALOR-HCM Trial. JACC Heart Fail. 2025 Mar 3:S2213-1779(25)00155-6 [Online ahead of print]. doi: 10.1016/j.jchf.2025.02.005.

Introductie en methoden

Achtergrond

Vrouwelijke patiënten met hypertrofische cardiomyopathie (HCM) worden verondersteld een ernstiger ziektebeloop en slechtere overleving te hebben dan mannen [1]. De VALOR-HCM-studie (A Study to Evaluate Mavacamten in Adults With Symptomatic Obstructive HCM Who Are Eligible for Septal Reduction Therapy) liet onlangs zien dat de cardiale myosineremmer mavacamten de noodzaak voor septale reductietherapie (SRT) na 128 weken verminderde bij 9 van de 10 zeer symptomatische patiënten met obstructieve HCM [2]. Het is echter onbekend of er sekseverschillen zijn in de respons op medische behandelingen zoals mavacamten.

Doel van de studie

In een secundaire analyse van de VALOR-HCM-studie evalueerden de auteurs seksegerelateerde verschillen in de werkzaamheid en veiligheid van een 128 weken durende behandeling met mavacamten bij patiënten met zeer symptomatische obstructieve HCM die in aanmerking kwamen voor SRT.

Methoden

In de VALOR-HCM-studie, een multicentrische, dubbelblinde, placebogecontroleerde fase 3-RCT met parallelle groepen die werd uitgevoerd in de VS, werden 112 patiënten met zeer symptomatische obstructieve HCM (gradiënt over de linkerventrikeluitstroombaan (left ventricular outflow tract, LVOT) ≥50 mmHg; LVEF ≥60%) die werden verwezen voor SRT, gerandomiseerd naar mavacamten of placebo, naast maximaal getolereerde medische therapie. Na 16 weken werden de patiënten die placebo kregen, overgezet op mavacamten. Van de gehele onderzoekspopulatie werden 108 patiënten (54 vrouwen (50%)) gevolgd gedurende 128 weken (einde van de behandeling).

Uitkomstmaten

De primaire uitkomstmaat was een samengestelde uitkomst van een beslissing om te beginnen met SRT of geschiktheid voor SRT. Aanvullende werkzaamheidsuitkomstmaten waren de verandering vanaf de aanvang van de studie tot 128 weken in de LVOT-gradiënt in rust, tijdens de Valsalva-manoeuvre en na inspanning, de NYHA-functionele klasse, de KCCQ – Clinical Summary Score (CSS) en de waarde van NT-proBNP en cTnI. Echocardiografische uitkomstmaten waren onder meer de verandering vanaf de studieaanvang tot 128 weken in de interventriculaire septale wanddikte, de LV-systolische- en diastolische-volume-index en markers van gunstige cardiale remodellering (LV-massa-index, linkeratriumvolume-index en mediale ratio van vroeg-diastolische transmitrale instroomsnelheid tot vroeg-diastolische mitrale annulaire snelheid (E/e’)).

De veiligheidsbeoordeling omvatte nieuw ontstaan AF, nadelige events die tijdens de behandeling optreden en onderbreking of permanente stopzetting van het studiegeneesmiddel.

Belangrijkste resultaten

• Na 128 weken was er geen verschil tussen mannen en vrouwen in het percentage patiënten dat met SRT begon of hiervoor in aanmerking bleef komen volgens de richtlijn (dit was de primaire uitkomstmaat) (16,7% vs. 14,8%; P>0,05).
• Mannen en vrouwen vertoonden een vergelijkbare verandering in HF-klachten volgens de NYHA-klasse (afname ≥1 NYHA-klassen: 93,6% vs. 87,8%; afname ≥2 NYHA-klassen: 55,3% vs. 53,1%) en een eenzelfde verbetering van de gemiddelde ± SD KCCQ-CSS (14,2 ± 16 vs. 14,2 ± 18) (alle P>0,05) vanaf de studieaanvang tot 128 weken.
• Bij beide geslachten werd een vermindering waargenomen in de LVOT-gradiënt, LVEF, biomarkerwaarden en markers van cardiale remodellering (alle P>0,05).
• Daarnaast waren er geen sekseverschillen in de veiligheidsuitkomsten (alle P>0,05).

Conclusie

In deze secundaire analyse van de VALOR-HCM-studie onder patiënten met zeer symptomatische obstructieve HCM die werden verwezen voor SRT, resulteerde behandeling met mavacamten gedurende 128 weken in een verminderde behoefte aan SRT op de lange termijn, minder klachten en een betere kwaliteit van leven, een verbeterde LVOT-gradiënt, lagere biomarkerwaarden en gunstige cardiale remodellering, ongeacht het geslacht. Er waren ook geen sekseverschillen in de veiligheidsuitkomsten.

Vind dit artikel online op JACC Heart Fail.

Referenties

1. Geske JB, Ong KC, Siontis KC, et al. Women with hypertrophic cardiomyopathy have worse survival. Eur Heart J. 2017;38: 3434–3440. https://doi.org/10.1093/eurheartj/ehx527
2. Desai MY, Wolski K, Owens A, et al. Mavacamten in patients with hypertrophic cardiomyopathy referred for septal reduction: week 128 results from VALOR-HCM. Circulation. Published online November 18, 2024. https://doi.org/10.1161/CIRCULATIONAHA.124.072445