‘Obesitas paradox’: Betere prognose voor patiënten met overgewicht en obesitas met HVZ

Lavie CJ, McAuley PA, Church TS, et al.
J Am Coll Cardiol 2014;63:1345–54

Achtergrond

Obesitas is met  epidemische proporties toegenomen in zowel volwassenen als kinderen gedurende vele decennia, met een onevenredig hogere toename van morbide of klasse III obesitas. Onlangs is het aandeel van de bevolking met ernstige of morbide obesitas meer toegenomen dan overgewicht en milde obesitas [1-3]. Bijna 70 % van de volwassenen is momenteel geclassificeerd met overgewicht of obesitas in vergelijking met minder dan 40 % slechts 40 jaar geleden [3].
Recente gegevens suggereren dat obesitas verantwoordelijk kan zijn voor bijna 20% van de totale mortaliteit [4].
Overgewicht heeft een nadelige invloed op cardiovasculaire (CV) hemodynamiek, structuur en functie, en verhoogt de prevalentie van de meeste CV ziekten [3,5,6]. Progressieve dalingen in fysieke activiteit gedurende meer dan 5 decennia hebben zich voorgedaan en hebben voornamelijk de obesitas-epidemie veroorzaakt. Ondanks de mogelijk nadelige effecten van overgewicht en obesitas,  hebben recente epidemiologische gegevens een verband tussen milde obesitas en, met name, overgewicht aangetoond op een verbeterde overleving (de  ‘obesitas paradox’, waar patiënten met overgewicht en ten minste licht obese patiënten met CV ziekten een betere prognose lijken te hebben dan slankere patiënten) [3,5].
Dit state-of- the-art artikel geeft een overzicht van de obesitas-paradox in CV ziekten. De implicaties van cardiorespiratoire conditie voor de prognose worden besproken, samen met de gezamenlijke impact van fitness en adipositas op de obesitas-paradox. Tot slot wordt, in het licht van de obesitas-paradox, de potentiële waarde van doelgericht gewichtsverlies en een verhoogde lichamelijke activiteit voor het beïnvloeden van de conditie beoordeeld.

Belangrijkste bevindingen

• Overgewicht en obesitas hebben veel negatieve effecten op de hemodynamiek en CV structuur en functie [5].
• Verlaging van beroepsgerelateerde activiteiten en energieverbruik verklaren grotendeels de verhoogde prevalentie van obesitas geconstateerd tijdens de afgelopen decennia [7].
• In een grote meta-analyse [8] trad de optimale overleving  op bij overgewicht BMI (25-30 kg/m2) ; deze patiënten hadden een statistisch significante 6 % lagere sterfte dan het cohort met normale BMI.
• Verschillende studies tonen een obesitas- paradox aan bij hypertensieve patiënten [9], CHD [10-13], HF [5, 14-16] en AF [17]-patiënten met overgewicht en obesitas met de aandoening hebben een veel betere prognose dan patiënten met een normaal BMI.
• Een obesitas-paradox geldt niet bij meer morbide obesitas, waarbij de prognose negatief wordt beïnvloed [18-23]. Dit niveau van ernstig overgewicht is een belangrijke risicofactor voor de ontwikkeling van CV ziekten en is geassocieerd met een slechte prognose wanneer CV ziekten manifest worden. Inspanningen ter voorkoming en behandeling van morbide obesitas zijn dan ook dringend nodig.
• Lichamelijke conditie blijft zeer voorspellend en verdoezelt de nadelige effecten van het lichaamsgewicht in belangrijke mate, maar ook andere traditionele CV risicofactoren, zoals overgewicht / obesitas, metabool syndroom / type II diabetes mellitus en hypertensie [24-29]. Hoewel idealiter preventie van zowel leeftijd-geassocieerde verlies van conditie en toename van adipositas nuttig kan zijn, is handhaven of verbeteren van conditie belangrijker dan het voorkomen van verhoogde adipositas wat betreft de lange-termijn gezondheidsresultaten.
• Hoewel betere grootschalige interventiestudies naar gewichtsverlies nodig zijn, ondersteunen de huidige data nog steeds doelgerichte gewichtsvermindering bij patiënten met CV ziekten, vooral die met ernstiger overgewicht (waarschijnlijk BMI >35 kg/m2 en vooral BMI >40 kg/m2). Omdat de conditie belangrijk is om de prognose te verbeteren, blijkt het opnemen van fysieke training en inspanningen om conditie te verbeteren in programma’s voor gewichtsverlies bijzonder gunstig te zijn [30,31]. 

Conclusie

Patiënten met overgewicht en obesitas met CV ziekten hebben een betere prognose dan slankere patiënten. Deze obesitas-paradox lijkt grotendeels zichtbaar bij patiënten met een slechte conditie, terwijl degenen met een betere conditie een goede prognose hebben, en bij hen geen duidelijke obesitas-paradox lijkt te zijn. Hoewel betere lange-termijn interventiestudies nodig zijn, lijkt doelgerichte gewichtsvermindering, en in het bijzonder de integratie van fysieke training en verbetering van de conditie, gunstig te zijn.

Klik door naar dit artikel op Pubmed

Referenties

1. Sturm R. Increases in clinically severe obesity in the United States, 1986–2000. Arch Intern Med 2003;163:2146–8.
2. Sturm R. Increases in morbid obesity in the USA: 2000–05. Public Health 2007;121:492–6.
3. Lavie CJ, Milani RV, Ventura HO. Obesity and cardiovascular disease: risk factor, paradox, and impact of weight loss. J Am Coll Cardiol 2009; 53:1925–32.
4. Masters RK, Reither EN, Powers DA, et al. The impact of obesity on US mortality levels: the importance of age and cohort factors in population estimates. Am J Public Health 2013;103:1895–901.
5. Lavie CJ, Alpert MA, Arena R, et al. Impact of obesity and the obesity paradox on prevalence and prognosis in heart failure. J Am Coll Cardiol HF 2013;1:93–102.
6. Bastien M, Poirier P, Lemieux I, Després J-P. Overview of epidemiology and contribution of obesity to cardiovascular disease. Prog Cardiovasc Dis 2014;56:369–81.
7. Church TS, Thomas DM, Tudor-Locke C, et al. Trends over 5 decades in U.S. occupation-related physical activity and their associations with obesity. PLoS One 2011;6:e19657.
8. Flegal KM, Kit BK, Orpana H, Graubard BL. Association of all-cause mortality with overweight and obesity using standard body mass index categories: a systematic review and meta-analysis. JAMA 2013;309: 71–82.
9. Uretsky S, Messerli FH, Bangalore S, et al. Obesity paradox in patients with hypertension and coronary artery disease. Am J Med 2007;120: 863–70.
10. Lavie CJ, De Schutter A, Patel D, et al. Body composition and coronary heart disease mortality: an obesity or a lean paradox? Mayo Clin Proc 2011;86:857–64.
11. Lavie CJ, De Schutter A, Patel DA, et al. Body composition and survival in stable coronary heart disease: impact of lean mass index and body fat in the “obesity paradox”. J Am Coll Cardiol 2012;60:1374–80.
12. Azimi A, Charlot MG, Torp-Pedersen C, et al. Moderate overweight is beneficial and severe obesity detrimental for patients with documented atherosclerotic heart disease. Heart 2013;99:655–60.
13. Lavie CJ, De Schutter A, Milani RV. Is there an obesity, overweight or lean paradox in coronary heart disease? Getting to the ‘fat’ of the matter. Heart 2013;99:596–8.
14. Lavie CJ, Osman AF, Milani RV, Mehra MR. Body composition and prognosis in chronic systolic heart failure: the obesity paradox. Am J Cardiol 2003;91:891–4.
15. Clark AL, Chyu J, Horwich TB. The obesity paradox in men versus women with systolic heart failure. Am J Cardiol 2012;110: 77–82.
16. Clark AL, Fonarow GC, Horwich TB. Obesity and obesity paradox in heart failure. Prog Cardiovasc Dis 2014;56:409–14.
17. Wanahita N, Messerli FH, Bangalore S, et al. Atrial fibrillation and obesitydresults of a meta-analysis. Am Heart J 2008;155:310–5.
18. Das SR, Alexander KP, Chen AY, et al. Impact of body weight and extreme obesity on the presentation, treatment, and in-hospital outcomes of 50,149 patients with ST-segment elevation myocardial infarction: results from the NCDR (National Cardiovascular Data Registry). J Am Coll Cardiol 2011;58:2642–50.
19. Lavie CJ, Milani RV, Ventura HO. Impact of obesity on outcomes in myocardial infarction: combating the “obesity paradox”. J Am Coll Cardiol 2011;58:2651–3.
20. Payvar S, Kim S, Rao SV, et al. In-hospital outcomes of percutaneous coronary interventions in extremely obese and normal-weight patients: findings from the NCDR (National Cardiovascular Data Registry). J Am Coll Cardiol 2013;62:692–6.
21. Buschur ME, Smith D, Share D, et al. The burgeoning epidemic of morbid obesity in patients undergoing percutaneous coronary intervention: insight from the Blue Cross Blue Shield of Michigan Cardiovascular Consortium. J Am Coll Cardiol 2013;62:685–91.
22. Nagarajan V, Cauthen CA, Starling RC, Tang WH. Prognosis of morbid obesity patients with advanced heart failure. Congest Heart Fail 2013;19:160–4.
23. Lavie CJ, Ventura HO. Analyzing the weight of evidence on the obesity paradox and heart failure: is there a limit to the madness? Congest Heart Fail 2013;19:158–9.
24. Wessel TR, Arant CB, Olson MB, et al. Relationship of physical fitness vs body mass index with coronary artery disease and cardiovascular events in women. JAMA 2004;292:1179–87.
25. Artero EG, Lee DC, Ruiz JR, et al. A prospective study of muscular strength and all-cause mortality in men with hypertension. J Am Coll Cardiol 2011;57:1831–7.
26. Blair SN, Kampert JB, Kohl HW. 3rd Influences of cardiorespiratory fitness and other precursors on cardiovascular disease and all-cause mortality in men and women. JAMA 1996;276:205–10.
27. Lyerly GW, Sui X, Lavie CJ, et al. The association between cardiorespiratory fitness and risk of all-cause mortality among women with impaired fasting glucose or undiagnosed diabetes mellitus. Mayo Clinic Proc 2009;84:780–6.
28. Church TS, LaMonte MJ, Barlow CE, Blair SN. Cardiorespiratory fitness and body mass index as predictors of cardiovascular disease mortality among men with diabetes. Arch Intern Med 2005;165:2114–20.
29. Barry VW, Baruth M, Beets MW, et al. Fitness vs fatness on all-cause mortality: a meta-analysis. Prog Cardiovasc Dis 2014;56:382–90.
30. Balady GJ, Arena R, Siestema K, et al., American Heart Association Exercise, Cardiac Rehabilitation, and Prevention Committee of the Council on Clinical Cardiology, Council on Epidemiology and Prevention, Council on Peripheral Vascular Disease, and Interdisciplinary Council on Quality of Care and Outcomes Research. Clinician’s Guide to cardiopulmonary exercise testing in adults: a scientific statement from the American Heart Association. Circulation 2010;122:191–225.
31. Ades PA, Savage PD, Toth MJ, et al. High-calorie-expenditure exercise: a new approach to cardiac rehabilitation for overweight coronary patients. Circulation 2009;119:2671–8.