Olpasiran verlaagt geoxideerde fosfolipiden bij patiënten met ASCVD

In een vooraf gespecificeerde analyse van OCEAN(a)-DOSE onder patiënten met ASCVD en verhoogde Lp(a)-waarden verlaagde olpasiran, een siRNA gericht op Lp(a), geoxideerde fosfolipiden vergeleken met placebo. Olpasiran had een neutraal effect op de hs-CRP- en hs-IL-6-waarden.

Deze samenvatting is gebaseerd op de publicatie van Rosenson RS, López JAG, Gaudet D, et al. - Olpasiran, Oxidized Phospholipids, and Systemic Inflammatory Biomarkers: Results From the OCEAN(a)-DOSE Trial. JAMA Cardiol. 2025 Feb 12:e245433. [Online ahead of print] doi: 10.1001/jamacardio.2024.5433.

Introductie en methoden

Achtergrond

Lp(a) is een belangrijke drager van geoxideerde fosfolipiden (oxidized phospholipids, OxPL's) onder de apoB-bevattende lipoproteïnen [1]. OxPL's stimuleren inflammatie, trombose en destabilisatie van plaques.

In de fase 2-studie OCEAN(a)-DOSE leidde behandeling met olpasiran, een siRNA gericht tegen Lp(a), tot een significante verlaging van de circulerende Lp(a)-waarden bij patiënten met ASCVD [2]. De effecten van olpasiran op OxPL’s en andere ontstekingsmarkers zijn niet duidelijk.

Doel van de studie

In deze vooraf gespecificeerde analyse van OCEAN(a)-DOSE evalueerden de auteurs de effecten van olpasiran op OxPL's geassocieerd met apoB (OxPL-apoB), hoogsensitieve IL-6 (hs-IL-6) en hs-CRP.

Methoden

OCEAN(a)-DOSE (Olpasiran Trials of Cardiovascular Events And LipoproteiN(a) Reduction-DOSE Finding Study) was een internationale, multicentrische, dubbelblinde, placebogecontroleerde, dosisbepalende fase 2-RCT waarin 281 patiënten met ASCVD en Lp(a) >150 nmol/l werden gerandomiseerd in een 1:1:1:1:1-verhouding naar subcutaan olpasiran (10, 75 of 225 mg elke 12 weken (Q12W), of een verkennende dosis van 225 mg elke 24 weken (Q24W)) of placebo. Patiënten in de Q12W-groepen ontvingen hun laatste dosis na 36 weken, terwijl patiënten in de Q24W-groep hun laatste dosis ontvingen na 24 weken. Gegevens over OxPL-apoB en hs-IL-6 metingen waren beschikbaar voor 272 patiënten. Daarnaast waren er hs-CRP-gegevens beschikbaar voor 277 patiënten. Bij aanvang van de studie was de mediane Lp(a)-concentratie 260,3 nmol/L (IQR: 198,1-352,4) en de mediane OxPL-apoB-concentratie 26,5 nmol/l (IQR: 19,7-33,9).

Belangrijkste resultaten

• De placebogecorrigeerde procentuele afname in OxPL-apoB vanaf de uitgangswaarde tot 36 weken met olpasiran was -51,6% (95%BI: -64,9 tot -38,2) voor de 10 mg Q12W-dosis, -89,7% (95%BI: -103. 0 tot -76,4) voor de 75 mg Q12W-dosis, -92,3% (95%BI: -105,6 tot -78,9) voor de 225 mg Q12W-dosis, en -93,7% (95%BI: -107,1 tot -80,3) voor de 225 mg Q24W-dosis (alle P<,001). Deze effecten bleven behouden tot week 48.
• De effecten van olpasiran op OxPL-apoB waren consistent ongeacht leeftijd, geslacht, ras, baseline Lp(a), baseline LDL-c, of gebruik van hoogpotente statinetherapie (alle P voor interactie>0,05).
• In de olpasiran Q12W-dosisgroep was er een correlatie tussen de verandering in Lp(a) en OxPL-apoB (r= 0,79; P<0,001).
• Vergeleken met placebo had behandeling met olpasiran geen significant effect op hs-CRP of hs-IL-6.

Conclusie

In deze vooraf gespecificeerde analyse van OCEAN(a)-DOSE leidde behandeling met olpasiran tot een significante en aanhoudende afname in OxPL-apoB bij patiënten met ASCVD en verhoogde Lp(a)-waarden. Olpasiran had een neutraal effect op de hs-CRP- en hs-IL-6-waarden. De auteurs concluderen dat “het onbekend blijft of deze waargenomen effecten een bijkomend gunstig effect bieden bovenop het Lp(a)-verlagende effect van olpasiran alleen.”

Vind dit artikel online op JAMA Cardiol.

Referenties

1. Tsimikas S, Witztum JL. Oxidizedphospholipids in cardiovascular disease. Nat Rev Cardiol. 2024;21 (3):170-191. doi:10.1038/s41569-023-00937-4
2. O’Donoghue ML, Rosenson RS, Gencer B, et al. OCEAN(a)-DOSETrial Investigators. Small interfering RNA to reduce lipoprotein(a) in cardiovascular disease. N Engl J Med. 2022;387 (20):1855-1864. doi:10.1056/NEJMoa2211023