Onregelmatige slaapduur en -timing geassocieerd met verhoogd risico op CVD
Met gebruik van data van de MESA-studie werd aangetoond dat personen met een onregelmatige slaapduur en -timing een verhoogd risico hebben op CVD.
Sleep Irregularity and Risk of Cardiovascular Events The Multi-Ethnic Study of AtherosclerosisLiteratuur - Huang T, Mariani S, Redline S., et al. - J Am Coll Cardiol. 2020. doi: 10.1016/j.jacc.2019.12.054.
Inleiding en methoden
Circadiane mechanismen spelen mogelijk een rol in de pathogenese van CVD [1-3]. Bepaalde vormen van verstoorde circadiane ritmes zijn geassocieerd met verhoogd CV risico, zoals werken in shifts en overgang naar de zomertijd [4-6]. Ook is circadiane verstoring mogelijk een alomtegenwoordig fenomeen dat niet alleen beperkt is tot bijvoorbeeld shifts werknemers, en dat in de loop van de tijd kan ophopen Verstoorde circadiane ritmes als gevolg van vaak veranderende slaapduur of -timing kunnen bijvoorbeeld leiden tot hoger cardiometabool risico en CVD [7-15]. Echter, de effecten van een dergelijke blootstelling aan chronische circadiane verstoring op CV gezondheid is nog niet onderzocht op populatieniveau.
De huidige studie onderzocht het verband tussen regelmatigheid van slaap (slaapduur en tijd van in slaap vallen [timing]) en CV risico met data uit het MESA (Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis)-cohort, een prospectieve studie van klinische risicofactoren voor atherosclerose [16]. Geïncludeerd voor analyse in de huidige studie waren deelnemers vrij van CVD (n=1992 na toepassen van de exclusiecriteria) uit 6 veldcentra in de Verenigde Staten. De deelnemers voltooiden een slaaponderzoek in de bijkomstige MESA slaapstudie bij MESA examen 5 (2010-2013), waaronder 7-daagse pols actigrafie, 1 nacht polysomnografie thuis en slaapbeoordeling gebaseerd op een vragenlijst [17]. De primaire maat voor regelmatigheid van slaap was 7 dagen-SD van slaapduur of timing. Deelnemers werden verdeeld over 4 groepen van 30 minuten-toenames van 7 dagen-SD slaapduur en timing zodat er voldoende aantallen CVD gevallen in elke groep waren. Vanwege de verschillende dataverdelingen, waren de categorieën ≤60, 61 tot 90, 91 tot 120 en >120 minuten voor slaapduur SD en ≤30, 31 tot 60, 61 tot 90 en >90 minuten voor slaap timing SD. Het primaire eindpunt van de huidige studie werd gedefinieerd als totaal nieuwe CVD gevallen, waaronder CHD-sterfte, myocardinfarct, angina gevolgd door revascularisatie, gereanimeerde hartstilstand, beroerte, sterfte door beroerte, en andere atherosclerotische of CVD-sterfte. De mediane follow-up was 4,9 jaar.
Belangrijkste resultaten
- Deelnemers met een hogere (≥90 min, n=786) versus een lagere (<90 min, n=1206) slaapduur SD en een hogere slaap timing SD (≥90 min, n=510) versus een lagere (<90 min, n=1482) hadden over het algemeen metabole parameters met slechtere waarden, waaronder hogere body mass index, hogere systolische bloeddruk, hogere diastolische bloeddruk, hogere diabetesprevalentie, hogere hartslag tijdens slaap, en ze waren vaker roker.
- Vergeleken met slaapduur SD ≤60 min, waren de HR's (95% CI's) van incident CVD risico, na correctie voor CVD risicofactoren en slaapgerelateerde factoren: 1,09 (0,62-1,92) voor slaapduur SD 61 tot 90 minuten, 1,59 (0,91-2,76) voor 91 tot 120 minuten en 2,14 (1,24-3,68) voor >120 minuten, met 39% hoger risico (95% CI: 1,08-1,78; P-trend=0,002) voor elke toename van 1 uur in slaapduur SD.
- Vergeleken met slaap timing SD ≤30 min, waren de HR's (95% CI's) van incident CVD risico, na correctie voor CVD risicofactoren en slaapgerelateerde factoren: 1,16 (0,64-2,13) voor 31 tot 60 minuten, 1,52 (0,81-2,88) voor 61 tot 90 minuten en 2,11 (1,13-3,91) voor >90 minuten, met 18% hoger risico (95% CI: 1,06-1,31; P-trend=0,002) voor elke toename van 1 uur in slaap timing SD.
Conclusie
Deze studie liet zien dat personen met een onregelmatige slaapduur en -timing een verhoogd risico hebben op CVD. Dit verhoogd risico lijkt onafhankelijk te zijn van hoeveelheid slaap en/of slaapkwaliteit en traditionele CV risicofactoren.
Referenties
1. Muller JE, Stone PH, Turi ZG, et al. Circadian variation in the frequency of onset of acute myocardial infarction. N Engl J Med 1985;313:1315–22.
2. Muller JE, Ludmer PL, Willich SN, et al. Circadian variation in the frequency of sudden cardiac
death. Circulation 1987;75:131–8.
3. Wroe SJ, Sandercock P, Bamford J, Dennis M, Slattery J, Warlow C. Diurnal variation in incidence
of stroke: Oxfordshire community stroke project. BMJ 1992;304:155–7.
4. Vetter C, Devore EE, Wegrzyn LR, et al. Association between rotating night shift work and risk of coronary heart disease among women. JAMA 2016;315:1726–34.
5. Vyas MV, Garg AX, Iansavichus AV, et al. Shift work and vascular events: systematic review and meta-analysis. BMJ 2012;345:e4800.
6. Manfredini R, Fabbian F, De Giorgi A, et al. Daylight saving time and myocardial infarction: should we be worried? A review of the evidence. Eur Rev Med Pharmacol Sci 2018;22:750–5.
7. Huang T, Redline S. Cross-sectional and prospective associations of actigraphy-assessed sleep regularity with metabolic abnormalities: the Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis. Diabetes Care 2019;42:1422–9.
8. Patel SR, Hayes AL, Blackwell T, et al. The association between sleep patterns and obesity in older adults. Int J Obes (Lond) 2014;38:1159–64.
9. Sohail S, Yu L, Bennett DA, Buchman AS, Lim AS. Irregular 24-hour activity rhythms and the metabolic syndrome in older adults. Chronobiol Int 2015;32:802–13.
10. Taylor BJ, Matthews KA, Hasler BP, et al. Bedtime variability and metabolic health in midlife women: the SWAN Sleep Study. Sleep 2016;39:457–65.
11. Spruyt K, Molfese DL, Gozal D. Sleep duration, sleep regularity, body weight, and metabolic homeostasis in school-aged children. Pediatrics 2011;127:e345–52.
12. Lunsford-Avery JR, Engelhard MM, Navar AM, Kollins SH. Validation of the sleep regularity index in older adults and associations with cardiometabolic risk. Sci Rep 2018;8:14158.
13. Cappuccio FP, Cooper D, D’Elia L, Strazzullo P, Miller MA. Sleep duration predicts cardiovascular outcomes: a systematic review and meta-analysis of prospective studies. Eur Heart J 2011;32:1484–92.
14. Covassin N, Singh P. Sleep duration and cardiovascular disease risk: epidemiologic and experimental evidence. Sleep Med Clin 2016;11:81–9.
15. Wilson PW, D’Agostino RB, Parise H, Sullivan L, Meigs JB. Metabolic syndrome as a precursor of cardiovascular disease and type 2 diabetes mellitus. Circulation 2005;112:3066–72.
16. Bild DE, Bluemke DA, Burke GL, et al. Multi- Ethnic Study of Atherosclerosis: objectives and design. Am J Epidemiol 2002;156:871–81.
17. Chen X, Wang R, Zee P, et al. Racial/ethnic differences in sleep disturbances: the Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis (MESA). Sleep 2015;38: 877–88.