SGLT2-remmer veilig en werkzaam bij HFpEF in alle leeftijdsgroepen

Volgens een vooraf gespecificeerde analyse van de EMPEROR-Preserved-studie waren de gunstige effecten van empagliflozine bij HFpEF zichtbaar in alle leeftijdsgroepen. Ook verdroegen oudere patiënten het middel goed.

Empagliflozin Improves Outcomes in Patients With Heart Failure and Preserved Ejection Fraction Irrespective of Age
Literatuur - Böhm M, Butler J, Filippatos G, et al. - J Am Coll Cardiol. 2022 Jul 5;80(1):1-18. doi: 10.1016/j.jacc.2022.04.040

Introductie en methoden

Achtergrond en doel van de studie

Empagliflozine verlaagt het gecombineerde risico op CV-sterfte of HF-ziekenhuisopname bij HFpEF-patiënten, zoals aangetoond in de recent studie EMPEROR-Preserved (Empagliflozin Outcome Trial in Patients With Chronic Heart Failure With Preserved Ejection Fraction) [1]. In het algemeen kunnen er zorgen bestaan over verminderde behandeleffecten en meer bijwerkingen bij een toenemende leeftijd [2]. Het doel van deze analyse was daarom om de de interactie van leeftijd met de werkzaamheid en veiligheid van empagliflozine in de EMPEROR-Preserved-trial te evalueren.

Methoden

De EMPEROR-Preserved-trial was een dubbelblinde RCT waarin 5988 patiënten met HF (symptomen van NYHA-klasse II-IV) en EF >40% werden gerandomiseerd (1:1-ratio) naar empagliflozine 10 mg per dag of placebo. Voor de huidige, vooraf gespecificeerde analyse werden de patiënten verdeeld in 4 groepen op basis van hun leeftijd op baseline: <65 jaar (n=1199), 65-74 jaar (n=2214), 75-79 jaar (n=1276) en ≥80 jaar (n=1299).

Uitkomstmaten

De primaire uitkomstmaat was de tijd tot het eerste optreden van de samengestelde uitkomst van vastgelegde CV-sterfte of HF-ziekenhuisopname. De eerste secundaire uitkomstmaat was de incidentie van alle (eerste en herhaalde) vastgestelde HF-ziekenhuisopnamen. De tweede secundaire uitkomstmaat was de verandering van de eGFR-helling. De gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (HRQoL) – gebaseerd op de ‘Kansas City Cardiomyopathy Questionnaire-Clinical Summary Score’ (KCCQ-CSS) – en de frequentie van nadelige events werden ook beoordeeld.

Belangrijkste resultaten

Werkzaamheidsuitkomsten

• Bij patiënten die placebo kregen, nam de incidentie van de primaire uitkomstmaat (CV-sterfte of HF-ziekenhuisopname) toe met de leeftijd (P voor interactie=0,02), evenals de incidentie van CV-sterfte (P voor interactie=0,003).
• Tussen de leeftijdsgroepen was geen er significant verschil in de relatieve risicoreductie die empagliflozine teweegbracht voor de primaire uitkomstmaat (P voor interactie=0,33), de eerste secundaire uitkomstmaat (d.w.z. alle HF-ziekenhuisopnamen; P voor interactie=0,11) en eerste HF-ziekenhuisopnamen (P voor interactie=0,22).
• Voor CV-sterfte en sterfte door alle oorzaken was er geen significant behandeleffect of een interactie met leeftijd.
• Wanneer alle patiënten werden verdeeld over andere leeftijdsgroepen, bleef het behandeleffect op de primaire uitkomstmaat gehandhaafd voor de groep van ≥75 jaar vergeleken met<75 jaar (P voor interactie=0,22) en voor ≥80 jaar vergeleken met <80 jaar (P voor interactie=0,51). Vergelijkbare resultaten werden gezien voor eerste HF-ziekenhuisopname en herhaalde HF-ziekenhuisopname.

eGFR-helling

• Empagliflozine verminderde de tweede secundaire uitkomstmaat (verandering van eGFR-helling) vergeleken met placebo (gemiddeld verschil: 1,36 ml/min per 1,73 m2 per jaar; 95%BI: 1,06-1,66; P=0,0001). Dit effect vergelijkbaar in alle leeftijdsgroepen (P voor interactie=0,32).

Overige uitkomsten

• Patiënten in de empagliflozinegroep vertoonden meer verbetering in de gemiddelde KCCQ-CSS na 52 weken en er waren geen significante verschillen tussen de leeftijdsgroepen (P voor interactie=0,48).
• Ook waren er geen klinisch relevante verschillen in het optreden van nadelige events tussen de met empagliflozine en placebo behandelde patiënten in de verschillende leeftijdsgroepen (alle P-waarden voor interactie>0,05).

Conclusie

Referenties

Vind dit artikel online op JAMA Cardiol.