Tijdbeperkt eten is niet effectiever dan alleen calorierestrictie
Hoewel tijdbeperkt eten steeds populairder wordt, leverde dit dieet na een jaar niet meer voordelen op voor Chinese patiënten met obesitas dan alleen calorieën beperken.
Calorie Restriction with or without Time-Restricted Eating in Weight LossLiteratuur - Liu D, Huang Y, Huang C, et al. - N Engl J Med. 2022;386(16):1495-1504. doi: 10.1056/NEJMoa2114833
Introductie en methoden
Achtergrond
Aangezien veel diëten moeilijk vol te houden zijn en slechts tot een klein en kortdurend gewichtsverlies leiden, wordt reikhalzend uitgekeken naar betere diëten. Tijdbeperkt eten wordt steeds populairder, omdat het gemakkelijk vol te houden zou zijn. Hoewel tijdbeperkt eten in verschillende (kleine) klinische onderzoeken een afname van het lichaamsgewicht en de vetmassa heeft laten zien bij patiënten met obesitas [1-5], zijn de werkzaamheid en veiligheid op lange termijn nog onzeker.
Doel van de studie
De auteurs onderzochten de effecten van tijdbeperkt eten met calorierestrictie op gewichtsverlies en metabole risicofactoren bij obese patiënten in vergelijking met die van alleen dagelijkse caloriebeperking.
Methoden
In deze monocentrische, beoordelaar-geblindeerde RCT werden 139 patiënten gerandomiseerd naar tijdbeperkt eten volgens de 16:8-methode (n = 69) of dagelijkse caloriebeperking (n = 70) gedurende 12 maanden. De vereiste calorie-inname was gelijk voor beide diëten: 1200-1500 kcal/dag voor vrouwen en 1500-1800 kcal/dag voor mannen. De groep met tijdbeperkt eten mocht tussen 8.00 en 16.00 uur eten of drinken en moest de overige 16 uur vasten. Voor deze eetperiode werd gekozen, omdat veel Chinezen hun grootste maaltijd midden op de dag nuttigen in plaats van ’s avonds.
Deelnemers werden gerekruteerd uit de algemene bevolking van Guangzhou in China. Inclusiecriteria waren leeftijd 18-75 jaar en BMI 28-45 kg/m2. Exclusiecriteria waren onder meer diabetes mellitus, ernstige cardiovasculaire of cerebrovasculaire ziekte binnen 6 maanden vóór randomisatie, actieve deelname aan een ander afslankprogramma en gebruik van medicijnen die de gewichts- of energiebalans beïnvloeden. Alle deelnemers kregen voedingsadvies van getrainde gezondheidscoaches.
Uitkomstmaten
De primaire uitkomstmaat was het verschil in verandering in lichaamsgewicht van baseline tot 12 maanden tussen de twee groepen. Secundaire uitkomstmaten waren het verschil in onder meer verandering in BMI, buikomtrek, lichaamsvet, vetvrije lichaamsmassa en metabole risicofactoren (waaronder plasmaglucosewaarden, insulinegevoeligheid, serumlipidenwaarden en bloeddruk) tussen de groepen.
Belangrijkste resultaten
Gewichtsverlies
- De gemiddelde verandering in lichaamsgewicht van baseline tot 12 maanden was -8,0 kg (95%-BI: -9,6 tot -6,4) in de tijdbeperkt-etengroep en -6,3 kg (95%-BI: -7,8 tot -4,7) in de groep met calorierestrictie (gemiddeld nettoverschil: -1,8 kg; 95%-BI: -4,0 tot 0,4).
- Het percentage van deelnemers met een gewichtsverlies van >5%, >10% of >15% na 12 maanden was vergelijkbaar in de twee groepen.
- Subgroepanalyses voor geslacht, baseline-BMI, insulinegevoeligheid en dieetnaleving lieten eveneens vergelijkbare gewichtsveranderingen zien voor de twee diëten.
Secundaire uitkomstmaten
- Het gemiddelde nettoverschil in BMI van baseline tot 12 maanden was -0,7 kg/m2 (95%-BI: -1,5 tot 0,1).
- Het gemiddelde nettoverschil in buikomtrek van baseline tot 12 maanden was -1,8 cm (95%-BI: -4,0 tot 0,5).
- Het gemiddelde nettoverschil in lichaamsvetmassa van baseline tot 12 maanden was -1,5 kg (95%-BI: -3,1 tot 0,2).
- Het gemiddelde nettoverschil in lichaamsvetvrije massa van baseline tot 12 maanden was -0,3 (95%-BI: -1,1 tot 0,5).
- Na 12 maanden was er ook geen significant nettoverschil in afname van lichaamsvetpercentage, (visceraal) buikvet, onderhuids buikvet of levervet, noch een significant nettoverschil in verandering in glucosewaarden (nuchter en 2 uur postprandiaal), insulinegevoeligheid en -resistentie, lipidenwaarden, of systolische en diastolische bloeddruk.
Conclusie
Tijdbeperkt eten gedurende een jaar had geen gunstiger effect op vermindering van lichaamsgewicht, lichaamsvet, visceraal vet of metabole risicofactoren bij Chinese patiënten met obesitas dan dagelijkse caloriebeperking. Dit suggereert dat niet de eetperiode maar de beperking van de calorie-inname het grootste aandeel had in de gunstige effecten die werden waargenomen na dit specifieke tijdbeperkt-etenregime.
Referenties
1. Cienfuegos S, Gabel K, Kalam F, et al. Effects of 4- and 6-h time-restricted feeding on weight and cardiometabolic health: a randomized controlled trial in adults with obesity. Cell Metab 2020; 32(3): 366-378.e3.
2. Wilkinson MJ, Manoogian ENC, Zadourian A, et al. Ten-hour time-restricted eating reduces weight, blood pressure, and atherogenic lipids in patients with metabolic syndrome. Cell Metab 2020; 31(1): 92-104.e5.
3. Gabel K, Hoddy KK, Haggerty N, et al. Effects of 8-hour time restricted feeding on body weight and metabolic disease risk factors in obese adults: a pilot study. Nutr Healthy Aging 2018; 4: 345-53.
4. Kahleova H, Belinova L, Malinska H, et al. Eating two larger meals a day (breakfast and lunch) is more effective than six smaller meals in a reduced-energy regimen for patients with type 2 diabetes: a randomised crossover study. Diabetologia 2014; 57: 1552-60.
5. Lowe DA, Wu N, Rohdin-Bibby L, et al. Effects of time-restricted eating on weight loss and other metabolic parameters in women and men with overweight and obesity: the TREAT randomized clinical trial. JAMA Intern Med 2020; 180: 1491-9.