Vroege initiatie van evolocumab vermindert complexe coronaire revascularisatie

ACC.25 – Vroege initiatie van evolocumab vergeleken met een uitgestelde initiatie verminderde de incidentie van complexe coronaire revascularisatie bij patiënten met ASCVD op de lange termijn, volgens een analyse van FOURIER en de open-labeluitbreiding van FOURIER.

Deze samenvatting is gebaseerd op de presentatie van dr. Paul Haller (Boston, MA, VS) tijdens de ACC.25 Scientific Session - Evolocumab and complex coronary revascularization during 8-year follow-up: Analysis from the FOURIER and FOURIER OLE trials.

Introductie en methoden

Een hoge coronaire plaquelast is geassocieerd met slechtere langetermijnuitkomsten en beïnvloedt de klinische besluitvorming. Complexe coronaire hartziekte (CAD) kan complexe revascularisatie noodzakelijk maken. Eerder toonde de FOURIER-studie aan dat de PCSK9-remmer evolocumab de incidentie van MACE en complexe coronaire revascularisatie vermindert bij patiënten met ASCVD. Deze analyse van de open-labeluitbreiding van FOURIER (FOURIER-OLE) onderzocht het effect van vroege versus uitgestelde initiatie van evolocumab op complexe coronaire revascularisatie tijdens follow-up op lange termijn.

FOURIER was een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde studie met 27.564 patiënten met stabiel ASCVD. Patiënten hadden een LDL-c-waarde van ≥70 mg/dL of een non-HDL-c-waarde van ≥100 mg/dL bij aanvang van de studie ondanks behandeling met geoptimaliseerde lipidenverlagende therapie, waaronder een statine met hoge of matige intensiteit met of zonder ezetimibe. Patiënten werden gerandomiseerd naar subcutaan evolocumab (ofwel 140 mg elke 2 weken of 420 mg eenmaal per maand) of placebo. In totaal werden 6635 patiënten uit de FOURIER-studie opgenomen in FOURIER-OLE. De patiënten kregen subcutaan evolocumab (ofwel 140 mg elke 2 weken of 420 mg eenmaal per maand), ongeacht de initiële toewijzing in het oorspronkelijke onderzoek. De mediane follow-upperiode was 2,2 jaar in FOURIER en 5,0 jaar in FOURIER-OLE (maximale follow-up was 8 jaar).

De primaire uitkomstmaat was complexe coronaire revascularisatie, gedefinieerd als complexe PCI volgens de GLOBAL LEADERS-definitie of CABG.

Belangrijkste resultaten

• In FOURIER en FOURIER-OLE waren er in totaal 2222 revascularisaties, waarvan 1374 niet-complexe PCI (61,8%) en 848 complexe revascularisaties (38,2%).
• Van de complexe revascularisaties waren er 389 CABG (45,9%) en 459 complexe PCI (54,1%).
• In jaar 1 tot 3 van de OLE was de incidentie van complexe coronaire revascularisatie lager bij patiënten die oorspronkelijk waren gerandomiseerd naar evolocumab in vergelijking met patiënten die waren overgestapt van placebo naar evolocumab (HR: 0,86; 95%BI: 0,63-1,17).
• In jaar 4 tot 5 van de OLE bleek de incidentie van complexe coronaire revascularisatie vergelijkbaar tussen de twee groepen (HR: 1,29; 95%BI: 0,79-2,11).
• Over het geheel genomen was er een relatieve risicovermindering van 24% met vroege initiatie van evolocumab vergeleken met vertraagde initiatie (HR: 0,76; 95%BI: 0,67-0,87; P<0,001).

Conclusie

In deze analyse van FOURIER-OLE verminderde een langdurige behandeling met evolocumab (tot 8 jaar) in vergelijking met een uitgestelde behandeling de incidentie van complexe coronaire revascularisatie. “Dit onderstreept en benadrukt de voordelen van een vroege initiatie van een potente LDL-c-therapie bij patiënten met vastgestelde ASCVD,” concludeerde Paul Haller.

- Onze rapportage is gebaseerd op de informatie die tijdens de ACC.25 Scientific Session is verstrekt -