Zwangerschapsdiabetes verhoogt niet alleen het risico op T2DM, maar ook op hypertensie en IHD
Populatiegebaseerde studie toont dat vrouwen met GDM meer dan 20 keer meer risico lopen op T2DM en een bijna dubbel risico op hypertensie en 2.8 keer zo hoog risico op IHD, ten opzichte van controles.
Increased risk of ischemic heart disease, hypertension, and type 2 diabetes in women with previous gestational diabetes mellitus, a target group in general practice for preventive interventions: A population-based cohort studyLiteratuur - Daly B, Toulis KA, Thomas N et al., - PLoS Medicine. Published: January 16, 2018
Achtergrond
De incidentie van zwangerschapsdiabetes (gestationele diabetes mellitus: GDM) komt steeds meer voor; grotendeels als gevolg van de diabetesepidemie en stijgende maternale leeftijd [1]. Van GDM is goed bekend dat het een voorspeller is van progressie tot type 2 diabetes (T2DM)[2], maar er is minder bekend over de genetische en leefstijlfactoren die beïnvloeden of T2DM ontwikkelt na de bevalling [3].
Drie studies die het verband tussen GDM en T2DM evalueerden, demonstreerden een hoger risico op CV events in vrouwen met GDM ten opzichte van diegenen zonder [4-6]. Leefstijlveranderingen kunnen de uitkomsten verbeteren [7], en jaarlijkse screening voor T2DM in vrouwen met GDM wordt aanbevolen. Er zijn echter nog geen aanbevelingen om in deze vrouwen te screenen op en actief aan de slag te gaan met CV risicofactoren.
Deze studie onderzocht het risico op CV ziekte in vrouwen met GDM. Bovendien werd bepaald in welk deel van de vrouwen met GDM het CV risico werd geschat in de eerstelijnszorg tijdens de eerste 3 jaar postpartum. Data uit de UK Health Improvement Network (HIN) database werden gebruikt voor een retrospectieve studie [8]. Vrouwen jonger dan 50 jaar die tussen 1 februari 1990 en 15 mei 2016 zwanger werden, kwamen in aanmerking voor inclusie. Vrouwen met diagnose GDM (n=9118, gemiddelde leeftijd bij de bevalling: 33 jaar, range: 14-47) werden geïdentificeerd en willekeurig gematcht met maximaal 4 zwangere controlevrouwen zonder GDM. Primaire uitkomsten waren klinische diagnose van coronair arterielijden (ischemische hartziekte: IHD) en cerebrovasculaire ziekte (beroerte of transiënte ischemische attack: TIA). Secundaire uitkomsten waren incidente hypertensie en T2DM. Mediane follow-up was 2.9 jaar, met een bereik van korter dan een jaar tot 25 jaar.
Belangrijkste resultaten
- Vrouwen met een diagnose GDM hadden meer dan 20keer zoveel kans om T2DM te ontwikkelen (incidentie rates ratio: IRR: : IRR=21.96, 95%CI: 18.31-26.34, P<0.001). het risico om hypertensie te ontwikkelen was bijna verdubbeld (IRR: 1.85, 95%CI: 1.59-2.16, P<0.001), na correctie voor leeftijd, Townsend kwintiel (socio-economische status), BMI en roken.
- Na verdere correctie voor baseline lipidenverlagende medicatie en hypertensie, lieten vrouwen met GDM een hoger risico op het ontwikkelen van IHD (IRR: 2.78, 95%CI: 1.37-5.66, P=0.005). Het risico op cerebrovasculaire ziekte was niet verhoogd (IRR: 0.95, 95%CI: 0.51-1.77).
- Niet alle (5/14) vrouwen met GDM die IHD ontwikkelden, kregen ook T2DM postpartum.
- De hogere cumulatieve incidentie van T2DM, hypertensie en IHD en in vrouwen met GDM ten opzichte van controles duurde voort in de 25 jaar durende studieperiode.
- Effectgroottes voor T2DM, hypertensie, IHD en stroke of TIA verschilden niet in sensitiviteitsanalyses die etniciteit includeerden in het model.
- Medische dossiers van vrouwen met GDM rapporteerden een glycemische meting in 58% in het eerste jaar postpartum. In het tweede en derde jaar na de bevalling daalde het deel met glycemische meting tot minder dan 40% en 24% van de vrouwen.
- Monitoring van risicofactoren, aangaande T2DM en lipidenmetingen, in de postpartumperiode was lager in controlevrouwen dan in diegenen met GDM, tot na 3 jaar. Bepaling van hypertensie en roken in het tweede en derde jaar na de bevalling verschilde niet tussen de groepen vrouwen.
Conclusie
Deze populatiegebaseerde studie rapporteert voor het eerst over het verhoogde CV risico in vrouwen die zijn gediagnosticeerd zijn met GDM. Vrouwen met GDM lopen meer dan 20 keer zoveel risico om T2DM te ontwikkelen en zij hebben een bijna verdubbeld risico op hypertensie, en 2.8 keer zo hoog risico op IH, ten opzichte van controlevrouwen. Dit verhoogde risico blijft op de lange termijn bestaan. Ondanks het hogere risico was de screening op diabetes en CV risicofactoren na de bevalling maar matig.
Referenties
1. Buckley BS, Harreiter J, Damm P et al. Gestational diabetes mellitus in Europe: prevalence, current screening practice and barriers to screening. A review. Diabet Med. 2012; 29(7):844±54
2. Kim C, Newton KM, Knopp RH. Gestational diabetes and the incidence of type 2 diabetes: a systematic review. Diabetes Care. 2002; 25(10):1862±8. PMID: 12351492
3. Bellamy L, Casas JP, Hingorani AD, Williams D. Type 2 diabetes mellitus after gestational diabetes: a systematic review and meta-analysis. Lancet. 2009; 373(9677):1773±9.
4. Shah BR, Retnakaran R, Booth GL. Increased risk of cardiovascular disease in young women following gestational diabetes mellitus. Diabetes Care. 2008; 31(8):1668±9.
5. Goueslard K, Cottenet J, Mariet AS, et al. Early cardiovascular events in women with a history of gestational diabetes mellitus. Cardiovasc Diabetol. 2016; 15:15.
6. Tobias DK, Stuart JJ, Li S, et al. Association of history of gestational diabetes with long-term cardiovascular disease risk in a large prospective cohort of US women. JAMA Intern Med. 2017; 177(12):1735±42.
7. Smith BJ, Cinnadaio N, Cheung NW, et al. Investigation of a lifestyle change strategy for high-risk women with a history of gestational diabetes. Diabetes Res Clin Pract. 2014; 106(3):e60±3.
8. University College London. THIN database. London: University College London; 2017 [cited 2017 Dec 3]. Available from: https://www.ucl.ac.uk/pcph/research-groups-themes/thin-pub/database.