DPP-4 remmer is veilig bij post-ACS patiënten met T2DM, zelfs in de hoogrisicoperiode

Early and Chronic Dipeptidyl-Peptidase-IV Inhibition and Cardiovascular Events in Patients With Type 2 Diabetes Mellitus After an Acute Coronary Syndrome: A Landmark Analysis of the EXAMINE Trial

Literatuur - Sharma A, Cannon CP, White WB, et al. - J Am Heart Assoc.2018;7:e007649

Introductie en methoden

Patiënten met type 2 diabetes mellitus (T2DM) hebben een bijzonder hoog risico op terugkerende events en ziekenhuisopname met hartfalen (HHF) binnen de eerste 6 maanden na een acuut coronair syndroom (ACS) [1-3]. CV veiligheid van dipeptidyl-dipeptidase-4 (DPP-4) remmers bij T2DM patiënten, van randomisatie tot 6 maanden na ACS of 6 maanden tot het einde van de follow-up, is niet voldoende geëvalueerd.

In deze landmark analyse van de EXAMINE trial (Examination of Cardiovascular Outcomes with Alogliptin Versus Standard of Care) werd de last van vasculaire en HF events post-ACS in de vroege (binnen 6 maanden) en late perioden (na 6 maanden) beoordeeld. Bovendien werd geëvalueerd of het risico op CV events, waaronder HF, geassocieerd is met vroege (binnen 6 maanden) en late (na 6 maanden) DPP-4 remming met alogliptine.

EXAMINE [4,5], een dubbelblinde, placebo-gecontroleerde, niet-inferioriteitsstudie, includeerde 5380 stabiele T2DM patiënten 15-90 dagen post-ACS, die willekeurig werden toegewezen om alogliptine of placebo te krijgen. Patiënten met eindstadium nierziekte op dialyse, NYHA klasse IV HF, refractaire angina, ongecontroleerde aritmieën, significante hartklepaandoening of ernstige ongecontroleerde hypertensie werden uitgesloten. De mediane follow-up tijd was 18 maanden. Het gecombineerde primaire eindpunt was de tijd tot CV sterfte of myocardinfarct (MI) of beroerte. Andere eindpunten waren revascularisatie voor onstabiele angina (RUA) en HHF.

Belangrijkste resultaten

Binnen de eerste 6 maanden na ACS had 5.3% van de patiënten het primaire eindpunt ondervonden vergeleken met 8.1% in de late fase, terwijl 7.8% het samengestelde eindpunt van totale mortaliteit/niet-fatale MI/niet-fatale beroerte/ RUA/HHF ondervonden binnen de eerste 6 maanden na ACS vergeleken met 11.6% in de late periode.

In vergelijking met placebo:

alogliptine verhoogde niet het risico van het primaire eindpunt in het begin (5.1% vs. 5.4%, HR voor de eerste 6 maanden: 0.96, 95%CI: 0.76-1.21), en ook niet in de late fase van de analyse (8.2 % vs. 8.0%; HR na eerste 6 maanden: 1.03; 95% CI: 0.84-1.26)
alogliptine verlaagde numeriek, maar niet significant, het risico op CV sterfte zowel in de vroege (1.6% vs. 2.0%; HR: 0.82; 95% CI: 0.55-1.23) als in de late fase van de studie (2.8% vs. 3.2%; HR: 0,88; 95%CI: 0.63-1.21)
het risico op HHF was numeriek maar niet significant verhoogd met alogliptine in het begin (2.1% vs. 1.7%; HR: 1.23; 95% CI: 0.84-1.82) en late studieperiode (2.5% vs. 2.3%; HR: 1.1; 95% CI: 0.76-1.59)
het risico op sterfte/ MI/beroerte/RUA/ HF was niet verhoogd in de vroege (HR: 0.96; 95% CI: 0.79-1.16), en ook niet in de late fase van de studie (HR: 1.64; 95% CI: 0.88-1.23) met alogliptine
de risico's van niet-fatale MI, niet-fatale beroerte en totale mortaliteit waren niet verhoogd door alogliptine in de vroege of late studieperiode
the risks of non-fatal MI, non-fatal stroke, and all-cause mortality were not increased by alogliptin in the early or late study period

Conclusie

In vergelijking met placebo verhoogde alogliptine het CV risico niet bij T2DM patiënten van randomisatie tot 6 maanden post-ACS of later. Omdat T2DM patiënten een grote last van klinische events ervaren in de vroege periode na ACS, zijn verdere studies nodig om de veiligheid van antihyperglycemische therapieën die in deze periode zijn geïnitieerd te waarborgen.

Referenties

Toon referenties