Obesitas

Bij patiënten met overgewicht of obesitas maar zonder diabetes resulteerde oraal orforglipron 1 d.d. in een grotere gewichtsvermindering na 26 en 36 weken dan placebo. Het veiligheidsprofiel was vergelijkbaar met dat van injecteerbare GLP-1RA’s.

Behandeling met de glucagon- en GLP-1-receptoragonist survodutide resulteerde in gewichtsverlies in vergelijking met placebo bij mensen met overgewicht of obesitas zonder DM2 na 46 weken in een fase 2-studie.

In een fase 2-studie leidde behandeling met survodutide tot superieur gewichtsverlies in vergelijking met placebo bij mensen met overgewicht of obesitas na 46 weken behandeling. I...

De OASIS 1-studie toonde een placebogecorrigeerde gewichtsvermindering van 13% na 68 weken met oraal semaglutide 50 mg 1 d.d. bij patiënten met overgewicht of obesitas maar zonder DM2. Het geneesmiddel was in het algemeen ook veilig.

Bij patiënten met obesitas maar zonder DM2 induceerde subcutaan retatrutide eenmaal per week een aanzienlijke en dosisafhankelijke gewichtsvermindering na 24 én 48 weken vergeleken met placebo. Het geneesmiddel was in het algemeen ook veilig.

Een seriële cross-sectionele analyse onderzocht met gebruik van data van de NHANES-database of de prevalentie van cardiovasculaire risicofactoren bij jonge Amerikaanse volwassenen is veranderd tussen 2009 en maart 2020.

In de fase-3 SURMOUNT-2-studie leidde behandeling met tirzepatide tot aanzienlijk gewichtsverlies bij patiënten met obesitas of overgewicht en DM2.

De fase 3-studie SURMOUNT-2 heeft de primaire eindpunten in gewichtsverlies, en ook belangrijke secundaire eindpunten, behaald. In SURMOUNT-2 werd de werkzaamheid en veiligheid van ...

Een gepoolde analyse van patiënten met vastgestelde ASCVD toonde een 10-jaarsrisico op herhaalde ASCVD-events van 20% en een levenslang risico van 54%. Theoretisch kon optimalisatie van risicofactormanagement door leefstijlveranderingen en medicatie beide risico’s verminderen en 7,3 eventvrije jaren...

Introductie e...

In een groot Zweeds HF-register kregen patiënten met obesitas vaker richtlijngerichte medische therapieën in HFrEF en bereikten zij vaker de streefdosis in vergelijking met patiënten zonder obesitas.

Onderzoek in hartfalen suggereert het bestaan van een obesitasparadox: obesitas beschermt tegen (cardiovasculaire) sterfte. Maar in hoeverre wordt deze relatie verstoord door andere voorspellende factoren en bestaat zo’n relatie ook voor antropometrische metingen waarbij gewicht geen rol speelt?

EASD 2022 Een vooraf gespecificeerde secundaire analyse werd uitgevoerd om te onderzoeken of spiervetinfiltratie -geassocieerd met een verhoogd risico op HF- kan worden beïnvloed door behandeling met liraglutide bij patiënten met overgewicht of obesitas.

Gepresenteerd op de EASD annual meeting 2022 door: Ambarish Pande...

EASD 2022 Een post-hocanalyse van de STEP 5-studie liet zien dat een groter deel van volwassenen met overgewicht remissie van metabool syndroom bereikte en een kleiner deel ontwikkelde metabool syndroom met semaglutide in vergelijking met placebo.

Gepresenteerd op de EASD annual meeting 2022 door: Prof...

Tirzepatide heeft niet alleen een agonistische werking op de GLP-1-receptor, maar ook op de glucose-afhankelijk insulinotrope polypeptide (GIP)-receptor. Of dit leidt tot aanzienlijke gewichtsreductie bij individuen met obesitas werd onderzocht in de SURMOUNT-1-studie.

Introductie en methoden

Achtergrond

Rece...

Hoewel tijdbeperkt eten steeds populairder wordt, leverde dit dieet na een jaar niet meer voordelen op voor Chinese patiënten met obesitas dan alleen calorieën beperken.

Introductie en m...

Een studie heeft aangetoond dat traditionele CV-risicofactoren (BMI, SBD, totaal cholesterolgehalte, triglyceridengehalte en roken) in de kindertijd geassocieerd zijn met CV-events op volwassen leeftijd.

Introductie en methode...

Een gerandomiseerde, gecontroleerde, cross-over studie toonde aan dat slaapbeperking leidt tot hogere calorie-inname, gewichtstoename en een toename van abdominaal vet.

De combinatie van een zeer hoge Lp(a)-waarde en zeer hoge BMI leidde tot een 3,5-voudig risico op aortaklepverkalking (calcific aortic valve disease, CAVD). Het absolute tienjaarsrisico op CAVD was hoger bij mannen dan bij vrouwen en nam toe met hogere leeftijd, Lp(a)-waarde en BMI.