BMI-trajecten van kind naar volwassene beïnvloeden CV risicofactoren in mid-volwassenheid
Obesitas in de kindertijd, dat aanhoudt of verergert tijdens de volwassenheid, is geassocieerd met hogere risico's op het ontwikkelen van hypertensie, T2DM en dyslipidemie.
Distinct child-to-adult body mass index trajectories are associated with different levels of adult cardiometabolic riskLiteratuur - Buscot M-J, Thomson RJ, Juonala M, et al. - Eur Heart J 2018; published online ahead of print
Introductie en methoden
Overgewicht en obese kinderen hebben een hoger CV risico en er zijn gegevens die suggereren dat degenen die een normaal gewicht tussen kindertijd en volwassenheid bereiken, een normalisatie van het CV risico voor volwassenen hebben [1]. Relevante studies hebben de body mass index (BMI) als maat gebruikt op een enkel of beperkt aantal tijdspunten [2], daarom is het niet bekend hoe BMI veranderingen tijdens levensduur CV risico beïnvloeden.
In deze analyse van de 31-jaar prospectieve Cardiovascular Risk in Young Finns Study (YFS) [3,4], werden subgroepen van deelnemers geïdentificeerd die vergelijkbare trajecten in BMI van kindertijd tot mid-volwassenheid delen: de ‘stabiele normaal’ (Groep 1: N=1453; 55.2%), de ‘opgeloste’ (Groep 2: N=43; 1.6%), de ‘progressief overgewicht’ (group 3: N=879; 33.4%), de ‘progressief obees’ (group 4: N=110; 4.2%), de ‘snelle overgewicht/obees’ (Groep 5: N=113; 4.3%), en de ’aanhoudend toenemende overgewicht/obees’ (Groep 6: N=33; 1.2%).
De onafhankelijke associatie van deze BMI trajecten met CVD uitkomsten als volwassene van type 2 diabetes mellitus (T2DM), hypertensie, hoog-risico lipidenniveaus en hoog-risico halsslagader-dikte (cIMT) werd geëvalueerd.. Met dit doel werd een YFS subset van 2631 deelnemers geselecteerd (leeftijd 6-18 jaar in 1980 en 34-39 jaar op de laatste follow-up in 2011) met ≥3 hoogte en gewicht metingen tussen 1980 en 2011.
Belangrijkste resultaten
- Vergeleken met deelnemers geclassificeerd in groep 1, hadden alle BMI klasses met slechter wordende of aanhoudende obesitas (i.e. groep 3–6) een significant hoger risico voor alle in acht genomen CVD uitkomsten in volwassenheid.
- Voor groep 2 waren RR's voor hypertensie, LDL-c en HDL-c vergelijkbaar met groep 1 en RR voor T2DM was verhoogd (RR: 2,13, 95% CI: 0.14-8.23).
- Vergeleken met groep 1 had groep 2 een ongeveer 3.5 hoger risico om abnormale cIMT te ontwikkelen (RR: 3.37; 95% CI: 1.8-6.39; P<0.01).
- De percentages van deelnemers die hypertensie ontwikkelden waren 19.3% in groep 1, 17.1% in groep 2, 26.9% in groep 3, 33.1% in groep 4, 36.5% in groep 5 en 40.6% in groep 6.
- In vergelijking met groep 2 hadden groepen 4, 5 en 6 een hoger risico om hypertensie te ontwikkelen (RR4: 1.7; 95% CI: 1.2-2.4; RR5: 1.9; 95% CI: 1.4-2.6; RR6: 2.5; 95% CI: 1.6-4.1).
- De percentages van deelnemers die hoge LDL-c-niveaus ontwikkelden, waren 9.4% in groep 1, 10.5% in groep 2, 16.5% in groep 3, 17.9% in groep 4, 18.7% in groep 5 en 19.8% in groep 6.
- In vergelijking met groep 2 hadden groepen 4-6 een hoger risico om hoge LDL-c-niveaus te ontwikkelen (RR's variërend van 1.6 tot 1.8).
- De percentages deelnemers die T2DM ontwikkelden waren 1.4% in groep 1, 2.6% in groep 2, 3.5% in groep 3, 17.1% in groep 4, 12.6% in groep 5 en 20.1% in groep 6.
- In vergelijking met groep 2 was het risico op het ontwikkelen van T2DM 5 tot 7 keer hoger in groep 4 (RR: 4.8, 95% CI: 1.1-20.8) en in groep 6 (RR: 7.3; 95% CI: 1.3-34.2) .
Conclusie
Obesitas bij kinderen die aanhoudt of verergert tijdens de volwassenheid is geassocieerd met een hoger risico op het ontwikkelen van hypertensie, T2DM en dyslipidemie, maar de resultaten voor individuele cardiometabole risicofactoren zijn niet allemaal consistent in richting. Het bereiken van een normaal gewicht tussen de kindertijd en de volwassenheid is geassocieerd met lagere risico's, hoewel het effect van obesitas bij jongeren op het risico van pre-atherosclerose bij volwassenen mogelijk niet omkeerbaar is.
Redactioneel commentaar
Charakida en Deanfield [5] merken in hun artikel op dat BMI niet de ideale maat voor adipositas is, omdat het rekening houdt met de distributie van lichaamsvet. Ze merken ook op dat minder dan 2% van de deelnemers in groep 2 zat, en daarom moeten relevante resultaten voorzichtig worden geïnterpreteerd. De auteurs concluderen: 'Gewichtsverlies is belangrijk en moet op elk moment in het leven worden aangemoedigd om het CVD risico te verminderen. Omdat vroege levensfactoren cruciaal kunnen zijn bij het starten van levenslange BMI-trajecten, zouden screeningprogramma's en initiatieven om zwaarlijvigheid aan te pakken bij de jeugd moeten beginnen. Kinderen zijn echter intellectueel en psychologisch onvolwassen in vergelijking met volwassenen en meer vatbaar voor groepsdruk. Succes bij het aanpakken van obesitas is daarom waarschijnlijk niet te bereiken door simpelweg alleen kinderen te onderwijzen. Een beter bewustzijn van het publiek, samen met initiatieven om zowel gezinnen als huisartsen te informeren over het verband tussen BMI-trajecten en het langetermijnrisico van CVD zijn een prioriteit.'
Referenties
1. Mattsson N, Ronnemaa T, Juonala M, et al. Childhood predictors of the metabolic syndrome in adulthood. The Cardiovascular Risk in Young Finns Study. Ann Med 2008;40:542–552.
2. Nadeau KJ, Maahs DM, Daniels SR, et al. Childhood obesity and cardiovascular disease: links and prevention strategies. Nat Rev Cardiol 2011;8:513–525.
3. Juonala M, Viikari JS, Raitakari OT. Main findings from the prospective Cardiovascular Risk in Young Finns Study. Curr Opin Lipidol 2013;24:57–64.
4. Raitakari OT, Juonala M, Ronnemaa T, et al. Cohort profile: the cardiovascular risk in Young Finns Study. Int J Epidemiol 2008;37:1220–1226.
5. Charakida M and Deanfield JE. BMI trajectories from childhood: the slippery slope to adult obesity and cardiovascular disease. Eur Heart J 2018; published online ahead of print.
Download de slideVind dit artikel online op Eur Heart J
Klik hier om de slide te bekijken
