Dabigatran use in Danish atrial fibrillation patients in 2011: a nationwide study.

 
Sørensen R, Gislason G, Torp-Pedersen C, et al.
BMJ Open. 2013 May 3;3(5). doi: 10.1136/bmjopen-2013-002758
 

Achtergrond

Het nieuwe orale anticoagulans dabigatran is onderzocht in grote fase 3 gerandomiseerde studies in patiënten met niet-valvulair atriumfibrilleren (AF) en bleek niet-inferieur aan vitamine K-antagonisten (VKA) met een vergelijkbaar of lager risico op beroerte en een gunstiger bijwerkingenprofiel ten aanzien van bloedingen [1]. Dabigatran gaat minder interacties aan met voedsel of andere medicijnen en het antistollingseffect hoeft niet te worden gemeten, zoals het geval is voor VKA [2]. Bovendien was dabigatran 150 mg tweemaal daags superieur aan VKA in de preventie van beroerte, en verlaagde het mortaliteit zonder het bloedingsrisico te verhogen [1].
De goedkeuring van dabigatran voor patiënten met niet-valvulair AF werd gevolgd door uitingen van zorgen over ernstige bloedingen [3,4] and slechte therapietrouw [5]. Alleen preliminaire gegevens over het gebruik van dabigatran van na de goedkeuring uit de dagelijkse klinische praktijk zijn gepubliceerd.
Dit is landelijke studie die beoogde het gebruik, vergelijkende effectiviteit en veiligheid van behandeling met dabigatran 110 en 150 mg tweemaal daags te beschrijven bij patiënten met AF, ten opzichte van patiënten die VKA ontvangen, in de eerste vier maanden na goedkeuring. Gegevens werden verkregen uit verschillende individueel gekoppelde Deense administratieve databases. 52366 AF patiënten haalden hun recept voor orale coagulantia op en werden geïncludeerd in deze studie. 1612 (3.1%) en 1114 (2.1%) patiënten kregen dabigatran 110 en 150 mg tweemaal daags respectievelijk, en de rest werd behandeld met VKA.

 
Belangrijkste resultaten

• In vergelijking met mensen die VKA of dabigatran 110 mg ontvingen, waren de patiënten die dabigatran 150 mg kregen jonger en hadden zij minder comorbiditeiten. 782 (48.5%) van de dabigatran 110 mg en 349 (31.3%) van de 150 mg groep hadden eerder VKA gebruikt.
• 90.3% van de patiënten behandeld met 110 mg voldeed aan de label aanbevelingen door de EMA. 55.5% van de gebruikers van 150 mg voldeed aan de aanbevelingen.
• Het gecorrigeerde risico op trombo-embolie was hoger bij gebruikers van dabigatran in vergelijking tot warfarine, hoewel wanneer de gegevens werden gestratificeerd voor eerder VKA-gebruik, werd een verhoogd risico op trombo-embolie alleen gezien bij voormalig VKA-gebruik (voor zowel 110 als 150 mg).
  Het gecorrigeerde risico op bloedingen was verhoogd onder gebruikers van dabigatran 110 mg in vergelijking tot warfarine, hetgeen na stratificatie alleen gezien werd in voormalige VKA-gebruikers.

 

Conclusie

In de vier maanden na goedkeuring, kreeg al 5% van de AF patiënten dabigatran voorgeschreven voor antistollingtherapie. Off-label gebruik met dabigatran 150 mg kwam regelmatig voor in dit cohort.
Het gecorrigeerde risico op trombo-embolie in VKA-naïeve dabigatran-gebruikers was vergelijkbaar met het risico voor VKA-gebruikers, maar hoger in dabigatran 110 mg gebruikers die eerder VKA hebben gebruikt. Het gecorrigeerde risico op bloedingen in dabigatran 110 mg VKA-naïeve gebruikers  was vergelijkbaar met VKA, maar was hoger in patiënten die eerder VKA gebruikten.
Hoewel de korte follow-up periode en het lage aantal events een voorzichtige interpretatie noodzakelijk maken, lijkt dabigatran gebruik een veilige optie voor VKA-naïeve patiënten, zonder het risico op trombo-embolie of bloeding te verhogen. Deze bevindingen wijzen op de noodzaak voor een behoedzame benadering wanneer bij hoog-risico patiënten van VKA naar dabigatran behandeling wordt gewisseld. Verdere follow-up gegevens over dabigatran gebruik uit de dagelijkse klinische praktijk zijn noodzakelijk.
 

Referenties

1. Connolly SJ, Ezekowitz MD, Yusuf S, et al. Dabigatran versus warfarin in patients with atrial fibrillation. N Engl J Med 2009;361:1139–51.
2. Blech S, Ebner T, Ludwig-Schwellinger E, et al. The metabolism and disposition of the oral direct thrombin inhibitor, dabigatran, in humans. Drug Metab Dispos 2008;36:386–99.
3. Garber ST, Sivakumar W, Schmidt RH. Neurosurgical complications of direct thrombin inhibitors—catastrophic hemorrhage after mild traumatic brain injury in a patient receiving dabigatran. J Neurosurg
2012;116:1093–6.
4. Kernan L, Ito S, Shirazi F, et al. Fatal gastrointestinal hemorrhage after a single dose of dabigatran. Clin Toxicol 2012;50:571–3.
5. Salmela B, Joutsi-Korhonen L, Armstrong E, et al. Active online assessment of patients using new oral anticoagulants: bleeding risk, compliance, and coagulation analysis. Semin Thromb Hemost 2012;38:23–30.
 

Klik door naar dit artikel op Pubmed