In-ambulance versus in-cath lab administration of ticagrelor in STEMI patients transferred for primary PCI: the randomized, double-blind ATLANTIC study

Gepresenteerd op het ESC Congres 2014 door: Gilles MONTALESCOT (Paris, FR)
 

Achtergrond

De ATLANTIC studie beoogde vast te stellen of initiatie van ticagrelor reeds in de ambulance leidt tot een snelle reperfusie van de infarctgerelateerde arterie, daarmee de percutane coronaire interventie (PCI) faciliterend, en de uitkomst voor de patiënt verbeterend.
Prehospitaal (in ambulance) vs. in-hospitaal toediening van ticagrelor werden vergeleken ten aanzien van de effectiviteit en veiligheid, bij gelijktijdige toediening van aspirine, ten aanzien van herstel van de bloedstroom in de afgesloten hartarterie, en het verbeteren van de myocardiale perfusie in patiënten die een myocardinfarct doormaken en bij wie een PCI is gepland.
Patiënten werden gerandomiseerd naar een loading-dose van 180 mg ticagrelor voor de prehospitaal toediening en een placebo voor in-hospitaal toediening, of naar een placebo pre-hospital, en 180 mg loading dose ticagrelor in-hospital. Na de loading dose kregen alle patiënten ticagrelor 90 mg, tijdens de follow-up van 30 dagen. Ischaemische tijd en reistijd waren kort, en het tijdsverschil tussen patiënten die ticagrelor in de ambulance kregen en diegenen die het in het cathlab kregen was 31 minuten.
 

Belangrijkste resultaten

• Er werd geen verschil gezien in het primaire eindpunt van ST-segment resolutie en TIMI flow.
  Een uur na PCI was er een trend naar betere ST-resolutie (42.5% bij pre-hospital behandeling vs. 47.5% bij in-hospitaal (P=0.055).
• De uitkomsten waren er consistent in alle vooraf gespecificeerde subgroepen, met uitzondering van patiënten die morfine toegediend kregen in de ambulance. Bij gebruik van morfine hadden patiënten meer risico op afwezigheid van ST-segment resolutie (OR: 1.493, 95%CI: 0.954-2.331, P=0.0050).
• De frequentie van stenttrombose in de eerste 30 dagen was lager na pre-hospitaal behandeling met ticagrelor (2/906, 0.2%) ten opzichte van in-hospital behandeling (11.952, 1.2%, OR: 0.19, 95%CI: 0.04-0.86, P=0.025). Dit verschil was al duidelijk na 24 uur (P=0.0078).
• Er werd geen statistisch significant verschil gezien in het aantal niet-CABG-gerelateerde bloedingsevents, ongeacht het type bloeding en niet in de eerste 48 uur na de eerste dosering, noch tot 30 dagen na de ingreep.

Conclusie

Het toedienen van ticagrelor bij patiënten met STEMI kort voor PCI is veilig, maar verbetert de pre-PCI coronaire reperfusie niet. Mogelijk vermindert het wel het risico op stenttrombose na PCI.
In de discussie tijdens de persconferentie werd besproken dat het gebrek aan effect op reperfusie mogelijk te wijten is aan de indrukkend korte reistijd, omdat het enige tijd duurt voordat het middel de plaatjesactiviteit, het ECG en de revascularisatie verbetert. Ongeveer een kwart van de patiënten kwam uit ziekenhuizen die geen PCI kunnen verrichten, dus bij die patiënten was de vertraging tussen behandeling en PCI wat langer. In deze (kleinere) groep werd hetzelfde gezien.

- Onze berichtgeving is gebaseerd op de op het ESC congres verstrekte informatie -

Deze studie is gepubliceerd in NEJM.

3 minuten educatie • 1-9-2014, ESC - Barcelona, 2014, Jur ten Berg

Plaatjesremmer in ambulance geen effect bij gebruik morfine

ESC Journaal Dr. Jur ten Berg (Nieuwegein) zag de ATLANTIC, een studie waarin werd gekeken naar een plaatjesremmer in de ambulance bij STEMI-patiënten. Opmerkelijk is dat het middel geen effect gaf bij patiënten die morfine kregen, mogelijk vanwege een tragere absorbtie in de maag..
 

Het ESC Journaal 2014 is mede mogelijk gemaakt door een unrestricted educational grant van MSD.