Trial Evaluating Cardiovascular Outcomes with Sitagliptin in patients with type-2 Diabetes: TECOS

Gepresenteerd op de ESC 2015 door: Frans VAN DE WERF (Leuven, Belgium)
 

Achtergrond

Diabetes is geassocieerd met een verhoogd risico op hartfalen en gerelateerde morbiditeit en mortaliteit. Antidiabetesmiddelen zijn in verband gebracht met een verhoogd risico op hartfalen (HF). Resultaten van de SAVOR-TIMI en EXAMINE trials suggereerden een hoger risico op hospitalisatie voor hartfalen (HFH) bij behandeling met dipeptidyl peptidase-4 (DPP4) remmers.
De TECOS-studie was opgezet om het effect van de DPP4-remmer sitagliptine vs. placebo op cardiovasculaire (CV) event rates te bepalen. Hiertoe was een pragmatische internationale studie opgezet waarin 14671 patiënten met diabetes type 2 en CVD werden gerandomiseerd naar sitagliptine vs. placebo in aanvulling op standaard diabeteszorg en werden gevolgd voor een mediane duur van 3 jaar. In de studie werd gestreefd naar vergelijkbare controle van de bloedglucose tussen beide behandelarmen, zodat het effect van sitagliptine op hart- en vaatziekten onafhankelijk van de glucose-verlagende effecten kon worden bepaald.
 

Belangrijkste resultaten

• Baseline eigenschappen waren vergelijkbaar tussen mensen met en zonder HFH, hoewel meer mensen met HFH eerder een myocardinfarct hadden doorgemaakt (58.2 vs. 42.1%), en HF in de voorgeschiedenis hadden (41.8 vs. 17.3%).
• Sitagliptine bleek non-inferieur aan placebo voor het primaire samengestelde CV eindpunt (CV sterfte, niet-fataal MI, niet-fatale beroerte, hospitalisatie voor onstabiele angina) in de per protocol analyse (HR: 0.98, 95%CI: 0.8-1.09, P(non-inferioriteit)<0.001).
• Tijd tot eerste ziekenhuisopname voor HF (intention to treat populatie) was vergelijkbaar in de beide behandelgroepen (HR: 1.00, 95%CI: 0.84-1.20, P=0.95).
• Subgroepanalyse legde geen statistisch significante interacties met het effect van behandeling op HFH bloot.
• Er waren ook geen verschillen tussen de behandelingen in het optreden van HF-gerelateerde uitkomsten, ook niet wanneer alleen patiënten met HF bij baseline werden geanalyseerd.
• Wanneer de data van TECOS gecombineerd worden met die van SAVOR-TIMI en EXAMINE, wordt geen significant verhoogd risico op HFH gezien (HR: 1.14, 95%CI: 0.97-1.34, P=0.102, test voor heterogeniteit 3 trials: P=0.16, I²=44.9).  

 

Conclusie

In deze uitgebreide analyse van TECOS werd geen verhoogd risico op hartfalen of gerelateerde nadelige uitkomsten gezien bij behandeling met de DPP4-remmer sitagliptine. Sitagliptine kan dus veilig worden gebruikt in patiënten met type 2 diabetes, zonder ongerustheid over verslechtering van hartfalen.  
Mogelijke redenen voor het verschil met de bevindingen in SAVOR-TIMI 53 en EXAMINE kunnen liggen bij methodologische oorzaken als een verschil tussen de deelnemende patiënten, verschillen in achtergrondbehandeling, variatie in de definitie van HF-gerelateerde events of er kunnen intrinsieke farmacologische verschillen bestaan tussen de DPP4-remmers.
Eerder dit jaar waren al TECOS-data gecorrigeerd voor hartfalen bij baseline gepresenteerd op het congres van de American Diabetes Association. Nu zijn de (ook vooraf gespecificeerde) ongecorrigeerde analyses en multivariabele aanlyses gepresenteerd, die identieke conclusies opleveren, namelijk dat er geen signaal is voor een risico op hartfalen met sitagliptine.
 
- Onze berichtgeving is gebaseerd op de op het ESC congres verstrekte informatie -

Het ESC Journaal 2015 is mede mogelijk gemaakt door een unrestricted educational grant van MSD.