SGLT2i vermindert atriumfibrilleren en atriumflutter in T2DM
Effect of Dapagliflozin on Atrial Fibrillation in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus: Insights from the DECLARE-TIMI 58 Trial
Literatuur - Zelniker TA, Bonaca MP, Furtado, R et al. - Circulation 2020, doi 10.1161/CIRCULATIONAHA.119.044183Introductie en methoden
Diabetes en diabetes-gerelateerde comorbiditeiten zoals obesitas, hypertensie, chronische nierziekte en hartfalen (HF) zijn geassocieerd met een verhoogd risico op atriumfibrilleren (AF) en atriumflutter (AFL) door myocardiale remodelering en veranderingen in elektrische eigenschappen van het hart [1-3].
De SGLT2 remmer dapagliflozine verlaagde de samenstelling van CV sterfte en ziekenhuisopname voor hartfalen (HHF), maar niet majeure nadelige CV events (MACE) in type 2 diabetespatiënten in de DECLARE-TIMI 58 trial [5], en verlaagde de samenstelling van verslechterend HF of CV sterfte in HF patiënten met verminderde ejectiefractie (HFrEF) in de DAPA-HF trial [6].
Glucose-onafhankelijke, directe cardiorenale beschermende effecten zijn gesuggereerd voor SGLT2i, waaronder diuretische effecten, verbeterde myocardiale efficiency, verbeterde zuurstofafgifte, vermindering van inflammatie en oxidatieve stress en herstel van tubuloglomerulaire feedback. Reductie van inflammatie en endotheel- en linkerventrikel-dysfunctie, en verbeterde glucoseregulatie kunnen mogelijk bijdragen aan verbeterde atriumremodelering en voorkomen van het optreden van AF en AFL. Deze post-hoc analyse van de DECLARE-TIMI 58 trial onderzocht het effect van dapagliflozine op de incidentie van eerste en totale events van AF/AFL.
In de DECLARE-TIMI 58 trial werden 17160 patiënten met T2DM en of meerdere risicofactoren voor CVD of met vastgesteld atherosclerotisch CVD geïncludeerd en gevolgd voor een mediaan van 4.2 jaar. AF/AFL events werden geïdentificeerd door te zoeken in de klinische trial database van nadelige events voor rapportage van veiligheid.
Belangrijkste resultaten
- Er vonden 769 AF/AFL events plaats in 589 patiënten (124 patiënten hadden 2 events, 36 hadden 3 events, 20 hadden ≥4 events).
- 6.5% patiënten hadden en geschiedenis van AF/AFL op baseline
- Dapagliflozine verlaagde het risico of eerste AF/AFL event met 19% (7.8 vs. 9.6 events per 1000 patiëntjaren, HR: 0.81, 95%CI: 0.68-0.95, P=0.009) en ook het risico op totale AF/AFL events (337 vs. 432 events, HR: 0.77, 95%CI: 0.64-0.92, P=0.005).
- Het effect van dapagliflozine was consistent wanneer uitsluitend AF/AFL events werden meegenomen in de analyse die voldeden aan de criteria van serieuze nadelige events en diegene die waren geassocieerd met ziekenhuisopnames.
- Exclusie van AF/AFL events binnen 14 dagen van een HHF event of een myocardinfarct gaven vergelijkbare resultaten.
- Subgroepanalyses voor aanwezigheid of afwezigheid van AF/AFL op baseline, ASCVD, HF, of leeftijd, geslacht, HbA1c, BMI, SBP of eGFR veranderden de reductie van AF/AFL door dapagliflozine niet.
Conclusie
In deze post-hoc analyse van de DECLARE-TIMI 58 trial resulteerde behandeling met dapagliflozine in verlaging van eerste en totale AF/AFL events in T2DM patiënten, onafhankelijk van aanwezigheid van AF, ASCVD of HF.
Deel deze pagina met collega's en vrienden: