Cardiale myosineremmer vermindert noodzaak voor septale reductietherapie bij patiënten met obstructieve HCM

VALOR-HCM 56 Week long-term extension study in oHCM

Gepresenteerd op het ESC-congres 2023 door: Prof. Milind Desai - Cleveland, OH, VS

Introductie en methoden

Er is een noodzaak voor medische alternatieven voor septale reductietherapie (SRT) bij patiënten met obstructieve hypertrofische cardiomyopathie (oHCM). In de fase 3-EXPLORER-HCM- en VALOR-HCM-studies verminderde de cardiale myosineremmer mavacamten de noodzaak voor SRT, en verbeterde het de LVOT-gradiënt, kwaliteit van leven en lichamelijk functioneren bij patiënten met symptomatische oHCM. De VALOR-HCM-studie was een placebogecontroleerde, gerandomiseerde studie met een placebo naar mavacamten cross-over vanaf week 16. In deze langetermijnextensiestudie van VALOR-HCM werden de werkzaamheid en veiligheid van mavacamten beoordeeld in week 56 in 2 patiëntengroepen, namelijk bij patiënten die aanvankelijk gerandomiseerd waren naar mavacamten in de studie (56 weken blootstelling aan mavacamten), en bij patiënten die aanvankelijk gerandomiseerd waren naar placebo en vervolgens wisselden naar mavacamten in week 16 (40 weken blootstelling aan mavacamten).

In VALOR-HCM werden volwassen symptomatische patiënten met oHCM geïncludeerd die maximale getolereerde medische therapieën gebruikten en een SRT-verwijzing hadden. Er zaten in totaal 56 patiënten (48,2% vrouw, 92,9% had NYHA-klasse III of hoger) in de oorspronkelijke mavacamtengroep en 52 patiënten (51,9% vrouw, 96,2% had NYHA-klasse III of hoger) in de placebo-naar-mavacamten-cross-overgroep. Vanaf week 16 kregen patiënten in de oorspronkelijke mavacamtengroep hun maximale dosisconcentratie (2,5, 5, 10 of 15 mg eenmaal daags), terwijl patiënten in de cross-overgroep begonnen met een mavacamten optitratieschema. Optitratie van mavacamten was gebaseerd op klinische- en ECG-metingen. SRT-evaluatie werd uitgevoerd op baseline, week 16, week 32 en week 56. Alle patiënten kwamen op baseline in aanmerking voor SRT.

De primaire samengestelde uitkomstmaat was de beslissing van de patiënt om verder te gaan met SRT, in aanmerking komen voor SRT volgens de AHA/ACC-richtlijnen van 2011, of SRT-status niet-evalueerbaar.

Belangrijkste resultaten

Werkzaamheid

• De primaire samengestelde uitkomstmaat van SRT trad op bij 5 patiënten (8,0%) in de oorspronkelijke mavacamtengroep en bij 10 patiënten (19,2%) in de placebo-naar-mavacamten-cross-overgroep.
• Op week 56 besloten 6 patiënten verder te gaan met SRT (3 patiënten [5,4%] in de oorspronkelijke mavacamtengroep en 3 patiënten [5,8%] in de cross-overgroep).
• 96 van 108 patiënten (89%) vervolgden de behandeling met mavacamten in de langetermijnextensie van deze studie zonder SRT.
• Een verbetering van ten minste 1 NYHA-klasse op week 56 werd bereikt door 93% en 73% van de patiënten in, respectievelijk, de oorspronkelijke mavacamtengroep en de cross-overgroep. Een verbetering van ten minste 2 NYHA-klassen werd bereikt door 44% en 35% van de patiënten in, respectievelijk, de oorspronkelijke mavacamtengroep en de cross-overgroep.
• Er was een blijvende afname in rustende LVOT-gradiënt, Valsalva LVOT-gradiënt, NT-proBNP en troponine I in beide groepen. Er werden ook aanhoudende verbeteringen gezien in de KCCQ-score en in echo-indices (LV-massa-index, LA-volume-index, E/e') in beide groepen.
• Er waren geen verschillen in belangrijke werkzaamheidsuitkomsten tussen mannen en vrouwen.

Veiligheid

• 3 van de 108 patiënten (2,8%) staakten de behandeling met mavacamten definitief.
• 9 van de 108 patiënten (8,3%) hadden één tijdelijke interruptie voor LVEF (>30% tot <50%).
• 12 van de 108 patiënten (11,1%) hadden een LVEF <50%. Van deze patiënten waren 9 (75%) patiënten asymptomatisch en in staat om mavacamten na een tijdelijke onderbreking in een lagere dosis te hervatten.

Conclusie

Op week 56 verlaagde mavacamten significant de incidentie van de primaire samengestelde SRT-uitkomstmaat bij patiënten met oHCM. Aanhoudende verbeteringen in LVOT-gradiënt, biomarkers en echo-indices werden gezien na behandeling met mavacamten. Voortdurende controle is echter vereist gezien de mogelijkheid op (asymptomatische) LV systolische disfunctie. “[Behandeling met mavacamten] biedt zeker een alternatief voor medisch refractaire patiënten met obstructieve HCM, wat bij veel patiënten de noodzaak van SRT kan wegnemen. We hebben echter nog steeds langetermijnstudies nodig naar de werkzaamheid en uitkomsten”, zegt Milind Desai.

- Onze berichtgeving is gebaseerd op de informatie die beschikbaar is gesteld tijdens het ESC-congres 2023 -

De resultaten van deze studie werd tegelijkertijd gepubliceerd in JAMA Cardiology