Cardiovasculaire Geneeskunde.nl

Ononderbroken NOAC was superieur aan warfarine voor AF-ablatie in de RE-CIRCUIT studie

Nieuws - 19 mrt. 2017

Safety and Efficacy of Uninterrupted Anticoagulation With Dabigatran Etexilate Versus Warfarin in Patients Undergoing Catheter Ablation of Atrial Fibrillation: The RE-CIRCUIT Study

Gepresenteerd tijdens ACC.17 door Hough Calkins


Achtergrond

Medische richtlijnen adviseren katheterablatie voor symptomatisch atriumfibrilleren (AF) als klasse 1 of 2 indicatie, afhankelijk van eerdere anti-aritmische behandeling en AF type. Studies hebben aangetoond dat een ononderbroken antistolling met vitamine K-antagonisten (VKA) bijdraagt tot vermindering van ablatie-geassocieerde complicaties beroerte, TIA of harttamponnade. De meeste AF patiënten zijn voorafgaand aan de ablatie ingesteld op niet-VKA orale anticoagulantia, waarvoor er beperkte klinische gegevens zijn in deze context.
 
Het doel van de RE-CIRCUIT studie was om de veiligheid en werkzaamheid te onderzoeken van ononderbroken dabigatran (150 mg tweemaal daags) versus warfarine voor peri-procedurele antistollingstherapie bij patiënten die een katheterablatie voor AF ondergaan. De prospectieve, gerandomiseerde multicenter open-label studie includeerde 704 patiënten uit 104 centra in 11 landen tussen april 2015 en juli 2016. 317 patiënten ondergingen AF-ablatie op ononderbroken dabigatran en 318 patiënten op ononderbroken warfarine. Het primaire eindpunt was de incidentie van majeure bloedingsevents (MBE’s) tijdens en tot 8 weken na ablatie.
 

Belangrijkste resultaten

  • Het percentage patiënten met MBE’s tijdens ablatie of in de eerste 8 weken na de procedure was significant lager in de dabigatrangroep vergeleken met de warfarinegroep (1.6% versus 6.9%; absoluut risicoverschil: -5.3%; 95% CI: -8.4 tot -2.2; P=0.0009). De RRR versus warfarine was 77.2%.
  • Cox proportionele hazards analyse van het primaire eindpunt voor dabigatran versus warfarine liet minder MBE’s zien vanaf het moment van ablatie (HR: 0.22; 95% CI: 0.08-0.59).
  • De incidentie van kleine bloedingen was vergelijkbaar in de twee behandelingsgroepen (18.6% in de dabigatrangroep en 17.0% in de warfarinegroep).
  • Vanaf het moment van ablatie tot 8 weken na ablatie waren er geen gevallen van beroerte, systemische embolie of TIA in de dabigatrangroep en slechts één TIA in de warfarinegroep.
  • Geen fatale events werden gerapporteerd in beide behandelingsgroepen.
 

Conclusie

In AF-patiënten die ablatie ondergingen was periprocedurele antistolling met ononderbroken dabigatran (150 mg tweemaal daags) geassocieerd met minder bloedingscomplicaties in vergelijking met ononderbroken warfarine. De resultaten van deze studie suggereren dat een ononderbroken toediening van dabigatran een betere antistollingsstrategie is voor AF ablatie in vergelijking met warfarine. De beschikbaarheid van het specifieke antidotum idarucizumab (hoewel bij geen enkele patiënt in deze studie nodig) ondersteunt nog eens extra het aannemen van ononderbroken dabigatran als de antistollingsstrategie van voorkeur bij patiënten die AF-ablatie ondergaan.
De commentator tijdens de persconferentie merkte op dat deze studie de klinische praktijk zal beïnvloeden, omdat deze enkele zorgen omtrent bloeding weerspreekt. Nu is er een periprocedurele strategie voorhanden die geassocieerd is met minimale bloedingen, en waarvoor een antidotum voorhanden is.
 
Deze studie werd vandaag in NEJM gepubliceerd.

- Onze berichtgeving is gebaseerd op de op het ACC-congres verstrekte informatie –
Het ACC journaal 2017 wordt mogelijk gemaakt door Amgen en Novartis.

Deel deze pagina met collega's en vrienden: